Πληθώρα μετατάξεων και «αυτοδίκαιη αργία» για χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους

Η εκτεταμένη κινητικότητα, με πληθώρα αναγκαστικών μετατάξεων και η διαθεσιμότητα, η οποία μπορεί να οδηγήσει και σε απόλυση, είναι οι βασικές εφαρμογές του μεσοπρόθεσμου προγράμματος που κατατέθηκε στη Βουλή και που αφορά τους δημόσιους υπαλλήλους και κυρίως αυτούς που ανήκουν στους κλάδους χαμηλών προσόντων, που προσλήφθηκαν εκτός ΑΣΕΠ.

         Στο νομοσχέδιο εισάγεται, στη μεγαλύτερη δυνατή έκτασή του, ο θεσμός της υποχρεωτικής μετάταξης ή μεταφοράς προσωπικού και η διαθεσιμότητα. Η κατάργηση των θέσεων έχει ως άμεση συνέπεια την αυτοδίκαιη τοποθέτηση σε διαθεσιμότητα των υπαλλήλων, για την οποία εκδίδονται διαπιστωτικές πράξεις. Η διαθεσιμότητα διαρκεί ένα έτος, μετά την πάροδο του οποίου ο υπάλληλος απολύεται, εφόσον δεν μεταταχθεί ή μεταφερθεί σε άλλη θέση.
         Ταυτόχρονα, σε σχετική διάταξη αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι «με την εφαρμογή των παραπάνω διατάξεων, αναμένεται τουλάχιστον 2.000 υπάλληλοι να ενταχθούν στο πρόγραμμα εφέτος, σύμφωνα με το οποίο είτε θα μετακινηθούν σε άλλες υπηρεσίες, είτε θα αποχωρήσουν. Έτσι, η χώρα ανταποκρίνεται και στη δέσμευσή της, η οποία προβλέφθηκε σε αντικατάσταση της ήδη νομοθετημένης υποχρέωσης αποχώρησης 15.000 υπαλλήλων το 2012».
         Όπως επισημαίνεται, ο θεσμός της διαθεσιμότητας, λόγω κατάργησης οργανικών θέσεων, αναμορφώνεται και διευρύνεται όσον αφορά τις παρεχόμενες δυνατότητες, δεδομένου ότι το προσωπικό που τίθεται σε διαθεσιμότητα, εκτός από τις προβλεπόμενες ήδη από το ισχύον δίκαιο περιπτώσεις εκούσιας μετάταξης, μπορεί επιπλέον να μετατάσσεται υποχρεωτικά ή να μεταφέρεται με ταυτόχρονη μεταβολή της υπηρεσιακής σχέσης του σε σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου ή να μετακινείται πρόσκαιρα ή να υπάγεται σε προγράμματα επανεκπαίδευσης ή επανακατάρτισης.
         Σημειώνεται δε ότι η τυχόν μη συμμόρφωση του υπαλλήλου με την πράξη υποχρεωτικής μετάταξης ή υποχρεωτικής τοποθέτησής του για ορισμένο χρόνο ή υπαγωγής του σε πρόγραμμα επανεκπαίδευσης ή επανακατάρτισης, οδηγεί σε άμεση απόλυσή του.
         Παράλληλα με το πολυνομοσχέδιο εφαρμόζονται οι υποχρεωτικές μετατάξεις σε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους (μόνιμους και αορίστου χρόνου) ακόμη και σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου και μάλιστα επί ποινή απόλυσης.

         Συγκεκριμένα: «Επιτρέπεται:
   α) Η μετάταξη μόνιμων πολιτικών υπαλλήλων και υπαλλήλων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου που υπηρετούν σε υπηρεσίες, κεντρικές και περιφερειακές, του Δημοσίου, των ανεξάρτητων αρχών, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) πρώτου και δεύτερου βαθμού.
   β) Η μεταφορά υπαλλήλων των νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου που ανήκουν στο δημόσιο τομέα σε άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου, ανεξάρτητων αρχών, ΝΠΔΔ και ΟΤΑ πρώτου και δεύτερου βαθμού για την κάλυψη υπηρεσιακών αναγκών, ιδίως στις περιπτώσεις που οι ανάγκες αυτές προκύπτουν λόγω μεταβολής των αρμοδιοτήτων των υπηρεσιών και των συναφών δραστηριοτήτων τους, όταν διαπιστώνεται μετά τη διενέργεια αξιολόγησης πλεονάζον προσωπικό, ή για την καλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού. Προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου μπορεί να μεταφέρεται για τον ίδιο λόγο σε ΝΠΙΔ του δημόσιου τομέα».
         Πρέπει να διευκρινιστεί, ωστόσο, ότι οι υπάλληλοι ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, που εργάζονται σε νομικά πρόσωπα του δημοσίου (ΔΕΚΟ κ.λπ.) και που θα κριθούν ως πλεονάζον προσωπικό, πολύ δύσκολα θα τεθούν σε οργανική θέση του Δημοσίου, καθώς αυτές θα έχουν περικοπεί ως και 50% και κυρίως διότι θα προσμετράται ως νέα πρόσληψη, ενώ θα εξακολουθεί ο περιορισμός της μίας πρόσληψης για κάθε πέντε αποχωρήσεις.
         Συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται στο Κεφάλαιο Ζ' του νομοσχεδίου, που αφορά το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης «καταργούνται οι οργανικές θέσεις των κατηγοριών ΔΕ και ΥΕ των ειδικοτήτων Διοικητικού, Διοικητικού-Λογιστικού, Διοικητικού-Οικονομικού και Διοικητικών Γραμματέων των υπαλλήλων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, οι οποίοι δεν έχουν προσληφθεί με διαγωνισμό ή με διαδικασία επιλογής σύμφωνα με προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια υπό τον έλεγχο ανεξάρτητης αρχής ή με ειδικές διαδικασίες επιλογής που περιβάλλονται με αυξημένες εγγυήσεις διαφάνειας και αξιοκρατίας και εφόσον ο αριθμός των υπαλλήλων αυτών είναι μεγαλύτερος των δέκα ανά φορέα και ανέρχεται σε ποσοστό μικρότερο του 30% του συνολικού αριθμού των υπαλλήλων των ως άνω κλάδων και ειδικοτήτων που υπηρετούν στον οικείο φορέα». Οι υπάλληλοι αυτοί είτε τίθενται σε διαθεσιμότητα είτε σε «αυτοδίκαιη αργία».
         Μάλιστα, οι Διευθύνσεις Προσωπικού καλούνται εντός 10 ημερών από τη δημοσίευση του νόμου να αποστέλλουν στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης:
         α. Τον αριθμό των οργανικών θέσεων που καταργούνται σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο του παρόντος, καθώς και αντίγραφα των ατομικών διοικητικών πράξεων θέσης σε διαθεσιμότητα των υπαλλήλων που, κατά τη δημοσίευση του παρόντος, καταλαμβάνουν τις καταργούμενες οργανικές θέσεις.
         β. Τις πράξεις με τις οποίες τίθενται, μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, σε αυτοδίκαιη αργία, υπάλληλοι.
         Σε αυτοδίκαιη αργία θα τίθενται οι πειθαρχικά ελεγκτέοι υπάλληλοι, σύμφωνα με το νομοσχέδιο. Συγκεκριμένα:
   α) Ο υπάλληλος που στερήθηκε την προσωπική του ελευθερία ύστερα από πρωτοβάθμια ή δευτεροβάθμια απόφαση ποινικού δικαστηρίου ή ένταλμα προσωρινής κράτησης.
    β) Ο υπάλληλος κατά του οποίου εκδόθηκε ένταλμα προσωρινής κράτησης και στη συνέχεια ήρθη η προσωρινή κράτησή του ή αντικαταστάθηκε με περιοριστικούς όρους.
   γ) Ο υπάλληλος κατά του οποίου ασκήθηκε ποινική δίωξη για κακούργημα ή για τα αδικήματα της κλοπής, υπεξαίρεσης (κοινής και στην υπηρεσία), απάτης, εκβίασης, πλαστογραφίας, δωροδοκίας, καταπίεσης, απιστίας περί την υπηρεσία, καθώς και για οποιοδήποτε έγκλημα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή έγκλημα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    δ) Ο υπάλληλος στον οποίο επιβλήθηκε η πειθαρχική ποινή της οριστικής ή της προσωρινής παύσης.
   ε) Ο υπάλληλος ο οποίος έχει παραπεμφθεί στο αρμόδιο πειθαρχικό συμβούλιο για τα παραπτώματα των περιπτώσεων α', γ', δ', ε', θ', ι', ιδ', ιη', κγ', κδ', κζ' και κθ' του άρθρου 107 ή αντίστοιχα παραπτώματα του ίδιου άρθρου, όπως ίσχυε πριν την αντικατάστασή του με το άρθρο δεύτερο του ν. 4057/2012, ή αντίστοιχα παραπτώματα του προϊσχύοντος Υπαλληλικού Κώδικα (ν. 2683/1999).
         Τέλος, με το νομοσχέδιο ορίζεται και η έννοια της διαθεσιμότητας που διαρκεί ένα έτος και στον υπάλληλο καταβάλλονται τα τρία τέταρτα των αποδοχών του, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.