Αρ. Πρωτ. 408 / 30-4-2020
«Ένα τραγούδι ορέχτηκα να πω, κάμετε τόπο αδέρφια! … Τη φρονιμάδα, Θε μου,
πάρε μου, ν’ ανοίξουν τα μελίγγια, ν’ ανοίξουν οι καταπαχτές του νου, να πάρει
αγέρα ο κόσμος. Ε μωρέ σεις χωριάτες μέρμηγκοι, σταροκουβαλητάδες, θα ρίξω παπαρούνα
κόκκινη, φωτιά να πιάσει ο κάμπος. Κοράσια με τ’ αγριοπερίστερα στο δροσερό σας
κόρφο, λεβέντες με το μαυρομάνικο το λάζο στο ζωνάρι, ξερό δεντρό ’ναι η γης
χωρίς άνθους, όσο κι αν πολεμάτε· εγώ, μωρέ, με το τραγούδι μου θα την
ανθοβολήσω! Μαστόροι, αφήστε πια τα σύνεργα, διπλώστε τις ποδιές σας, σκολάστε
απ’ της ανάγκης το ζυγό, κι η λευτεριά φωνάζει.»
Τίποτα δεν υπήρξε δεδομένο! Ούτε το
οκτάωρο, ούτε οι άδειες, ούτε η Κυριακή αργία, ούτε οι ΣΣΕ, ούτε η κοινωνική
ασφάλιση, ούτε καν η ιδιότητα του μισθωτού εργαζόμενου.
Τίποτα δεν είναι δεδομένο! Ούτε η
σταθερή εργασία, ούτε οι αξιοπρεπείς αμοιβές, ούτε οι άδειες, ούτε η δωρεάν
υγεία, ούτε η κοινωνική ασφάλιση, ούτε πλείστα όσα άλλα κεκτημένα με αίμα
εργατικά δικαιώματα.
Η φετινή Πρωτομαγιά διαφέρει πολύ.
Διαφέρει γιατί η Πανδημία διαπερνά σιγά- σιγά τα εργασιακά δικαιώματα και
ανοίγει τη συζήτηση και την όρεξη ορισμένων ιδεολογικών ρευμάτων για πλήρη
απαξίωση της μισθωτής εργασίας και αφανισμό των δικαιωμάτων. Η
Πανδημία όμως έχει και την άλλη όψη. Απέδειξε περίτρανα τη δύναμη των
εργαζομένων, τη δύναμη της εργατικής τάξης, τη δύναμη της μισθωτής εργασίας
χωρίς την οποία ‘γρανάζι δε γυρνά’.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να είναι
σε επαγρύπνηση, σε αγώνα και αγωνία για την επίθεση που δέχονται και, κυρίως,
για όσα θα έρθουν. Να μη συμβιβαστεί κανείς με το λίγο, στο όνομα της
όποιας κρίσης. Κρίσεις, εξάλλου, είναι το σύστημα γεμάτο (Υγειονομικές,
Οικονομικές κλπ)
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να
δώσουν τη μάχη των εργασιακών δικαιωμάτων, όρθιοι, συνειδητοποιημένοι, με
προσοχή, γιατί το μέλλον έχει πολλούς ακόμα αγώνες. Η Εργατική Πρωτομαγιά
να λειτουργήσει ως φάρος των αγώνων μας. Ως εφαλτήριο των αγώνων μας.
Στηρίζουμε τα δημόσια αγαθά. Υγεία,
Παιδεία, Ασφάλιση, Νερό, Ρεύμα, Περιβάλλον. Συμμετέχουμε ενεργά στον αγώνα για καλύτερη
ποιότητα ζωής για καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Ζητούμε άμεση μείωση ωρών
εργασίας/επαναφορά στις 37,5 ώρες εβδομαδιαίως.
Ζητούμε στήριξη του ΕΣΥ και όλων των
κοινωνικών δομών του κράτους με νέες μόνιμες προσλήψεις.
Ζητούμε ουσιαστική
στήριξη όλων των ανέργων.
Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου