(Το παρακάτω κείμενο, μας έστειλε άνεργος –η, ως σχόλιο στην ανάρτηση «Ξεκινά το πρόγραμμα συμμετέχω για τους ανέργους»
Επειδή θεωρούμε ότι η γνώμη των ανέργων έχει ιδιαίτερη αξία, αναδημοσιεύουμε το σχόλιο.
Εάν δεν έχεις βιώσει την κατάσταση της ανεργίας στο πετσί σου είναι παράτολμο ως ρατσιστικό να σχολιάζεις τέτοιου είδους παροχές...δοκιμάστε (όλοι όσοι καταφέρεστε ενάντια στις παροχές για τους ανέργους) να βγάλετε το επόμενο του επιδοτούμενου έτος, με ένα επίδομα 236 Ευρώ για έναν ολόκληρο χρόνο...να πληρώνετε ημερησίως (προσπαθώντας να βρείτε εργασία) 2 Ευρώ για τη μετακίνηση με τα μέσα μαζικής μεταφοράς...και το μόνο που βρίσκετε να είναι κλειστές πόρτες...όχι γιατί δεν είστε ικανοί ή δραστήριοι...αλλά γιατί οι θέσεις εργασίας είναι λιγοστές σε αντίθεση με τους ανέργους που ξεπερνούν πλέον το 12% στην Ελλάδα...Είμαι 36 ετών και(μετά από 12 χρόνια εργασίας) άνεργος...τα σημερινά δεδομένα είναι απάνθρωπα για κάποιον που προσπαθεί να επανεργαστεί και να επαναδραστηριοποιηθεί...Στη χώρα αυτή δεν υπάρχει αξιοκρατία...και δεν έχω βρει εργασία (έχοντας Πανεπιστημιακή μόρφωση) διότι δεν έχω μπάρμπα στην Κορώνη...αν όλοι εσείς οι μετά Χριστόν Προφήτες και τιμητές των πάντων θεωρείτε ότι από τη θέση εκείνου που έχει έναν μισθό μηνιαίως μπορείτε να λοιδωρείτε εκείνους που έχουν φτάσει στα όρια της ανέχειας, γενικεύοντας την εκτίμηση που κάνετε για το σύνολο των ανέργων τότε είστε τουλάχιστον αξιολύπητοι...γιατί δεν διανοείστε στο ελάχιστο το τι σημαίνει για δύο χρόνια να αγωνίζεσαι να βρεις εργασία και απλά να μη σε δέχονται επειδή δεν έχεις κάποιον γνωστό...αλλά ακόμα και τις περιστασιακές εργασίες που κάνεις ως εξωτερικός συνεργάτης, να μην τις πληρώνεσαι παρά μόνο μετά από ένα και δύο χρόνια με τη δικαιολογία ότι υπάρχει κρίση...μετά από αυτό...δοκιμάστε να πάτε στο σούπερ μάρκετ...ή όπου αλλού θέλετε...και για να τελειώνουμε...έχω δύο χρόνια ανεργία στην πλάτη...αλλά μόλις δω κάποιον σε ένα τρένο ή στο δρόμο να έχει ανάγκη μεγαλύτερη ακόμα κι από μένα που έχω τουλάχιστον ένα πιάτο φαί...από τα 2 τελευταία ευρώ που έχω θα του δώσω το ένα...γιατί το 1 ευρώ δε θα με σώσει...το να εξακολουθήσω όμως να είμαι άνθρωπος είναι το μοναδικό πράγμα που μου έχει απομείνει...καληνύχτα σας...
Επειδή θεωρούμε ότι η γνώμη των ανέργων έχει ιδιαίτερη αξία, αναδημοσιεύουμε το σχόλιο.
Εάν δεν έχεις βιώσει την κατάσταση της ανεργίας στο πετσί σου είναι παράτολμο ως ρατσιστικό να σχολιάζεις τέτοιου είδους παροχές...δοκιμάστε (όλοι όσοι καταφέρεστε ενάντια στις παροχές για τους ανέργους) να βγάλετε το επόμενο του επιδοτούμενου έτος, με ένα επίδομα 236 Ευρώ για έναν ολόκληρο χρόνο...να πληρώνετε ημερησίως (προσπαθώντας να βρείτε εργασία) 2 Ευρώ για τη μετακίνηση με τα μέσα μαζικής μεταφοράς...και το μόνο που βρίσκετε να είναι κλειστές πόρτες...όχι γιατί δεν είστε ικανοί ή δραστήριοι...αλλά γιατί οι θέσεις εργασίας είναι λιγοστές σε αντίθεση με τους ανέργους που ξεπερνούν πλέον το 12% στην Ελλάδα...Είμαι 36 ετών και(μετά από 12 χρόνια εργασίας) άνεργος...τα σημερινά δεδομένα είναι απάνθρωπα για κάποιον που προσπαθεί να επανεργαστεί και να επαναδραστηριοποιηθεί...Στη χώρα αυτή δεν υπάρχει αξιοκρατία...και δεν έχω βρει εργασία (έχοντας Πανεπιστημιακή μόρφωση) διότι δεν έχω μπάρμπα στην Κορώνη...αν όλοι εσείς οι μετά Χριστόν Προφήτες και τιμητές των πάντων θεωρείτε ότι από τη θέση εκείνου που έχει έναν μισθό μηνιαίως μπορείτε να λοιδωρείτε εκείνους που έχουν φτάσει στα όρια της ανέχειας, γενικεύοντας την εκτίμηση που κάνετε για το σύνολο των ανέργων τότε είστε τουλάχιστον αξιολύπητοι...γιατί δεν διανοείστε στο ελάχιστο το τι σημαίνει για δύο χρόνια να αγωνίζεσαι να βρεις εργασία και απλά να μη σε δέχονται επειδή δεν έχεις κάποιον γνωστό...αλλά ακόμα και τις περιστασιακές εργασίες που κάνεις ως εξωτερικός συνεργάτης, να μην τις πληρώνεσαι παρά μόνο μετά από ένα και δύο χρόνια με τη δικαιολογία ότι υπάρχει κρίση...μετά από αυτό...δοκιμάστε να πάτε στο σούπερ μάρκετ...ή όπου αλλού θέλετε...και για να τελειώνουμε...έχω δύο χρόνια ανεργία στην πλάτη...αλλά μόλις δω κάποιον σε ένα τρένο ή στο δρόμο να έχει ανάγκη μεγαλύτερη ακόμα κι από μένα που έχω τουλάχιστον ένα πιάτο φαί...από τα 2 τελευταία ευρώ που έχω θα του δώσω το ένα...γιατί το 1 ευρώ δε θα με σώσει...το να εξακολουθήσω όμως να είμαι άνθρωπος είναι το μοναδικό πράγμα που μου έχει απομείνει...καληνύχτα σας...
