Τέλος εποχής για τον κατώτατο μισθό ?

Ο «μισθός εργασίας» είναι η έννοια που θα αντικαταστήσει το περιεχόμενο και την εξέλιξη που συνόδευε τον «κατώτατο μισθό», ο οποίος αποτελούσε μέχρι πρότινος το μοναδικό μισθολογικό προϊόν κοινωνικής συναίνεσης μεταξύ των εργοδοτικών οργανώσεων και ΓΣΕΕ.

Η αντικατάσταση θα συνοδεύεται από την κατάργηση των «τριετιών», θα επηρεάζει τις ωριμάνσεις στα μισθολογικά κλιμάκια, θα καταργεί τα ενδιάμεσα και θα λειτουργήσει καταλυτικά στη αναδιαμόρφωση των εργασιακών σχέσεων.

Ο νέος «μισθός εργασίας» θα προσδιορίζεται από Ανεξάρτητη Αρχή η οποία θα υπολογίζει το επίπεδο των αυξήσεων βάσει ενός θεωρητικού μοντέλου το οποίο επεξεργάζεται το υπουργείο Οικονομικών. Η συγκεκριμένη αλλαγή θα αποτυπωθεί σε σχέδιο νόμου το οποίο θα καταθέσει ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης εντός του Οκτωβρίου και θα σηματοδοτήσει μια από τις κομβικότερες διαρθρωτικές αλλαγές με τις οποίες θα οριστικοποιηθεί το πακέτο για την εξασφάλιση της θετικής αξιολόγησης από την τρόικα. Ο μισθός εισόδου (για τους άνω των 24 ετών) θα παραμείνει παγωμένος στα 584 ευρώ μέχρι το 2014, ταυτοχρόνως με την κατάργηση του θεσμού της ΕΓΣΣΕ το περιεχόμενο της οποίας μετατρέπεται πλέον σε διοικητική απόφαση.

Ο «μισθός εργασίας» χωρίς ωριμάνσεις και αυξήσεις λόγω αρχαιότητας, θα οδηγήσει και σε αυτόματες μειώσεις των ποσών που σήμερα συνιστούν τις αποζημιώσεις λόγω απόλυσης. Ενδεχομένως με αυτόν τον τρόπο δεν θα χρειαστεί άλλη παρέμβαση για τη μείωσή τους. Αλλωστε στο τραπέζι έχει πέσει, εκτός των άλλων, και η εξαίρεση του 13ου και 14ου μισθού από τον ιδιωτικό τομέα. Ωστόσο, η τρόικα δεν έχει αποφανθεί οριστικώς επί του θέματος. Η συνάντηση με τα τεχνικά κλιμάκια που επρόκειτο να γίνει την Παρασκευή αναβλήθηκε για την Τρίτη οπότε και αναμένονται τελικές αποφάσεις εντός της προσεχούς εβδομάδας.

Ενδεικτική και η άρνηση του ΣΕΒ στην πρόταση της ΓΣΕΕ για μια διμερή συνάντηση των οργανώσεων προκειμένου να ανανεωθεί η πίστη των εταίρων στον θεσμό της ΕΓΣΣΕ με την υπογραφή μιας νέας σύμβασης που θα επανέφερε τον κατώτατο στα προ της μείωσης του 22% επίπεδα.

Τέλος εποχής όχι μόνο για την ΕΓΣΣΕ και τη συλλογική διαπραγμάτευση αλλά και για τον τύπο συνδικάτων που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Με εξαίρεση τον χώρο των τραπεζών όπου ακόμη το συνδικαλιστικό κομμάτι της ΠΑΣΚΕ παραμένει σχετικά συσπειρωμένο γύρω από τους προέδρους των Συλλόγων (ιδιαίτερα στους Συλλόγους της Εμπορικής και της Εθνικής) ισχυρές φυγόκεντρες δυνάμεις έχουν εμφανιστεί τον τελευταίο μήνα στη ΓΣΕΕ με αιχμή τις ΔΕΚΟ.

Η ευρεία σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στη ΓΣΕΕ με μεγάλη συμμετοχή των Ομοσπονδιών του ιδιωτικού, του ευρύτερου δημόσιου τομέα και Εργατικών Κέντρων, διανθίστηκε από την έντονη αντιπαράθεση μεταξύ της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ (Παναγόπουλος, Μουτάφης) και στελεχών της ΠΑΣΚ από τη ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ (Φωτόπουλος), τα ΜΜΜ (Ηλιόπουλος), αλλά και των ΕΛΠΕ (Ορφανός) και του ιδιωτικού τομέα (Βαμβακάς). Ωστόσο το καινούργιο δεν βρίσκεται στις εσωτερικές έριδες. Διότι παρά την κριτική που υφίσταται ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ συνεχίζει να αποτελεί το φαβορί σε ενδεχόμενες εκλογές. Το καινούργιο βρίσκεται στον, εκτός των παραδοσιακών παρατάξεων, χώρο σε μια νέα κίνηση που φαίνεται να προετοιμάζεται με την προσχώρηση σε αυτήν συνδικαλιστών από το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Ν.Δ. Πρόκειται για ένα νέο '85 και μια νέα εσωτερική κρίση στη ΓΣΕΕ; Το βέβαιο είναι ότι οι νέες εργασιακές συνθήκες θα επιβάλουν και νέα σχήματα αντιπροσώπευσης αλλά είναι νωρίς να προδιαγράψουμε τη μορφή που θα πάρουν.

Καθημερινή (ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΟΨΙΝΗ)