Του Σπύρου Βροντινού
«Αργία μήτηρ πάσης κακίας», έλεγαν οι αρχαίοι, όμως, σήμερα υπάρχουν στην χώρα μας περί τα 2 εκατομμύρια άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι (χωρίς τους μη καταγεγραμμένους μετανάστες) ελαφρώς ολιγότεροι από το ήμισυ του πρόσφατα επίσημου ενεργού πληθυσμού (4.9 εκατ.), ο αριθμός των οποίων αυξάνεται γρήγορα και καθημερινά.
Δυστυχώς, μια μελλοντική εκπαιδευτική-τεχνολογική ή βιομηχανική πρόοδος με αξιοποίηση εγχώριων καινοτομιών για την ντόπια και διεθνή αγορά αλλά και η αξιοποίηση-εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών, ορυκτών και φυσικών πηγών, της χώρας, απαιτεί για να αποδώσει ορίζοντα τουλάχιστον 10ετίας.Απαραίτητες και βασικές προϋποθέσεις είναι βέβαια ηαποτελεσματική διαχείριση (κατάλληλος, ρεαλιστικός, επαρκής σχεδιασμός και προγραμματισμός), αλλά και εθνικές-πατριωτικές πολιτικές, ώστε η μέγιστη ωφέλεια να αφορά πράγματι την ευρύτερη κοινωνία και όχι τα οργανωμένα ιδιωτικά συμφέροντα –πολυεθνικές. Η σύσταση εταιριών ΜΟΝΙΜΑ ΕΥΡΥΤΑΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΒΑΣΗΣ, είναι ένας θεμιτός τρόπος ώστε να επιτευχθούν τα παραπάνω.
Όμως, ακόμα και εάν επιστρέψουμε σε γοργή ανάπτυξη στον Δευτερογενή και Τριτογενή Τομέα και δημιουργήσουμε απασχόληση με τον ανεπανάληπτο ρυθμό 100 χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας ετησίως, η κοινωνία μας θα υποστεί μαθηματικά,τουλάχιστον 20, ή και περισσότερα χρόνια, ανεργίας και εξαθλίωσης, που αντιστοιχούν σε μια ή δύο γενιές Ελλήνων………….γεγονός τρομακτικό, απαράδεκτο, και εθνικά πολύ επικίνδυνο!
Αναδεικνύεται έτσι ότι, οιαδήποτε μέτρα απασχόλησης να παρθούν, θα αποδειχθούν σύντομα ευρύτατα ανεπαρκή εάν δεν στοχεύουν στην ΑΜΕΣΗ και ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΑΖΙΚΗ ΕΝΤΑΞΗ των ανέργων σε κάποιου είδους ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ και ταυτόχρονα σε ένα νέο μοντέλο, βιώσιμης διαβίωσης, για αυτούς. Μόνο δημιουργώντας πρωτόγνωρες για τον τόπο συνθήκες, μαζικής επιστροφής στην απασχόληση, είναι λοιπόν δυνατόν να αποφύγουμε την ΧΡΟΝΙΑ πολυετή ΑΝΕΡΓΙΑ.
Ωστόσο, για μια άμεση και μαζική επιστροφή των ανέργων στην απασχόληση, δύο λύσεις υπάρχουν: ή να εξάγουμε μαζικά πληθυσμό στο εξωτερικό, ως νέους μετανάστες, ή να δημιουργήσουμε μαζικές συνθήκες απασχόλησης μέσα στην χώρα…..
Θεωρώντας, για πάρα πολλούς λόγους, ότι η μαζική μετανάστευση δεν είναι η ταιριαστή ή επιθυμητή λύση, απομένει ότι μόνος τρόπος ΑΜΕΣΗΣ ΜΑΖΙΚΗΣ μείωσης της ανεργίας, εξαθλίωσης και στέρησης, για εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, είναι η Μαζική Αποκέντρωση των πόλεων, σε συνδυασμό με την Μαζική Επιστροφή στα εγκαταλελειμμένα χωριά της υπαίθρου.
Μα, θα μου πείτε, κόντρα στο ρεύμα των καιρών και στην αστυφιλία; Ναι! Κόντρα στο μοντέλο ζωής που μας οδήγησε στον ασύδοτο καταναλωτισμό, στην πλήρη εξάρτηση ακόμα και για την καθημερινή μας διατροφή, αλλά και στην ευρύτατη ανεργία. Γιατί οι άνεργοι να «πεινούν» στις πόλεις, όταν μπορούν να έχουν μια ποιοτικά καλύτερη ζωή στην ύπαιθρο; Ειδικότερα σήμερα που η ύπαιθρος δεν είναι πλέον αποκομμένη, καθώς η τεχνολογία επιτρέπει την συμμετοχή στα συλλογικά δρώμενα, στην ενημέρωση και εκπαίδευση, αλλά και την εργασία σε αρκετά επαγγέλματα…..
Αντί λοιπόν να βλέπουμε σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους συμπολίτες μας: να βλέπουν τους ίδιους και τα παιδιά τους να στερούνται τα στοιχειώδη, να χάνουν την ασφαλιστική τους κάλυψη στην υγεία και στην σύνταξη, να περιφέρονται μέσα στις πόλεις άνεργοι, θυμωμένοι, απελπισμένοι, με πεσμένη-κακή ψυχολογία, να σκέφτονται ακόμα και την αυτοκτονία καθώς δεν βρίσκουν ευκαιρίες απασχόλησης ή αμείβονται με ανάξιο λόγου μισθό, να ζουν με τα ελάχιστης διάρκειας, πλήρως ανεπαρκή ξεροκόμματα πείνας από το ταμείο ανεργίας, να εξαρτώνται απόλυτα οικονομικά σε ίδιες αποταμιεύσεις, συγγενείς, ή φίλους, να καταφεύγουν στα συσσίτια ή στο έγκλημα για να ζήσουν,……..ας τους δώσουμε κίνητρα να συνεχίσουν την ζωή τους στην ύπαιθρο, ανασταίνοντας τα αδειανά σήμερα χωριά μας, εξασφαλίζοντας μόνιμη απασχόληση, καλύτερη ζωή, εθνική διατροφική αυτοδυναμία και ταυτόχρονα αποσυμφορίζοντας δραστικά τις πόλεις από τα τεράστια κοινωνικά προβλήματα της ανεργίας, έντασης, απελπισίας και εγκληματικότητας.
Όμως, η χρόνια επί δεκαετίες συστηματική εγκατάλειψη μιας φθίνουσας Ελληνικής Υπαίθρου από την πολιτεία, σε συνδυασμό με ατελείωτους αποκλειστικά φοροεισπρακτικούς/γραφειοκρατικούς περιορισμούς, χωρίς διάκριση μεταξύ υπαίθρου και πόλεων, αποτελούν πραγματικά τεράστιο βάρος στην επιστροφή των πολιτών και την εκεί ανάκαμψη. Γίνεται ολοένα φανερό ότι σύντομα, βοηθούσης και της ύφεσης, δεν θα απομείνουν εκεί ούτε νοσοκομεία, ούτε κέντρα υγείας, ούτε σχολεία, ούτε άλλες κοινωνικές υπηρεσίες ή οργανισμών κοινής ωφέλειας. ΤΙΠΟΤΑ! ΜΗΔΕΝ!
Και όμως πρέπει το κλίμα αυτό να αντιστραφεί άμεσα, για την εύκολη, αναγκαία, μόνιμη επιστροφή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων στην ύπαιθρο. Απαιτούνται λοιπόν μια σειρά από μέτρα που θα εξασφαλίζουν, υποβοηθούν: -στην βιωσιμότητα μιας παραδοσιακής απλής ζωής, όπως π.χ. να μπορεί οικονομικά, χωρίς πολυτέλειες, ένα νέο ζευγάρι με εισόδημα 600 ευρώ, να ζήσει αλλά και να τεκνοποιήσει, πράγμα σχεδόν αδύνατο σήμερα, στις πόλεις, χωρίς την στενή οικογενειακή υποστήριξη, -στην μείωση γραφειοκρατίας/κόστους στην επιστροφή, διαμονή, ανοικοδόμηση και αναστύλωση οικιών και άλλων κτιρίων στα χωριά, -στην κάλυψη συνηθισμένων καθημερινών αναγκών όπως, πρωτοβάθμια υγεία, βασική 12ετής παιδεία, τραπεζικές συναλλαγές, έκδοση πιστοποιητικών, -στην διατροφική και ενεργειακή αυτάρκεια της υπαίθρου, την υποστήριξη της καινοτομίας στην παραγωγή, τυποποίηση, την μείωση του κόστους παραγωγού και προϊόντων, την αύξηση του βιοτικού επιπέδου,….
Συγκεκριμένα προτείνεται, για τουλάχιστον μια 10ετία, η πλήρης απαλλαγή ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΩΝ εισοδηματικά κατοίκων της υπαίθρου, ιδιαίτερα στις μη προνομιούχες, μη τουριστικές, σήμερα ουσιαστικά «αδειανές» από πληθυσμό περιοχές, από πάσης φύσεως χαράτσια, φόρους, ΦΠΑ, μόνιμα ή πάγια τέλη, παράβολα, χαρτόσημα, ΙΚΑ, πολιτείας και δήμων.
Να δοθούν λοιπόν φοροαπαλλαγές σε: μικρομεσαία εισοδήματα γεωργικών, κτηνοτροφικών και αγρό-τουριστικών εκμεταλλεύσεων, αγορά αγροτικών και κτηνοτροφικών εφοδίων, γονικές παροχές, κληρονομιές, αγορά, πώληση, ανακαίνιση, προσθήκη, κατασκευή ακινήτων ή αγρό-τουριστικών εκμεταλλεύσεων, μελέτες μηχανικών, έκδοση αδειών πολεοδομίας, λογαριασμούς συμβολαιογράφων, υποθηκοφυλάκων, δικηγόρων σε πράξεις ακινήτων, λογαριασμούς κοινωφελών οργανισμών σε οικίες και καταστήματα, όπως ΔΕΗ, τηλέφωνο, ιντερνέτ, νερό, τέλος ΕΡΤ, κλπ. Επίσης, να αναλαμβάνονται από την Πολιτεία οι εισφορές ΙΚΑ, για όλες τις δραστηριότητες που προσφέρουν μεροκάματα στην ύπαιθρο, όπως συνηθίζεται τελευταία για επιχειρήσεις και πολυεθνικές. Επίσης να υπάρξει απαλλαγή ΦΠΑ στην πώληση και αγορά ΕΓΧΩΡΙΩΝ αγροτικών/κτηνοτροφικών προϊόντων σε όλη την χώρα, καθώς αποτελούν βασικότατα είδη επιβίωσης/πρώτης ανάγκης για την υγεία του πληθυσμού και όχι άσκοπες καταναλωτικές πολυτέλειες.
Προτείνονται επιπροσθέτως απλές δράσεις εναντίον της γενικότερης γραφειοκρατίας, της βιωσιμότητας της υπαίθρου και της ασφάλισης υγείας και σύνταξης, όπως: -να αντιστραφεί άμεσα η πορεία απογύμνωσης της υπαίθρου από τις βασικές υπηρεσίες της πολιτείας, σε πρόνοια, υγεία και παιδεία, -να απλουστευθούν δραστικά οι απαιτήσεις πολεοδομίας στην αδειοδότηση μικρό-μεσαίων κατοικιών, καταστημάτων ή χώρων υπηρεσιών κλπ. στην ύπαιθρο, ώστε να μπορούν να υλοποιούνται γρήγορα οι εργασίες μετεγκατάστασης και οι αντίστοιχοι χώροι, (π.χ. είναι εντελώς παράλογο να χρειάζονται οι ίδιες αυστηρές απαιτήσεις για ένα μικροσκοπικό, λιτό, παραδοσιακό καφενείο σε χωριό, όπως αυτές για μια σύγχρονη, μεγάλη καφετέρια στην πόλη…), -η Περιφέρεια ή το κτηματολόγιο, να αναλάβουν την σύνταξη τοπογραφικού διαγράμματος μικρόαγροτεμαχίων που απαιτούνται πλέον από το υποθηκοφυλακείο, ώστε να επανέλθει σε λογικά πλαίσια η συχνά παράλογη σχέση κόστους ενός τοπογραφικού διαγράμματος, έναντι της συνολικής αξίας της υποκείμενης αγροτικής γης και φυσικά για αναδασμούς γης, όπου ζητηθούν ή απαιτούνται, -να υπάρξει δυνατότητα ένταξης στον «οικονομικότερο» ΟΓΑ, ανεξαρτήτως επαγγέλματος, όλων όσων εγκατασταθούν στην ύπαιθρο, είτε ελλείψει άλλου ασφαλιστικού φορέα, είτε λόγω αδυναμίας πληρωμής των μεγαλύτερων εισφορών προς άλλο φορέα, λόγω ανεργίας, -να εξαλειφτούν όλα τα εμπόδια διακίνησης/διάθεσης προϊόντων από παραγωγούς κατευθείαν στους καταναλωτές, -να δίδονται κατά προτεραιότητα, άδειες, δάνεια και επιδοτήσεις για μικρές καλαίσθητες εγκαταστάσεις Φ/Β σε στέγες και Α/Γ, ώστε να παρέχουν ενεργειακή αυτοδυναμία και πρόσθετα μόνιμα έσοδα στις εκεί οικογένειες…..
Χρειάζονται βέβαια και πρόσθετα μέτρα στην διακίνηση και εμπορία των προϊόντων, ώστε τα αγροτικά μας προϊόντα να αποκτήσουν την βέλτιστη δυνατή εμπορευσιμότητα εντός και εκτός της χώρας (δες σχετικό άρθρο του γράφοντος στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ της 6-2-2009 με τίτλο:
«Μήπως το μέλλον των αγροτικών προϊόντων μας είναιboutique;» ………..(http://www.patris.gr/articles/150717?PHPSESSID= )
Τα προϊόντα μας έχουν δυστυχώς απαξιωθεί, κυρίως λόγω: -απουσίας τυποποίησης, προδιαγραφών, ΠΟΠ, επωνυμίας στην διεθνή αγορά (ή brand name), με αποτέλεσμα μειωμένες τιμές και σημαντικά διαφυγόντα κέρδη για παραγωγούς και χώρα,-χρόνια ατιμώρητων οργανωμένων παρασιτικών καρτέλ στον χώρο του χονδρεμπορίου/λιανικής που νταβατζίδικα/εκβιαστικά συμπιέζουν ασύμφορα τις τιμές παραγωγού και διογκώνουν υπέρογκα τις τιμές καταναλωτή (με πρόσφατο τρανταχτό παράδειγμα την εμπορία/διάθεση της πατάτας), -καθεστώς κακώς εννοούμενων επιδοτήσεων, που αδικαιολόγητα συνδέονται, χρόνια τώρα, χαλαρότατα με την ουσιαστική παραγωγή αλλά ισχυρότατα με αθέμιτα ιδιωτικά συμφέροντα, -διαχρονική (εσκεμμένη;) ανεπάρκεια/ανικανότητα των συνεταιρισμών, στην κύρια αποστολή τους, δηλ. να συνδέσουν τον παραγωγό με τον καταναλωτή (το κίνημα της πατάτας το ξεκίνησαν/υλοποίησαν οι πολίτες και όχι οι συνεταιρισμοί, όπως όφειλαν), κλπ.
Προτείνονται επίσης προς κατάργηση η επιστροφή ΦΠΑ στους αγρότες και όλες οι ατομικές, αδιαφανείς σήμερα, αγροτικές και κτηνοτροφικές επιδοτήσεις, που άλλωστε σήμερα διαρκώς στερεύουν…….
Αντιθέτως, οι παραπάνω πόροι οφείλουν να στοχεύουν στην συλλογική, διαχρονική, ουσιαστική βελτίωση κυρίως όσων παράγουν, όπως:-διαρκής μελέτη της παγκόσμιας αγοράς αγροτικών προϊόντων, ώστε να γίνονται νωρίς/έγκαιρα αισθητές οι κατάλληλες στρατηγικές/οικονομικές επιλογές, οι αναγκαίες αλλαγές σε καλλιέργειες και προδιαγραφές προϊόντων,-κρατική κεντρική διαφήμιση για βελτίωση της εικόνας των αγροτικών μας προϊόντων εδώ και στο εξωτερικό, -γοργό έλεγχο ποιότητας αγροτικών προϊόντων, π.χ. ανιχνευσιμότητα παραγωγών, έλεγχοι για συγκεντρώσεις φυτοφαρμάκων, κλπ., -δράσεις προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, -συστηματική τυποποίηση του μεγαλύτερου όγκου της παραγωγής, - συστηματική, επιστημονική και τεχνική δωρεάν στήριξη ΟΛΩΝ των αγροτικό-κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων και ενημέρωση των αγροτών, -διαρκή έλεγχο, δημόσια καταγγελία και βαριά, ασυζητητί παραδειγματική τιμωρία, κάθε εσκεμμένων ή παρανόμων ενεργειών που υποβαθμίζουν την ποιότητα, φήμη και εμπορευσιμότητα των εγχώριων προϊόντων, -εξάλειψη και έλεγχο των καρτέλ εμπορίας, ελληνοποιήσεων και αισχροκέρδειας, -δημιουργία, χαμηλού κόστους, εργοστασίων ζωοτροφών, χημικών, βιολογικών λιπασμάτων, φυτοχώματος, με πλήρη ανακύκλωση, κτηνοτροφικών, φυτικών παραπροϊόντων και υπολειμμάτων (π.χ. κατσίγαροι, πυρηνάκι), που ελάχιστα αξιοποιούνται ή μολύνουν το περιβάλλον, -διάδοση κομποστοποίησης σε κάθε αγροτική κοινότητα, κλπ.
Θεωρώ ότι οι παραπάνω προτάσεις είναι αναγκαίες και εφικτές και βοηθούν οικονομικά άμεσα άνεργους και χώρα. Αρκεί βέβαια να υπάρξει επιτέλους μια ΔΙΟΡΑΤΙΚΗ, ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ ΕΠΑΡΚΗΣ, ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ.
Ο Σπύρος Βροντινός είναι Δρ. Πολιτικός Μηχανικός
cretalive.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου