oaednews

Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

«Τριάντα πέντε χιλιάδες θέσεις εργασίας στο Ελληνικό»



Σε συνέντευξή του στο «Έθνος της Κυριακής», ο Χ. Παμπούκης εξηγεί ότι το Ελληνικό «θα αποτελέσει έναν μηχανισμό δημιουργίας και μετάδοσης ισχυρής ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, τόσο στην κατασκευή όσο και σε μόνιμη βάση στο μέλλον. Θα δημιουργηθούν πάνω από 35.000 θέσεις εργασίας».  Ο υπουργός πρόσθεσε ότι το σχέδιο της κυβέρνησης για το Ελληνικό θα τεθεί σε ανοιχτή διαβούλευση.
Για τις πρόσφατες αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. για την Ελλάδα, ο Χ. Παμπούκης σχολίασε ότι «είναι οξυγόνο για να προχωρήσουμε, αλλά δεν αποτελεί συνολική λύση στο πρόβλημα. Η λύση είναι ο δραστικός περιορισμός του χρέους και η βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς μας, που θα φέρει πρωτογενή αποτελέσματα».
Σε ερώτηση σχετικά με τον φημολογούμενο ανασχηματισμό, ο υπουργός δήλωσε: «Δεν συμμετέχω σε αντιπαραγωγικές συζητήσεις, Ο πρωθυπουργός κάνει πολύ καλά τη δουλειά του. Ας κάνει και ο καθένας από εμάς τη δική του».
Τέλος, ο Χ. Παμπούκης αναφέρθηκε στο σενάριο περί απολύσεων στο δημόσιο τομέα, λέγοντας ότι «οι απολύσεις δεν είναι το ζητούμενο. Η αύξηση παραγωγικότητας στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα αποτελεί ζητούμενο».

Αφροδίτη Πολίτη -Στρος Καν :1-0!

" Η Ελλάδα είναι βαθειά μέσα στα σκατά" είπε ο κύριος ΔΝΤ. Και μετά τράβηξε το καζανάκι.
Αφροδίτη Πολίτη
Από το  "Ε" της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας




Η Ουάσιγκτον έχει χάσει το ενδιαφέρον της για τους ανέργους.

 The New York Times

Περισσότερα από τρία χρόνια μετά την είσοδο μας στην χειρότερη οικονομική ύφεση από την δεκαετία του 1930, κάτι παράξενο και ενοχλητικό αμαυρώνει τον πολιτικό μας διάλογο εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες : η Ουάσιγκτον έχει χάσει το ενδιαφέρον της για τους ανέργους.

Μια στο τόσο μιλούν ακόμα για θέσεις εργασίας – και ορισμένες πολιτικές προσωπικότητες, όπως η επικεφαλής των Δημοκρατικών στο Κογκρέσο Νάνσι Πελόζι, ακόμη προσπαθούν. Όμως κανένα νομοσχέδιο για δημιουργία θέσεων εργασίας δεν παρουσιάστηκε στην Βουλή των Αντιπροσώπων, κανένα σχετικό σχέδιο δεν προωθήθηκε από τον Λευκό Οίκο. Ολη η πολιτική προσπάθεια μοιάζει να εστιάζεται στις περικοπές δαπανών.

Έτσι, το ένα έκτο των αμερικανών εργαζομένων – όλοι εκείνοι που είτε δεν μπορούν να βρουν εργασία, είτε είναι «παγιδευμένοι» άθελα τους στην μερική απασχόληση - έχουν πρακτικά εγκαταλειφθεί.

Τα πράγματα δεν θα ήταν τόσο άσχημα αν οι άνεργοι είχαν ελπίδα να βρουν σχετικά σύντομα κάποια θέση. Όμως η ανεργία έχει γίνει παγίδα, από την οποία δύσκολα ξεφεύγει κανείς. Υπάρχουν ανά πάσα στιγμή σχεδόν πέντε φορές περισσότεροι άνεργοι, από ότι διαθέσιμες θέσεις εργασίας: ο κάθε άνεργος μένει κατά μέσο όρο χωρίς δουλειά για 37 εβδομάδες, διάστημα που αποτελεί αρνητικό μεταπολεμικό ρεκόρ. Με άλλα λόγια, είμαστε κοντά στο να δημιουργήσουμε μια μόνιμη κατώτερη κοινωνική τάξη ανέργων.

Γιατί δεν νοιάζεται η Ουάσιγκτον; Μέρος της απάντησης είναι πως, ενώ οι άνεργοι τείνουν να παραμείνουν άνεργοι, όσοι έχουν ακόμα δουλειές νιώθουν σήμερα ασφαλέστεροι από ότι προ διετίας. Οι απολύσεις κορυφώθηκαν κατά την κρίση του 2008-2009, αλλά μειώθηκαν σημαντικά έκτοτε. Στο σημείο που βρισκόμαστε, το πρόβλημα της αμερικανικής οικονομίας είναι τα χαμηλά επίπεδα προσλήψεων, όχι οι μαζικές απολύσεις –και αυτό δεν μοιάζει τόσο δυσάρεστο, αρκεί να ξεγράψεις τους ανέργους

Κι όμως: οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως οι ψηφοφόροι εξακολουθούν να νοιάζονται περισσότερο για την ανεργία, παρά για το έλλειμμα του προϋπολογισμού. Είναι λοιπόν αξιοσημείωτο πως στην Ουάσιγκτον ισχύει το ακριβώς αντίθετο- ιδιαίτερα καθώς τα οικονομικά επιχειρήματα που επιστρατεύονται για να δικαιολογήσουν την ψύχωση με τα ελλείμματα έχουν επανειλημμένα καταρριφθεί από την εμπειρία.

Μας βεβαιώνουν, αίφνης, πως οι περικοπές δαπανών θα ενισχύσουν θαυματουργά την επιχειρηματική εμπιστοσύνη. Όμως τίποτα τέτοιο δεν συμβαίνει στις χώρες που ήδη εφαρμόζουν αυστηρά προγράμματα λιτότητας. Είναι χαρακτηριστικό πως, όταν η βρετανική κυβέρνηση Κάμερον ανακοίνωσε το «πακέτο» μέτρων λιτότητας τον περασμένο Μάιο, τα «γεράκια του ελλείμματος» στις ΗΠΑ έσπευσαν να την αποθεώσουν. Αλλά η βρετανική επιχειρηματική εμπιστοσύνη «βούλιαξε», και έκτοτε δεν έχει ανακάμψει.

Ακόμη δεν γνωρίζω γιατί η κυβέρνηση Ομπάμα αποδέχτηκε τόσο εύκολα την ήττα της στον πόλεμο των ιδεών γύρω από το έλλειμμα, αλλά η αλήθεια είναι ότι παραδόθηκε από την αρχή. Στις αρχές του 2009, ο Τζον Μπένερ, ο σημερινός επικεφαλής της πλειοψηφίας στην Βουλή, γελοιοποιήθηκε δικαίως όταν ισχυρίστηκε ότι επειδή οι οικογένειες υποφέρουν από την κρίση, «η κυβέρνηση πρέπει να σφίξει το ζωνάρι». Αυτά είναι οικονομικά αντάξια ενός Χέρμπερτ Χούβερ, και είναι εξίσου λάθος σήμερα όσο και την δεκαετία του ‘30. Κι όμως. Στην ομιλία του για την Κατάσταση του Έθνους, τον Ιανουάριο του 2010, ο πρόεδρος Ομπάμα υιοθέτησε την ίδια ακριβώς μεταφορά – και έκτοτε την χρησιμοποιεί αδιάκοπα. Δεν είναι παράξενο, λοιπόν, που σύμφωνα με νέα δημοσκόπηση του η πλειοψηφία των Αμερικανών «δεν βλέπει μεγάλη διαφορά» μεταξύ Ομπάμα και Ρεπουμπλικάνων όσον αφορά το έλλειμμα.

Ποιος πληρώνει την ατυχή αυτή διακομματική συμφωνία; Φυσικά οι όλο και πιο απελπισμένοι άνεργοι, και πρωτίστως οι νεαρότεροι εξ αυτών, που δυσκολεύονται ακόμη περισσότερο να βρουν αξιοπρεπείς δουλειές από ότι όσοι αποφοίτησαν στη δεκαετία του 1980. Να θυμάστε, λοιπόν, κάθε φορά που ακούτε κάποιον Ρεπουμπλικάνο να λέει πόσο ανησυχεί για τις επιπτώσεις των ελλειμμάτων στα παιδιά του (ή τον κ.Ομπάμα να μιλά για το πώς θα «κερδίσει το μέλλον» - το ίδιο είναι), ότι ο μεγαλύτερος και σαφέστερος κίνδυνος για τις προοπτικές των νεαρών Αμερικανών δεν είναι το έλλειμμα, είναι η έλλειψη θέσεων εργασίας. Τι θα χρειαστεί, αλήθεια, για να θυμηθούν οι πολιτικοί τα ξεχασμένα εκατομμύρια των ανέργων της Αμερικής;

tovima.gr

Εργατική καταστροφή 200.000 θέσεων



Περισσότερες από 200.000 θέσεις εργασίας χάθηκαν μέσα σε ένα χρόνο, προκαλώντας τη μεγαλύτερη «εργατική καταστροφή» μεταπολιτευτικά.
Ηέκταση της καταστροφής έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις, σε σημείο που ακόμη και οι στατιστικές δεν μπορούν να συγκαλύψουν τα ανθρώπινα δράματα, την οικονομική και κοινωνική κατάρρευση ολόκληρων οικογενειών.
Το δ' τρίμηνο του περασμένου χρόνου (Οκτώβριος-Δεκέμβριος του 2010) η ανεργία αυξήθηκε κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες έναντι του αντιστοιχου διαστήματος του 2009.
enet.gr