Ξαφνικοί θάνατοι εν μέσω θέρους...

Γράφει ο σ/φ Λευτέρης Μιχαήλ

Η υπηρεσία που έχουμε την χαρά και την τιμή να υπηρετούμε ξαφνικά και μέσα στο κατακαλόκαιρο έγινε το επίκεντρο της δημοσιότητας όχι για κάποια επιτυχία αλλά για την επικείμενη διάλυση της, προφανώς ως αποτυχημένης λόγω της καλπάζουσας ανεργίας που έχει την υποχρέωση να δαμάσει.

Δε θα σταθώ στο αληθές ή μη των πληροφοριών-Στέκομαι σε κάποιους «οιωνούς» που θα μπορούσαμε ν’αξιολογήσουμε και ν’αποτρέψουμε επαρκώς ώστε τέτοια σενάρια να μην υπάρχουν καν στα μυαλά ορισμένων ή καλύτερα να δυσκολεύει η υλοποίηση τους.

1.Προγράμματα Voucher,

Παρακολουθούμε την προέλαση των ανωτέρω προγραμμάτων που ουσιαστικά είναι μια μίξη απασχόλησης και κατάρτισης.

Ποιος ο ρόλος των υπαλλήλων του Οργανισμού και ειδικά των εργασιακών όταν οι άνεργοι κάνουν μόνοι τους την αίτηση, άνευ υποδείξεως και περιοριζόμαστε στην εκ των υστέρων καταχώρηση της δράσης στο ΟΠΣ? Ουσιαστικά δεν απαξιώνεται το στελεχιακό δυναμικό και η κατάρτιση μετατρέπεται σε μια αυτοματοποιημένη διαδικασία?

Εάν αυτό είναι προς όφελος των ανέργων να συνεχισθεί αλλά τα πρώτα δείγματα γραφής άλλα λένε(βλέπε πρόσφατες αναρτήσεις στο oaednews.blogspot.com).

2.Προγράμματα απασχόλησης.

Τα voucher όσο και αν ακούγεται παράδοξο δεν είναι η αρχή του κακού.

Χρόνια τώρα η εξατομικευμένη και η υπόδειξη ανέργων προς τις επιχειρήσεις έχει μετατραπεί σε μια τυπική διαδικασία με τους περισσότερους των εργοδοτών να έχουν εντοπίσει τους ανέργους που επιθυμούν και συνήθως να τους στέλνουν γι’αυθημερόν εγγραφή στο μητρώο και υπόδειξη. Το αποτέλεσμα είναι ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος (zero sum game) με αυθημερόν εγγραφές και προσλήψεις και αξιόλογα άτομα που στερούνται κοινωνικών σχέσεων και γνωριμιών ή λόγω ηλικίας να μην έχουν καμιά πραγματική προοπτική απασχόλησης.

Γιατί το σωματείο δεν προτείνει ένταξη στα επιδοτούμενα προγράμματα απασχόλησης με κάρτα διάρκειας τριών μηνών τουλάχιστον? Οι υπάλληλοι των υπηρεσιών είναι ικανοί να υποδείξουν άτομα επαρκή για όποια κενή θέση ζητηθεί.

Το μοντέλο της μονοήμερης εγγραφής και υπόδειξης κάνει τους υπόλοιπους άνεργους αναρωτιούνται που είναι οι χιλιάδες θέσεις που ακούνε με κάθε πρόγραμμα.

Αυτό σίγουρα θα το έχουν ακούσει δεκάδες φορές οι υπάλληλοι πρώτης γραμμής.

Φαινομενικά μπορεί να διευκολυνόμαστε αλλά στην ουσία ο ρόλος του ΟΑΕΔ στην υπόδειξη των ανέργων καθίσταται διακοσμητικός.

Όσοι εργοδότες αντιδρούν ας κάνουν τις προσλήψεις που επιθυμούν άνευ επιχορηγήσεως.

3.Ειδικά σώματα ελεγκτών και εργασιακών και πιστοποίηση αυτών.

Αμφότεροι πρέπει να συσταθούν σε ξεχωριστά σώματα εντός των υπηρεσιών και με κύριο αν όχι αποκλειστικό αντικείμενο απασχόλησης –Οι ΕΣ την γνωστοποίηση των προγραμμάτων απασχόλησης στους εργοδότες και την «αλίευση» των όποιων κενών θέσεων που θα εξυπηρετούνται άμεσα μέσα από συνεχείς επισκέψεις στις επιχειρήσεις.

Όλοι δε μπορούν και δεν πρέπει να είναι ελεγκτές-Η σύσταση ενός ιδιαιτέρου σώματος είναι απαραίτητη αφενός για τον έλεγχο των προγραμμάτων απασχόλησης (εικονική απασχόληση-de facto δανεισμός εργαζομένων) και αφετέρου για την αδήλωτη εργασία επιδοτούμενων και μη «ανέργων» που έξω σαρώνει δημιουργώντας ποικίλες παρενέργειες.

Γιατί όχι και σε συνεργασία με το ΙΚΑ , το ΣΕΠΕ και την Οικονομική Αστυνομία.

Ακόμα και οι συγκεκριμένοι «άνεργοι» θα πρέπει να έχουν κυρώσεις-

Για ένα διάστημα π.χ 2-3 ετών να αποκλειστούν από οποιαδήποτε παροχή και πρόγραμμα του ΟΑΕΔ βάσει ειδικής καταχώρησης στο ΟΠΣ που θα γίνει με τον ΑΦΜ τους .

Το σωματείο θα έπρεπε να προτείνει και τέτοια «επιθετικά» μέτρα πολιτικής.

Ο ελλιπής έλεγχος έχει ως αποτέλεσμα την διαστρέβλωση του υγιούς ανταγωνισμού των επιχειρήσεων και την επιβράβευση «ανέργων» που εργάζονται και εισπράττουν παράλληλα το επίδομα ανεργίας ή διατηρούν ως «άνεργοι» ιατροφαρμακευτική περίθαλψη με εισφορές και φόρους που πληρώνουν οι δηλωμένοι εργαζόμενοι.

Γιατί να μην είναι  δυναμικά παρών ο Οργανισμός στο κάλεσμα του Υπουργείου για την καταπολέμηση της? Ο Οργανισμός δεν μπορεί να επιτελέσει το έργο του, αυξήσει τις παροχές σε όσους πραγματικά τις έχουν ανάγκη όσο συνεχίζεται το «πάρτι» της εισφοροδιαφυγής-

Το συγκεκριμένο πάρτι είναι και εξαιρετικά δαπανηρό- Το έτος 2011, ελέγχτηκαν 66.615 εργαζόμενοι και βρέθηκαν ανασφάλιστοι οι 19968 σύμφωνα με στοιχεία του ΣΕΠΕ^[1], ποσοστό πλησίον του 30%.

Η κατάσταση αυτή τοποθετεί την χώρα στην δεύτερη θέση της Ευρώπης των 27 μετά την Βουλγαρία ενώ καφέ μπαρ , νυχτερινή διασκέδαση και διανομή φαγητού πρωταγωνιστούν στην παρανομία με το κόστος αυτής να ανέρχεται στα 6-8 δις ευρώ ετησίως^[2].

Πλέον της οικονομικής αιμορραγίας , τ’ άτομα αυτά επιβαρύνουν την υπηρεσία με μεγάλο φόρτο διοικητικής εργασίας ενώ ο προαναφερόμενος εντοπισμός και αποκλεισμός τους θα ελευθέρωνε πληθώρα εργατοωρών με αποτέλεσμα καλύτερες υπηρεσίες στους πραγματικά ανέργους.

Η επιλογή στελέχωσης θα πρέπει να γίνει αξιοκρατικά και στη συνέχεια να εκπαιδευτούν πραγματικά-Ως παράδειγμα προς αποφυγή πρέπει να χρησιμοποιηθεί η επιλογή των ατόμων για τις συμβουλευτικές δράσεις του Οργανισμού η οποία στην αρχή ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών και στην συνέχεια ξεχάστηκε-

Γιατί δεν προκηρύσσονται ξανά ώστε να εκδηλώσουν ενδιαφέρον όσοι και όσες δεν είχαν την ευκαιρία?

Η ακριβοδίκαιη ελεγκτική δράση και η εξωστρέφεια είναι συστατικά στοιχεία για το ενδυνάμωμα του Οργανισμού στα μάτια της κοινωνίας και δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν όταν όλοι κάνουν τα πάντα.

 Άλλο πράγμα είναι η μετάβαση στην νέα εποχή με πραγματικά εργαλεία δουλειάς όπως το σύστημα «Εργάνη», μια πραγματική τομή στο στρεβλό χειρόγραφο σύστημα των απολύσεων – προσλήψεων όπου έχουμε ουσιαστικά την τεχνολογία στην υπηρεσία των υπαλλήλων και του δημόσιου συμφέροντος και άλλο προβληματικές παρεμβάσεις τύπου Voucher όπου το ανθρώπινο δυναμικό μπαίνει στην άκρη αδίκως σε μια τουλάχιστον βασική συνιστώσα της κατάρτισης, συνιστώσα ακρογωνιαίο λίθο κάθε επιτυχούς παρέμβασης-Την συνάφεια των υποδείξεων σε σχέση με τον επαγγελματικό στόχο των ανέργων και σε συνεννόηση με αυτούς.

Αυτό δεν μπορεί να το εξασφαλίσει και το αρτιότερο πληροφοριακό σύστημα.

Στο παρελθόν γινόταν συνεχής επίκληση της αναγκαιότητας αυτής, η οποία τώρα πέρασε σε ένα καθεστώς «αυτορύθμισης».

Ο υπερτονισμός των δυνατοτήτων της τεχνολογίας την μετατρέπει από ένα ουδέτερο εργαλείο δουλειάς σε μέσο άσκησης πολιτικής με κύρια χαρακτηριστικά την έννοια του «ατομικού καθήκοντος» για τους ανέργους (οι ίδιοι ευθύνονται αν όχι για την κατάσταση τους σίγουρα για την βελτίωση αυτής) και το ανθρώπινο δυναμικό που εργάζεται σε συγγενείς δομές κοινωνικής πολιτικής ,καθίσταται περιττό.

Ναι λοιπόν στην τεχνολογία με εφαρμογές τομές τύπου «Εργάνη» και όχι σε προβληματικές παρεμβάσεις τύπου Voucher που ανάγουν την τεχνολογία σε μέσο άσκησης πολιτικής και μάλιστα αμφιβόλου ποιότητας και μετατρέπει τους καταρτιζόμενους σε «Σύγχρονους νομάδες μαθητευόμενων, παιδαριώδεις και χωρίς προσανατολισμό»(Δημητρούλια,2000).

Ομοίως και με βάση αυτή την λογική πρέπει αντιμετωπισθεί και αξιολογείται κάθε παρόμοια παρέμβαση που γίνεται όσο απλή ή σύνθετη είναι και αφορά την έκδοση βεβαιώσεων ανεργίας ή την ανανέωση της κάρτας ανεργίας χωρίς να ρίχνεται αυτόματα στην πυρά ούτε βέβαια να λατρεύεται.

Τα πάντα κρίνονται με βάση μια και μοναδική αρχή που επιτάσσει το Σύνταγμα-Το δημόσιο συμφέρον και τίποτα άλλο.

ΑΝΑΦΟΡΕΣ

1. Δ. Δημητρούλια: Διά βίου κατάρτιση ή ισόβια ανεπάρκεια; KAΘHMEPINH, 22/10/2000.

2.Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας(2012),Έκθεση Πεπραγμένων 2011,Υπουργείο εργασίας και κοινωνικής ασφάλισης, Αθήνα 3/04/2012.

3.Τα Νέα on line(2011), Πρωταθλήτρια Ευρώπης στην αδήλωτη εργασία η Ελλάδα, Ρεπορτάζ του Ηλία Γεωργάκη της 7^ης Ιουλίου.

---

[1] Έκθεση πεπραγμένων 2011

[2] Τα Νέα ,7/7/2011