Οπως δείχνουν τα στοιχεία των Financial Times, περισσότεροι από 30 εκατομμύρια εργαζόμενοι έχουν υποβάλει αίτημα ένταξης τους στα κρατικά σχήματα επιδότησης των μισθών τους, στις 5 μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρώπης.
Ο ραγδαία αυξανόμενος αριθμός των εργαζομένων που βρίσκονται σε καθεστώς αναγκαστικής άδειας ή αναστολής των συμβάσεων τους, στη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Βρετανία, την Ιταλία και την Ισπανία- που αποτελούν σχεδόν το ένα πέμπτο του συνολικού εργατικού δυναμικών αυτών των χωρών- είναι ενδεικτικός της κρίσης που έχει προκαλέσει η πανδημία στην Ευρώπη. Με τα σχήματα επιδοτήσεων που έχουν υιοθετήσει οι κυβερνήσεις ελπίζουν να πείσουν τους εργοδότες να συνεχίσουν να καταβάλουν μισθούς μέχρι να τελειώσει η κρίση, επιτρέποντάς τους, να θέσουν τους υπαλλήλους τους σε αναγκαστική άδεια ή σε μειωμένο ωράριο, όσο αυτές πληρώνουν μέρος των μισθών.
Ο αριθμός των εργαζομένων που έχουν υποβάλει σχετικές αιτήσεις είναι υψηλότερος από τα 26 εκατομμύρια αυτών που έχουν εγγραφεί στα ταμεία ανεργίας των ΗΠΑ στο διάστημα των 5 εβδομάδων που είναι σε ισχύ περιοριστικά μέτρα.
Αυτή ευρωπαϊκή στρατηγική είναι ένα από τα πιο δαπανηρά μέτρα που έχουν υιοθετήσει οι κυβερνήσεις στην Ευρώπη και εκτιμάται ότι το κόστος μόνο για τις πέντε αυτές οικονομίες θα ξεπεράσει σε σύνολο τα 100 δισ. ευρώ.
Υπάρχουν όμως και οι ανησυχίες στην Ισπανία για παράδειγμα, ή τη Βρετανία, ότι αυτά τα προγράμματα δεν θα διαρκέσουν αρκετά ώστε να αποτρέψουν μια έκρηξη της ανεργίας. Οσο για τους χαμηλόμισθους σε άλλες χώρες, όπως στη Γερμανία, φοβούνται ότι με τα χρήματα που παίρνουν από την κυβέρνηση δεν θα μπορέσουν να αντέξουν παραπάνω από δυο μήνες.
Πολλά από τα προγράμματα που ακολουθούνται στις Ευρωπαϊκές χώρες, γράφουν οι Financial Times - έχουν ως μοντέλο το πρόγραμμα Kurzarbeit της Γερμανίας, που πιστεύεται ότι θωράκισε τη χώρα από ένα μεγάλο κύμα ανεργίας στη διάρκεια της κρίσης του 2008 με τη στήριξη των μισθών 1,5 εκατ. εργαζομένων. Ωστόσο αναλυτές προειδοποιούν ότι αυτή τη φορά τα πράγματα ίσως είναι διαφορετικά, διότι η συρρίκνωση των οικονομιών είναι βαθύτερη και έχει πλήξει ιδιαίτερα τις μικρότερες επιχειρήσεις, η επιλογή των οποίων θα είναι είτε να προχωρήσουν σε απολύσεις είτε να βάλουν λουκέτο.
Στη Βρετανία στους τομείς των αερομεταφορών, του λιανικού εμπορίου και των υπηρεσιών η ανησυχία είναι τί θα γίνει όταν λήξει το πρόγραμμα τον Ιούνιο. Την περασμένη εβδομάδα, οι αερογραμμές εξέφρασαν αυτό το αδιέξοδο σε επιστολή τους στον υπουργό Οικονομικών τονίζοντας ότι μετά τον Ιούνιο οι επιχειρήσεις έχουν μεγάλο ανήφορο μπροστά τους καθώς η «κανονικότητα» δεν έχει επιστρέψει. Χωρίς παράταση του προγράμματος, οι επιχειρήσεις αυτές θα βρεθούν μπροστά σε μια νέα κρίση έλλειψης ρευστότητας.
Παρόμοιες οι ανησυχίες και στην Ισπανία όπου οι επιχειρήσεις φοβούνται ότι το αντίστοιχο πρόγραμμα, που στηρίζει τους μισθούς περίπου 4 εκατομμυρίων εργαζομένων, δεν θα παραταθεί μετά τη λήξη της κατάστασης έκτακτης ανάγκης στις 9 Μαΐου.
Η ομοσπονδία των εργοδοτών ανέφερε μετά τη συνάντηση της με την ηγεσία της κυβέρνησης στο πρωθυπουργικό γραφείο την περασμένη εβδομάδα ότι «η παράταση και η ευελιξία του προγράμματος είναι επείγουσα και ουσιαστικής σημασίας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου