Ενώ το νομοσχέδιο που προωθεί ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και το οποίο προβλέπει το κλείσιμο 21 οργανισμών του Δημοσίου βρίσκεται στην τελική ευθεία πριν την ψήφισή του, το τοπίο σχετικά με τις αποζημιώσεις των εργαζομένων παραμένει ομιχλώδες.
Σύμφωνα με πληροφορίες στις τάξεις των εργαζομένων στους συγκεκριμένους οργανισμούς επικρατεί αναβρασμός, καθώς οι διοικήσεις, αρνούνται να δώσουν στοιχεία για το αν και με ποιον τρόπο θα γίνουν οι απολύσεις.
Το γεγονός αυτό οφείλεται στο γενικότερο αλαλούμ που επικρατεί στο Υπουργείο, καθώς δεν έχει διευκρινιστεί ακόμη η διαδικασία που θα ακολουθηθεί και θα οδηγήσει στα «λουκέτα».
Εν τω μεταξύ, αυτό που καίει ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους, είναι το αν το κλείσιμο των οργανισμών που συνεπάγεται και τις απολύσεις τους, θα συνοδευτεί από αποζημιώσεις ή αν τελικά θα δουν το δρόμο της εξόδου χωρίς ευρώ στην τσέπη.
Τι προβλέπει ο Νόμος για τις αποζημιώσεις
Σύμφωνα πάντως με τον Άρειο Πάγο, ο νόμος Ν.3260/2004 που προβλέπει τη χωρίς αποζημίωση αυτοδίκαιη λήξη των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου των γενικών διευθυντών, διευθυντών και προϊσταμένων, οι οποίοι απασχολούνται στο Δημόσιο και τα νομικά πρόσωπα, είναι παράνομος.
Λίγες μόνο εβδομάδες νωρίτερα, το θέμα είχε απασχολήσει το Ανώτατο Δικαστήριο, δηλαδή εάν είναι, ή όχι, αντίθετες στο άρθρο 5 του Συντάγματος περί οικονομικής ελευθερίας, οι νομοθετικές διατάξεις που προβλέπουν τη χωρίς αποζημίωση λήξη των συμβάσεων εργασίας των γενικών διευθυντών, διευθυντών, κ.λπ. του Δημοσίου τομέα και των απασχολουμένων στα νομικά πρόσωπα.
Συγκεκριμένα, η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ευτέρπη Κουτζαμάνη, σημείωσε πως οι επίμαχες διατάξεις κατά το μέρος που προβλέπουν την «αυτοδίκαιη» λήξη των συμβάσεων ιδιωτικού δικαίου, «από τις οποίες πηγάζουν ενοχικά δικαιώματα, χωρίς την καταβολή των μέχρι τη λήξη του συμφωνημένου χρόνου αποδοχών, με παρέμβαση του νομοθέτη και κατά παράκαμψη των συμβαλλομένων μερών και ειδικότερα, που προβλέπουν τη λήξη των συμβάσεων προσώπων που προσεληφθήκαν με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας για ορισμένο χρόνο ως μονομελή όργανα διοικήσεως (μεταξύ άλλων και των διευθυνόντων συμβούλων) χωρίς την καταβολή των ως άνω αποδοχών ή χωρίς την καταβολή αποζημιώσεως, σε περίπτωση συνδρομής σπουδαίου λόγου για την καταγγελία, είναι αντισυνταγματικές».
Και αυτό γιατί «πρόκειται για νομοθετική ρύθμιση με καταφανή αναδρομική ισχύ, η οποία ως εκ τούτου θίγει τη συνταγματική κατοχυρωμένη αρχή της οικονομικής ελευθερίας, ήτοι την ελευθερία των συμβάσεων, ειδικότερη έκφανση της οποίας αποτελεί η ελευθερία των συμβαλλόμενων να καταγγείλουν, με δική τους πρωτοβουλία την από αυτούς καταρτισθείσα σύμβαση».
«Κατά συνέπεια, η επίμαχη διάταξη είναι ανεφάρμοστη ως αντισυνταγματική», κατέληξε η κ. Κουτζαμάνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου