Η ώρα είναι 5 το πρωί, έχω τρομερό πονοκέφαλο και γράφω αυτό μόνο και μόνο για να καταλάβω αν όντως ζω αυτή την πραγματικότητα ή αν έχω τρελαθεί εντελώς, σε σημείο να μη μπορώ να ξεχωρίσω το τι είναι πραγματικό και τι όχι. Άλλη μια νύχτα που έπεσα απογοητευμένος στο κρεβάτι στις 2, άλλη μια νύχτα που το γαμημένο άγχος έχει »πλακώσει» το στέρνο μου και δε με αφήνει να κοιμηθώ.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.