Ελληνική Επιχειρηματική Πρωτοπορία Άλλο ένα παράδειγμα ανώνυμου Έλληνα γκουρού της επιχειρηματικότητας που πήγε χαμένος.
Μόλις είχα επιστρέψει στην Ελλάδα μετά από δύο δεκαετίες απουσίας, εν έτει 2000. Όπου και να κοίταζα, έβλεπα πρωτόγνωρα πράγματα, σαγηνευτικά. Την πρώτη εβδομάδα μετά την επιστροφή μου έπρεπε να κάνω εσπευσμένα μία κατάθεση σε κατάστημα, θυμάμαι, της Εμπορικής Τράπεζας. Ήταν η εποχή που μόλις είχε εφαρμοστεί το σύστημα προτεραιότητας με τα γνωστά χαρτάκια. Επιτέλους, ένα εξ Εσπερίας εισαγόμενο, ορθολογικό, δίκαιο, αδιάβλητο σύστημα που σου επέτρεπε να κάτσεις σε μία καρέκλα και να περιμένεις τη σειρά σου, χωρίς σπρωξίματα και αγωνία ότι κάποιος θα σου φάει τη σειρά. Κατέφτασα στο κατάστημα μία ώρα πριν κλείσει και, φευ, αντίκρισα μια αποπνικτικά γεμάτη αίθουσα. Το χαρτάκι που τράβηξα έγραφε: Μέση αναμονή 74 λεπτά.