Το πελατειακό κράτος είναι εδώ

 του Λεωνίδα Βατικιώτη

Η μεταβίβαση στην προβληματική Τράπεζα Πειραιώς του υγιούς τμήματος της Αγροτικής Τράπεζα (χαρτοφυλάκιο ενήμερων δανείων και τίτλων και σύνολο καταθέσεων), την ίδια ώρα που στο δημόσιο παραμένει το προβληματικό τμήμα της τράπεζας, στην πράξη σημαίνει ότι στους φορολογούμενους και στον κρατικό προϋπολογισμό περνούν νέα βάρη, ενώ στους ιδιώτες περνούν τα έτοιμα κέρδη. Έτσι, η Αγροτική Τράπεζα (που όλο το προηγούμενο διάστημα συνειδητά και σχεδασμενα απαξιώθηκε από τις διορισμένες διοικήσεις της / οικονομικούς δολοφονους, για νά μπορεί σήμερα νά πουληθεί) θυσιάζεται για να βελτιώσει η Τράπεζα Πειραιώς τους δικούς της δείκτες.

Η πώληση της ΑΤΕ δεν έρχεται μόνο να ακυρώσει κάθε ελπίδα δημιουργίας ενός δημοσίου βραχίονα στον χρηματοπιστωτικό τομέα, που θα μπορούσε υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες νά στηρίξει την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας. Πολύ σημαντικότερο είναι ότι προωθεί την επιχειρηματικοποίηση της ελληνικής γεωργίας και άμεσα το ξεκλήρισμα δεκάδων χιλιάδων καταχρεωμένων αγροτών – στο βαθμό που είναι σχεδόν σίγουρο ότι η Τράπεζα Πειραιώς θα ασκήσει μέχρι τέλος τα δικαιώματα που απορρέουν από τις εγγυήσεις, δημιουργώντας εξ αρχής αγροτικό ζήτημα στην Ελλάδα. Ολοταχώς λοιπόν στον 19ο αιώνα για χάρη των τραπεζιτών.

Το δώρο της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη στον Μιχάλη Σάλα αποδεικνύει ότι τελικά όχι μόνο εξακολουθεί να υπάρχει πελατειακό κράτος στην Ελλάδα αλλά λειτουργεί στην εντέλεια: προς όφελος των τραπεζιτών. Εκμεταλλεύεται την δημόσια περιουσια, τορπιλίζει το δημόσιο συμφέρον, οδηγεί στα τάρταρα τα πιο αδύναμα τμήματα της κοινωνίας μόνο και μόνο για νά εξυπηρετήσει τα συμφέροντα πιστωτών και τοκογλύφων.