Να κάνεις το επάγγελμα που αγαπάς

της Μαρίας Σκαμπαρδώνη

Να κάνεις το επάγγελμα που αγαπάς. Είναι σημαντικό να φεύγεις από το σπίτι σου κάθε πρωί και να χαμογελάς , όχι να σκέφτεσαι πώς θα περάσουν τόσες ώρες με το να κάνεις κάτι που δε θες καθόλου. Γιατί μπορείς να αποκτήσεις χρήματα αργά ή γρήγορα , ενώ το χαμένο χρόνο δε θα μπορέσεις να τον αναπληρώσεις ποτέ.

Γεννιόμαστε σε μία κοινωνία όπου ήδη από μικρή ηλικία η οικογένεια, οι γονείς, οι συγγενείς, όλος ο περίγυρος μας πιέζουν και μας δίνουν κατευθύνσεις για την επαγγελματική μας πορεία. Αν ,για παράδειγμα, ένα παιδί κατάγεται από οικογένεια γιατρών είναι πολύ πιθανό να δέχεται πιέσεις ώστε να γίνει και εκείνος γιατρός για να ‘’συνεχιστεί το όνομα της οικογένειας’’.

Κάποιος θα σκεφτεί την αδυσώπητη οικονομική κρίση, την ανεργία και ίσως και να συμφωνήσει με τους γονείς. Όμως, όπως και να υφίσταται τα πράγματα, δεν πρέπει ο νέος και ο κάθε νέος να θυσιάσει όλα τα όνειρα και τη ζωή του για κανένα λόγο. Κανένας γονιός δεν πρέπει να βλέπει το δικό του παιδί ως δεκανίκι του δικού του ‘’εγώ’’ , ούτε να προσπαθεί μέσα από το παιδί του να νοιώσει δυνατός ή περήφανος.

‘’Πρέπει να γίνεις γιατρός, να συνεχιστεί το όνομα της οικογένειας’’, ‘’δε σπούδασα εγώ το παιδί μου με τόσους κόπους και θυσίες για να διαλέξει το σερβιτόρο’’. Στερεοτυπικές και άδικες αντιλήψεις που διαπότισαν ολόκληρες οικογένειες και πολλούς από εμάς για χρόνια ολόκληρα. Άνθρωποι μορφωμένοι μόνο εξωτερικά , αλλά με μεγάλα ελλείμματα παιδείας. Διότι ο άνθρωπος δεν πρέπει να κρίνεται από το επάγγελμα, αλλά από το περιεχόμενο του χαρακτήρα του και επίσης σημασία δεν έχει ποιο θα είναι το επάγγελμα που θα ακολουθήσεις, αλλά να το κάνεις όσο καλύτερα μπορείς. Να είσαι ένας καλός γιατρός, ένας καλός κομμωτής, ένας καλός δάσκαλος.

Πρόσφατα βγήκαν τα αποτελέσματα των Πανελληνίων. Όπως κάθε χρόνο, υπήρξαν παιδιά που τα κατάφεραν και παιδιά που δεν τα κατάφεραν. Είναι σημαντικό να γράψω ότι δεν πρέπει να απογοητεύεται κανείς από το αποτέλεσμα, διότι τα όνειρά μας δεν τελειώνουν ποτέ και σε εκείνον που αγωνίζεται, η πόρτα θα ανοίξει με κάποιον άλλο τρόπο.

Η ζωή ανοίγει τόσες πολλές πόρτες που θεωρώ ότι οι Πανελλήνιες , ειδικά στην εποχή μας, είναι τρομερά υπερεκτιμημένες. Ας μην αφήσει κανένα παιδί την καρδούλα του να πικραθεί πάρα πολύ, δεν αξίζει έτσι και αλλιώς. Το σημαντικό είναι κάποιος να είναι μορφωμένος στην ψυχή του και όχι απλώς σε ένα χαρτί. Η κοινωνική αμορφωσιά μπορεί και να μην ξεπεραστεί ποτέ, οι σπουδές όμως έρχονται και παρέρχονται.

Ας ζήσει ο καθένας πια τη ζωή του και ας απαγκιστρωθεί από τα σκληρά και αδυσώπητα ‘’πρέπει, πρέπει, πρέπει..’’

Ας κάνουμε το επάγγελμα που αγαπάμε.

Πλούσιοι και χρήματα με τη σέσουλα δε θα βγάλουμε έτσι και αλλιώς.

cna.gr