Η ανεργία Επιτροπη-άζει

Η μεγαλύτερη απειλή για τη συνοχή της Ε.Ε. εντοπίζεται στην υπόσχεση του Βρετανού πρωθυπουργού Κάμερον για διεξαγωγή δημοψηφίσματος παραμονής ή μη στην Ε.Ε. εφόσον κερδίσει τις επόμενες εκλογές

Επειτα από πολλές διαβουλεύσεις, δημόσιες και παρασκηνιακές πιέσεις και δύσκολες ασκήσεις ισορροπίας, η νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπό τον Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ έχει πλέον συσταθεί κι ετοιμάζει ήδη το πρόγραμμά της για την επόμενη πενταετία. Κι αν η επιλογή των προσώπων και η κατανομή των χαρτοφυλακίων ήταν από μόνες τους μια αρκετά περίπλοκη υπόθεση, σαφώς ωχριά μπροστά στις μεγάλες προκλήσεις που έχει μπροστά της η νέα Κομισιόν. Τα δύσκολα μόλις άρχισαν...

Καταπολέμηση της ανεργίας και προώθηση της ανάπτυξης: είναι η Νο 1 προτεραιότητα της Κομισιόν. Αμέσως μετά την εκλογή του, ο κ. Γιουνκέρ υποσχέθηκε ένα πρόγραμμα επενδύσεων 300 δισεκατομμυρίων ευρώ με τη συνδρομή των κοινοτικών ταμείων και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων ενώ δημιούργησε μια θέση αντιπροέδρου της Επιτροπής με ειδική αποστολή το συντονισμό των σχετικών ενεργειών. Δεν υπάρχει ωστόσο μεγάλο περιθώριο κινήσεων καθώς η Ε.Ε. έχει πολύ λίγες αρμοδιότητες στον κοινωνικό τομέα, σε αντίθεση με τα κράτη-μέλη.

Το σημαντικότερο εμπόδιο είναι η έντονη διαμάχη περί ανάπτυξης ή λιτότητας όπως εκφράζεται από τη Γαλλία και την Ιταλία από τη μία μεριά και τη Γερμανία από την άλλη. Παρίσι και Ρώμη ζητούν χαλάρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας προσκρούοντας στη σταθερή αντίσταση του Βερολίνου που θεωρεί ότι υπάρχει κίνδυνος καθυστέρησης των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και εκτροπής των δημοσιονομικών ελλειμμάτων. Οσο το μπρα-ντε-φερ συνεχίζεται, οι Βρυξέλλες αναζητούν άλλους δρόμους για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και την αναζωπύρωση της ανάπτυξης ποντάροντας κυρίως στις εμπορικές συμφωνίες, την ολοκλήρωση της ενοποίησης της εσωτερικής αγοράς και την ανάπτυξη του ψηφιακού τομέα.

Εξωτερική Πολιτική: ουκρανική κρίση και ρήξη στις σχέσεις με τη Ρωσία, τζιχαντιστική απειλή σε Ιράκ και Συρία με επιπτώσεις που φτάνουν στην Ευρώπη, διαρκής ένταση στη Μέση Ανατολή. Τ' ανοιχτά μέτωπα που απαιτούν ενεργή διπλωματία είναι πολλά.

Η Ε.Ε. πρέπει κατ' αρχάς να βρει το σωστό τόνο και τρόπο επικοινωνίας και συναλλαγής με τη Μόσχα ώστε να διατηρήσει την πίεση στο ουκρανικό ζήτημα χωρίς να προκαλέσει πλήρη ρήξη. Οι κυρώσεις είναι ουσιαστικά το μεγαλύτερό της όπλο, του οποίου ο χειρισμός προϋποθέτει ωστόσο μεγάλη επιδεξιότητα.

Στα νότιά της σύνορα, η Ενωση σχεδιάζει να ενισχύσει τη συνεργασία με τις χώρες προέλευσης και διέλευσης των μεταναστών, ιδίως με την Τουρκία και χώρες της Αφρικής, προκειμένου ν' ανακόψει την παράνομη μετανάστευση και να δημιουργήσει διαύλους νόμιμης εισροής. Η μέχρι τώρα εμπειρία έχει ήδη αναδείξει τις δυσκολίες εφαρμογής ενός τέτοιου σχεδίου.

Κι αν για τα επόμενα πέντε χρόνια δεν προβλέπεται ένταξη νέων μελών (καμία από τις υποψήφιες χώρες δεν βρίσκεται κοντά στην ολοκλήρωση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων), τα προβλήματα μπορεί να προέλθουν από το εσωτερικό της Ενωσης με τα δημοψηφίσματα ανεξαρτησίας σε Σκοτία και Καταλονία.

Εσωτερική Συνοχή και σχέσεις με το Λονδίνο: η μεγαλύτερη απειλή για τη συνοχή της Ε.Ε. εντοπίζεται στην υπόσχεση του Βρετανού πρωθυπουργού Κάμερον για διεξαγωγή δημοψηφίσματος παραμονής ή μη στην Ε.Ε. εφόσον κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Επισείοντας το φόβητρο μιας ενδεχόμενης βρετανικής εξόδου, το Λονδίνο διεκδικεί επαναπατρισμό εξουσιών από τις Βρυξέλλες οι οποίες δείχνουν διατεθειμένες να κάνουν ορισμένες παραχωρήσεις κυρίως όσον αφορά τη χαλάρωση περιοριστικών κανονισμών. Ο νέος πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ διεμήνυσε ότι η Ε.Ε. πρέπει να κρατήσει τη Βρετανία στους κόλπους της και ο Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ έκανε ήδη μια σημαντική κίνηση δίνοντάς της το κρίσιμο χαρτοφυλάκιο Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας, Χρηματοοικονομικών Υπηρεσιών και Κεφαλαιαγορών. Ομως οι ισορροπίες είναι λεπτές ενώ η ανοχή των υπόλοιπων ισχυρών μελών έναντι της βρετανικής απαίτησης για ειδική μεταχείριση δεν είναι ανεξάντλητη.

Συμφωνία Ελεύθερων Εμπορικών Συναλλαγών με τις ΗΠΑ: το μεγαλόπνοο σχέδιο που ξεκίνησε επί Επιτροπής Μπαρόζο προσκρούει σε πολλές διαφωνίες ουσίας αλλά και πρακτικής εφαρμογής μεταξύ των δύο πλευρών όπως και στην ανησυχία της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης για το ενδεχόμενο ανάμειξης μεγάλων ξένων εταιρειών στη διαμόρφωση πολιτικής μέσω της διαδικασίας διαιτησίας που ισχύει στις ΗΠΑ. Οι διαπραγματεύσεις δέχτηκαν επίσης ένα καίριο πλήγμα με την αποκάλυψη του σκανδάλου των αμερικανικών κατασκοπευτικών δραστηριοτήτων στα τέλη του 2013 (υπόθεση Εντουαρντ Σνόουντεν). Οι πιθανότητες σύναψης της μεγαλύτερης συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου στον κόσμο ώς τα τέλη του 2015 μοιάζουν ελάχιστες. Πολλά θα εξαρτηθούν από την ικανότητα της νέας επιτρόπου Εμπορίου Σεσίλια Μάλμστρομ ν' αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Ενέργεια και Κλίμα: η χρήση του φυσικού αερίου ως όπλου από τη Ρωσία ωθεί την Ευρώπη στη διαφοροποίηση των ενεργειακών της πηγών ενώ η κοινή ενεργειακή πολιτική παραμένει το μεγάλο στοίχημα. Για την προώθησή της, η Κομισιόν πρέπει να ελιχθεί ανάμεσα στις διαφωνίες για τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας και του σχιστολιθικού αερίου, στους στόχους μείωσης των εκπομπών άνθρακα για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη, στην επιμονή των κρατών-μελών να κρατήσουν στη δικαιοδοσία τους τη σύνθεση του ενεργειακού μπουκέτου και βεβαίως στα εμπόδια που αναπόφευκτα θα προβάλλουν οι μεγάλοι ενεργειακοί όμιλοι εάν δουν τα συμφέροντά τους ν' απειλούνται.

Η κοινή ενεργειακή πολιτική θ' απασχολήσει κατά πάσα πιθανότητα όχι μόνο τη νεοσύστατη αλλά και την επόμενη Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(Πηγές: AFP-www.lemonde.fr-www.guardian.co.uk)