«Θα
έρθει καιρός που η σιωπή μας θα είναι πολύ πιο βροντερή
από
τις φωνές που στραγγαλίζετε σήμερα»
Όγκαστ
Σπάις
της Βαλεντίνης Καμπύλη
Πτυχιούχου τμήματος
Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Κρήτης
1. Η Αμερική από την ανεξαρτησία της μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα
Το 1775 ξέσπασε η επανάσταση για
την ανεξαρτησία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής (Η.Π.Α), την οποία κατέκτησαν
στις 4 Ιουλίου 1776 και τέθηκαν τα θεμέλια της πολιτικής, οικονομικής και πολιτιστικής της οικοδόμησης.
Στις Η.Π.Α η περίοδος από το 1775
μέχρι το 1905 χαρακτηρίζεται από την έντονη ανάπτυξη και τις διαδικασίες ενσυνείδητης δημιουργίας έθνους. Οι
πρώτοι άποικοι της Αμερικής τη βρήκαν αραιοκατοικημένη από τους αυτόχθονες
Ινδιάνους, τους οποίους σχεδόν εξολόθρευσαν. Με εξαίρεση τους αυτόχθονες
Ινδιάνους, ολόκληρος ο πληθυσμός των ΗΠΑ αποτελείται από μετανάστες και τους
απογόνους τους, καθώς επίσης και από εισαγόμενους Αφρικανούς σκλάβους. Ο
πληθυσμός της σε αυτά τα 130 χρόνια (1775-1905) αυξήθηκε από 2,5 σε 80 εκατομμύρια,
από τους οποίους πάνω από 30 εκατομμύρια ήταν νεοεισερχόμενοι μετανάστες που
σχεδόν όλοι τους έγιναν μόνιμοι κάτοικοί της.
Οι πρώτοι σκλάβοι στη Βόρεια
Αμερική έφτασαν το 1619. Ο αριθμός τους αυξάνεται θεαματικά, όταν οι γαιοκτήμονες των νοτίων επαρχιών της Αμερικής,
για να καλύψουν τις τεράστιες ανάγκες σε εργατικό δυναμικό για τις φυτείες
τους, εισήγαγαν (με δουλεμπόριο) μαζικά σκλάβους από την Αφρική. «Ο αριθμός των
σκλάβων στις ΗΠΑ από 700.000 το 1790 ανήλθε σε 2.500.000 το 1840 και σε 3.200.000
το 1850»[1]. Από το 1804 στις
Βορειοανατολικές πολιτείες άρχισε η άμεση ή σταδιακή κατάργηση της δουλείας.
Αντίθετα στις πολιτείες του Νότου διατηρήθηκε μέχρι τον εμφύλιο πόλεμο (1861-1865)
και καταργήθηκε το 1865 με το 13ο
άρθρο του Συντάγματος, επί προεδρίας Αβραάμ Λίνκολν .
