Συντάκτης:
Σάββας Γ. Ρομπόλης*
Η καταστροφή ενός εκατ. θέσεων εργασίας στην Ελλάδα, την περίοδο της ύφεσης και της λιτότητας (2010-2014), μείωσε το επίπεδο της απασχόλησης (49%, 2014) και αύξησε σημαντικά την ανεργία (27,5% το 2013, 26,5% -1.240.000 άνεργοι- το 2014), πλήττοντας, μεταξύ των άλλων ομάδων ηλικιών, τους νέους (55%, 15-24 ετών - 700.000 άτομα) και τους ηλικιωμένους ανέργους (22%, 45-64 ετών - 300.000 άτομα).
Παράλληλα, η συντελούμενη καθίζηση της παραγωγικής και τεχνολογικής βάσης της ελληνικής οικονομίας δημιούργησε τις προϋποθέσεις διατήρησης της ανεργίας σε υψηλά επίπεδα κατά την περίοδο της σταδιακής ανάκαμψης μετά το 2014, εκτός και εάν η καταπολέμησή της αποτελέσει τον καταλύτη της οικονομικής πολιτικής της χώρας. Κι αυτό γιατί μέσα σ’ ένα περιβάλλον αναιμικής ανάκαμψης, η δημιουργία 50.000 θέσεων εργασίας τον χρόνο θα απαιτεί ετήσια αύξηση του ΑΕΠ 3% κατά μέσο όρο.