Αυγουστιάτικη έκρηξη σε ανεργία και υποαπασχόληση

 Σύμφωνα με την Eurostat η Ελλάδα καταγράφει την πλέον αρνητική μεταβολή απασχόλησης (-29,8%) μεταξύ των χωρών της Ευρώπης σε ώρες (πραγματικής) εργασίας

Ηανεργία και η υποαπασχόληση ανέβηκαν κατακόρυφα μέσα στον Αύγουστο, τον άλλοτε πιο σημαντικό μήνα της απασχόλησης, προμηνύοντας σημαντική επιδείνωση τους αμέσως επόμενους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο, όταν θα κλείσει οριστικά η ισχνή τουριστική περίοδος.

Πάνω από 185.000 θέσεις εργασίας χάθηκαν από τον περασμένο Μάρτιο, όταν ξεκίνησε το locdown, ενώ οι εκτιμήσεις για τις συνολικές απώλειες μέχρι το τέλος του χρόνου ανεβάζουν τον συνολικό αριθμό των θέσεων εργασίας που θα έχουν χαθεί στις 300.000 με το ποσοστό ανεργίας να επιστρέφει στο 21%.

Τη σημαντική άνοδο της ανεργίας στη χώρα μας (βλ. πίνακα) επιβεβαιώνουν και τα πλέον πρόσφατα στοιχεία της Εurostat που δημοσιοποιήθηκαν στις 8 Σεπτεμβρίου και σύμφωνα με τα οποία: Η Ελλάδα καταγράφει την πλέον αρνητική μεταβολή απασχόλησης (-29,8%) μεταξύ των χωρών της Ευρώπης σε ώρες (πραγματικής - καταγεγραμμένης) εργασίας σε σύγκριση με το 2019. Επιπλέον είναι δεύτερη πίσω από την Ισπανία (-19% και -21,4% αντίστοιχα) σε τριμηνιαία σύγκριση μεταξύ 2020 και 2019.

Κρυφή ανεργία

Η κατάσταση μπορεί να εξελιχθεί ακόμη χειρότερα, καθώς κανείς δεν γνωρίζει ποια θα είναι η επόμενη μέρα για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που βρίσκονται σε κατάσταση ημιανεργίας.

Σύμφωνα με τον επιστημονικό συνεργάτη του ΙΝΕ / ΓΣΕΕ Γιώργο Αργείτη υπάρχει και η κρυφή ανεργία των χιλιάδων εργαζόμενων που βρίσκονται σε αναστολή σύμβασης και, ύστερα από τρεις μήνες εκτός εργασίας και με μειωμένο μισθό κατά 50%, μεταφέρονται σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ στον οικονομικά μη ενεργό πληθυσμό, αλλοιώνοντας το πραγματικό ποσοστό.

Το οποίο, όπως σημειώνει, εάν στο τέλος του έτους είναι πολύ υψηλό, ενδεχομένως να ακυρώσει στην πράξη όλα τα υπόλοιπα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση για τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά.

Μείον 547.554 θέσεις εργασίας

Τα τελευταία στοιχεία της "Εργάνης" που αφορούν τον Αύγουστο του 2020 είναι ιδιαίτερα αρνητικά, καθώς οι προσλήψεις έπεσαν κατά 25% σε σύγκριση με τον ίδιο μήνα το 2019, ενώ το ισοζύγιο προσλήψεων / απολύσεων ήταν οριακά θετικό. Οι προσλήψεις ανήλθαν σε 160.583 και οι απολύσεις - αποχωρήσεις ήταν συνολικά 156.241, ωστόσο μόλις οι 82.267 είναι προσλήψεις με πλήρη απασχόληση και οι υπόλοιπες μερικής ή εκ περιτροπής εργασίας.

Η καθίζηση της απασχόλησης αποτυπώνεται στη σύγκριση των οκταμήνων του 2020 και του 2019.

Αθροιστικά για την περίοδο Ιανουάριος - Αύγουστος 2020 οι αναγγελίες προσλήψεων ανήλθαν στις 1.317.792 θέσεις εργασίας και οι αποχωρήσεις έφτασαν τις 1.202.145, εκ των οποίων οι 692.314 ήταν αποτέλεσμα καταγγελιών συμβάσεων αορίστου χρόνου ή λήξεων συμβάσεων ορισμένου χρόνου και οι 509.831 οικειοθελείς αποχωρήσεις.

Έτσι το ισοζύγιο των ροών μισθωτής απασχόλησης του πρώτου οκταμήνου του έτους 2020 είναι θετικό και διαμορφώνεται στις 115.647 νέες θέσεις εργασίας, αλλά υστερεί σχεδόν κατά 180.000 θέσεις σε σύγκριση με το πρώτο οκτάμηνο του 2019.

Σε τροχιά σύγκρουσης

Μπροστά σε αυτό το νέο κύμα ανεργίας η κυβέρνηση λαμβάνει αποφάσεις που αφενός μεγεθύνουν το πρόβλημα της ανεργίας και της υποαπασχόλησης, αφετέρου προκαλούν οικονομική ασφυξία στην κατ' εξοχήν υπηρεσία που έχει στόχο την ανάσχεση της ανεργίας.

Η μείωση των εισφορών (εργοδοτών και εργαζομένων) κατά 3 μονάδες θα στερήσει από τον ΟΑΕΔ τουλάχιστον 1 δισ. ευρώ το 2021 με αποτέλεσμα να τίθενται εν αμφιβόλω βασικές του προτεραιότητες, όπως είναι π.χ. οι παροχές για τη στήριξη της μητρότητας και κυρίως η χρηματοδότηση προγραμμάτων για την ένταξη των ανέργων στην αγορά εργασίας.

Με τις τελευταίες κυβερνητικές αποφάσεις (απλήρωτη εργασία - υπερωρίες) όσο και με τις επερχόμενες "μεταρρυθμίσεις" που εξήγγειλε από τη ΔΕΘ ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης, τα συνδικάτα, ακόμα και η συναινετική προς την κυβέρνηση ΓΣΕΕ, δείχνουν να αφυπνίζονται κάνοντας λόγο για "ουρές των μνημονιακών μέτρων", όπως:

* Η αύξηση των ωρών υπερωριακής απασχόλησης στη βιομηχανία (σήμερα είναι 150 στις υπηρεσίες και στο εμπόριο, ενώ περιορίζονται στις 30 στη βιομηχανία).

* Η μείωση του κόστους των υπερωριών.

* Η περαιτέρω διευθέτηση του χρόνου εργασίας.

* Η μεταφορά των αρμοδιοτήτων της Επιθεώρησης Εργασίας στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας.

* Η εφαρμογή της ηλεκτρονικής κάρτας εργασίας χωρίς να έχουν προσδιοριστεί οι δικλίδες ασφαλείας για τον εργαζόμενο.

* Οι νέες παρεμβάσεις στη λειτουργία των συνδικάτων.