Μέσα στην κρίση συντελείται μια σιωπηρή αλλαγή: ο αναγκαστικός ηλεκτρονικός μετασχηματισμός του κράτους. Ενα δείγμα είναι η Ηλεκτρονική Συνταγογράφηση. Παρά την πολεμική εναντίον της από τους αρχιερείς της μίζας και της διαφθοράς του φαρμακευτικού κυκλώματος, τη βλέπουμε ακόμη και στη σημερινή πρωτόλεια μορφή της να υπηρετεί τις ανάγκες των ασθενών, των Ταμείων και του οικονομικού ελέγχου.
Αλλες ηλεκτρονικές διαδικασίες περιλαμβάνουν την εφαρμογή του νόμου 4014/2011 περί ρύθμισης αυθαιρέτων που έθεσε σε λειτουργία το Τεχνικό Επιμελητήριο ώστε να αντιμετωπιστεί συστηματικά και χωρίς τις «παρεμβάσεις» των υπαλλήλων της Πολεοδομίας αυτό το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα.
H διασύνδεση του ΙΚΑ με τον ΟΑΕΔ, του ΟΑΕΔ με το υπουργείο Εσωτερικών και οι νέες εφαρμογές του TAXIS κάνουν το αυτονόητο: μας σπρώχνουν προς τον 21ο αιώνα, στον οποίο έχουμε αργήσει τόσο πολύ να μπούμε.
Συντελείται μια αλλαγή υποδείγματος στη ζωή μας, τόσο αργά και σταθερά όμως που δεν καταλαβαίνουμε τις προσαρμογές που εγγράφονται στο DNA μας: διείσδυση του Διαδικτύου και των δυνατοτήτων του, εθισμός των πολιτών στην αξιοπιστία των υπηρεσιών του Ηλεκτρονικού Κράτους, διαφάνεια και απλοποίηση στην επαφή Πολιτείας - πολίτη.
Τι όμως υποστηρίζει την πλατφόρμα της ανάπτυξης κάθε μοντέρνας ηλεκτρονικής εφαρμογής; Η υποκείμενη βάση δεδομένων. Οι βάσεις δεδομένων συγκεντρώνουν τα στοιχεία, τα συνδέουν μεταξύ τους και τα παρουσιάζουν σε οργανωμένη μορφή.
Οταν, π.χ., ο υπουργός Οικονομικών θέλει να βρει ποιοι πολίτες παρανόμησαν εξάγοντας κεφάλαια πολύ μεγαλύτερα των δηλωμένων εισοδημάτων τους, δεν έχει παρά να ζητήσει από τα αρμόδια στελέχη των υπηρεσιών του στοιχεία με τα παραπάνω κριτήρια. Από τις βάσεις δεδομένων της Τράπεζας της Ελλάδος και του TAXIS θα προέκυπτε μια αναλυτική εκτύπωση για να μαζέψει τους φοροφυγάδες.
H διαδραστική επέμβαση των χρηστών έφερε το LINUX, τον Mozilla, το BitCoin και τόσες άλλες πλατφόρμες και εφαρμογές ανοικτού λογισμικού στην κορυφή της παγκόσμιας χρηστικότητας.
Λειτουργικό σύστημα και βάσεις δεδομένων, λοιπόν. Εδώ είναι το κλειδί αλλά και η παγίδα. Βλέπω τα ανοικτά οικοδομήματα του UNIX (και του Andoid) να δέχονται λυσσασμένες επιθέσεις από τους στρατούς των μονοπωλίων της Microsoft, της Apple και της Oracle. Εδώ στην Ελλάδα τα συμφέροντά τους υπηρετούνται από γνωστές ντόπιες εταιρείες πληροφορικής αλλά και από εξωφρενικές αποφάσεις δημοσίων λειτουργών.
Ως παράδειγμα ο κ. Γιώργος Αλογοσκούφης ακόμη δεν μας έχει εξηγήσει με ποια εθνική λογική υπέγραψε ως υπουργός Οικονομικών το 2008 σύμβαση μαζικής εισαγωγής των προγραμμάτων της Microsoft στο Δημόσιο ενισχύοντας ένα ιδιωτικό μονοπώλιο με μια επιζήμια, αντιδραστική και αποικιακή συμφωνία, παραπλανώντας τη Βουλή περί δήθεν συμφωνίας της ΕΕ.
Η μία και μοναδική λύση στη βιώσιμη αυτοδύναμη ανάπτυξη της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης είναι να εφαρμοστεί διά νόμου τώρα η άμεση και αποκλειστική χρήση ανοικτών συστημάτων, προγραμμάτων και βάσεων δεδομένων ανοικτού κώδικα σε όλο το Δημόσιο και να απαγορευθεί η οποιαδήποτε πρόσβαση στους δημόσιους διαγωνισμούς εταιρειών-εκπροσώπων μονοπωλιακών κολοσσών λογισμικού.
Το μέτρο αυτό θα συμπαρασύρει σταδιακά τον ιδιωτικό τομέα, με σημαντικό όφελος της οικονομίας, των ελληνικών πανεπιστημίων, των εργαζομένων και πρωτίστως της εθνικής μας ασφάλειας.
Αν δεν απεμπλακούμε από τη χρήση των μονοπωλιακών εργαλείων του λογισμικού στις μεγάλες κρατικές εφαρμογές, θα βλέπουμε ανήμποροι τους νέους εφιάλτες να χαρτογραφούν πισώπλατα μονοπάτια, ραντάρ να σβήνουν, όπλα να μη σκοπεύουν και εφαρμογές που θα «μοιράζονται» τα στοιχεία τους με άγνωστους τρίτους...
Ο κ. Κωνσταντίνος Γ. Πριγκιπάκης είναι διπλ. ηλ/γος μηχανικός, ομότιμο μέλος του ΤΕΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου