Δεν ξέρω τι να πω στα παιδιά μου...

Η ΕΡΑ Ηρακλείου είναι η ζωή μας, το σπίτι μας, που θέλουν να γκρεμίσουν. Είμαστε εδώ και το υπερασπιζόμαστε, αντλώντας δυνάμεις από τη δική σας πηγαία συμπαράσταση.

«…Μ’ έκλεισε μέσα η βροχή Και μένω τώρα να εξαρτιέμαι από σταγόνες...»

Το 1989,πέρασα,μετά από εξετάσεις, στην ΕΡΑ Ηρακλείου. Μεγάλη Χαρά. Όπλα μου η αγάπη γι αυτή τη δουλειά και ότι έμαθα στο Ωδείο και το Πανεπιστήμιο. Νέο κορίτσι ήμουνα. Πίστευα στη δικαιοσύνη και την αξιοκρατία. «… Υπόνοια καμιά ότι προειδοποιούμαι γι αλλοιώσεις, προγεύομαι άμυνες…»
Συνάντησα σπουδαίους ανθρώπους, εργαζόμενους παλαιάς κοπής, που είχαν θητεύσει δίπλα σε προσωπικότητες του ραδιοφώνου αλλά και της τέχνης. Μου έμαθαν πολλά. Με δίδαξαν να δουλεύω όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες. Στη συνέχεια, εκείνοι έφυγαν. Μείναμε εμείς οι νεότεροι. Συνεχίσαμε με την ίδιο πάθος. Όλοι μαζί, καθημερινά. Ο καθένας από το πόστο του.

Αισθάνομαι τυχερή. Στις καθημερινές μου εκπομπές, στόχος μου ήταν να προβάλλω τον πολιτισμό κι αυτό που λέμε «ωραίο». Σ’ αυτά τα 24 χρόνια, γνώρισα σπουδαίους ανθρώπους. Φιλοξένησα στις εκπομπές μου συνθέτες,μουσικούς, τραγουδιστές, συγγραφείς, ηθοποιούς, ποιητές, σκηνοθέτες, εικαστικούς, πανεπιστημιακούς. Προσπάθησα να προβάλλω και να αναδείξω κάθε μικρή ή μεγαλύτερη προσπάθεια που αφορούσε την τέχνη και τους ανθρώπους της. Ότι σημαντικό διαθέτει η Κρήτη και η Ελλάδα.
Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο ανέλαβα και τα καθήκοντα της Προϊσταμένης. Μαζί μου μια μικρή, μα καταπληκτική ομάδα. Συνεχίσαμε να δουλεύουμε αρμονικά και δημιουργικά και να προσφέρουμε αυτό που ξέραμε όλα αυτά τα χρόνια. Το καλύτερο δυνατό! Χωρίς ωράρια, με σημαντικές ελλείψεις και πολύ λιγότερα χρήματα, στην Ελλάδα της κρίσης πια…Αναπτύξαμε πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις πολιτιστικές, κοινωνικές, ενημερωτικές. Έχουμε ακόμη πολλά σχέδια. Για να γίνει  η ΕΡΑ Ηρακλείου  ακόμη πιο εξωστρεφής. Επιδίωξή μας, να σημαίνει πολύ περισσότερα από ότι ένα απλό περιφερειακό ραδιόφωνο. Μια ζωντανή κυψέλη επικοινωνίας. Με προτεραιότητα στον πολιτισμό, έμφαση στην ενημέρωση και βήμα στον πολίτη.

Από το γραφείο μου, στο κτίριο που στεγάζεται τώρα η ΕΡΑ Ηρακλείου, βλέπω τη θάλασσα. Ένα καράβι περήφανο σκίζει τα νερά. Μου δίνει δύναμη. Δίπλα του κάποιες βαρκούλες θορυβούν. Ποιος νοιάζεται…
Η ΕΡΑ Ηρακλείου είναι η ζωή μας, το σπίτι μας, που θέλουν να γκρεμίσουν. Είμαστε εδώ και το υπερασπιζόμαστε, αντλώντας δυνάμεις από τη δική σας πηγαία συμπαράσταση.
Μόνο να…Δεν ξέρω τι να πω στα παιδιά μου, που φοιτητές πια, κοιτούν με αμηχανία το μέλλον τους.
Και για να δανειστώ για μία ακόμη φορά τα λόγια της Κικής Δημουλά…

«…Μεγάλωσα πολύ για να ονομάζω Τα φαινόμενα χωρίς επιφύλαξη…»

Η Ρένα Παπαδάκη είναι Προϊσταμένη ΕΡΑ Ηρακλείου