Πέρα από την άναρχη και ρουσφετολογική πολιτική των επιδομάτων, που κυριάρχησαν τις προηγούμενες δεκαετίες στο κράτος, το προσχέδιο της μελέτης που έδωσαν πριν λίγο στη δημοσιότητα τα υπουργεία Εσωτερικών και Οικονομικών, για την μισθολογική κατάσταση στο δημόσιο τομέα, αναδεικνύει την ανάγκη για εξορθολογισμού σε τομείς όπως η βελτίωση της ποιότητας υπηρεσιών, αποτελεσματικότητας, παραγωγικότητας και διαχείρισης, εξοικονόμησης πόρων.
Όπως τονίζεται στη μελέτη, «το μέγεθος της απασχόλησης στο δημόσιο στην Ελλάδα συμβαδίζει με το αντίστοιχο των αναπτυγμένων οικονομικά χωρών και ιδίως της ΕΕ», αλλά το πρόβλημα «εντοπίζεται από την αποτελεσματικότητα ή την επιλεχθείσα πολιτική εμπλοκής του κράτους στην οικονομική ζωή».
Σημειώνεται δε ότι «η απασχόληση στο δημόσιο τομέα επηρεάζει τα επίπεδα μισθών και των συνθηκών εργασίας, ενώ σε ορισμένους κλάδους (πχ εκπαίδευση, επαγγέλματα υγείας κλπ) διαμορφώνει τόσο την προσφορά όσο και τη ζήτηση εργασίας». Και προστίθεται ότι «οι δημόσιοι υπάλληλοι βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος σε θέματα ηθικής υπόστασης και διαμορφώνουν σε σημαντικό βαθμό τη νομιμότητα και την ηθική ακεραιότητα μιας κοινωνίας».
Επιπλέον, όπως αναφέρεται στη μελέτη, το μισθολόγιο χαρακτηρίζεται από εσωστρέφεια και θα πρέπει να εναρμονιστεί με τις τάσεις της αγοράς (δηλαδή του ιδιωτικού τομέα, το οποίο είναι χαμηλότερο). Στις παθογένειες του μισθολογίου περιλαμβάνεται η εξομοίωση από μισθολογικής άποψης των υπαλλήλων με οριακή απόδοση και αυτούς με άριστη απόδοση και ως εκ τούτου να ενισχύεται η αδιαφορία αλλά και να λειτουργεί ως αντικίνητρο παραγωγικότητας.
Όσον αφορά στα επιδόματα κάνει λόγο για περίπλοκο και κατακερματισμένο σύστημα προαναγγέλλοντας κατάργηση για αρκετά από αυτά που αναφέρεται ότι «δεν συνάδουν με τις νέες εξελίξεις στην αγορά εργασίας».
Τονίζεται ότι η επιδοματική πολιτική αναπτύχθηκε χωρίς σύστημα και στρατηγική με διάθεση «ρουσφετολογίας» για να καλύψει συγκεκριμένες ανάγκες εργαζομένων. Όσον αφορά στην απασχόληση του προσωπικού στο Δημόσιο, το διάστημα 2006-2009 αυξήθηκε 3,7% για να μειωθεί 3,8% το 2010.
Ακόμη επισημαίνεται ότι το ΑΕΠ στην Ελλάδα μειώθηκε κατά 4,5% το 2010, έναντι 2% το 2009 και το 2011 η συνέχεια του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής θα έχει ως συνέπεια τη διατήρηση αρνητικών ρυθμών ανάπτυξης, ο οποίος εκτιμάται αυτή τη στιγμή στο 3%.
«Η υποχώρηση του ΑΕΠ το 2010, προστίθεται, αντανακλά κατά κύριο λόγο τη μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών και δευτερευόντως της δημόσιας κατανάλωσης κατά το 2010. Η τελευταία συνδέεται με την περικοπή των αμοιβών στο δημόσιο τομέα (τακτικών επιδομάτων, επιδομάτων αδείας, δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων) τον περιορισμό των αμοιβών στον ιδιωτικό τομέα, στις περικοπές συντάξεων, στον περιορισμό των εισοδημάτων από άλλες πηγές, από την αύξηση της φορολογίας (άμεσης και έμμεσης) τη μείωση του αριθμού απασχολούμενων κλπ.»
Σημειώνεται δε ότι παρά τις συνθήκες υποχώρησης της ζήτησης το 2010 ενισχύθηκαν οι πληθωριστικές πιέσεις στην οικονομία (5,2% έναντι 2,6% το 2009), ενώ για τους επόμενους μήνες εκτιμάται ότι θα μειωθούν οι πληθωριστικές πιέσεις.
ΑΠΕ
Χ.Α.
Όπως τονίζεται στη μελέτη, «το μέγεθος της απασχόλησης στο δημόσιο στην Ελλάδα συμβαδίζει με το αντίστοιχο των αναπτυγμένων οικονομικά χωρών και ιδίως της ΕΕ», αλλά το πρόβλημα «εντοπίζεται από την αποτελεσματικότητα ή την επιλεχθείσα πολιτική εμπλοκής του κράτους στην οικονομική ζωή».
Σημειώνεται δε ότι «η απασχόληση στο δημόσιο τομέα επηρεάζει τα επίπεδα μισθών και των συνθηκών εργασίας, ενώ σε ορισμένους κλάδους (πχ εκπαίδευση, επαγγέλματα υγείας κλπ) διαμορφώνει τόσο την προσφορά όσο και τη ζήτηση εργασίας». Και προστίθεται ότι «οι δημόσιοι υπάλληλοι βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος σε θέματα ηθικής υπόστασης και διαμορφώνουν σε σημαντικό βαθμό τη νομιμότητα και την ηθική ακεραιότητα μιας κοινωνίας».
Επιπλέον, όπως αναφέρεται στη μελέτη, το μισθολόγιο χαρακτηρίζεται από εσωστρέφεια και θα πρέπει να εναρμονιστεί με τις τάσεις της αγοράς (δηλαδή του ιδιωτικού τομέα, το οποίο είναι χαμηλότερο). Στις παθογένειες του μισθολογίου περιλαμβάνεται η εξομοίωση από μισθολογικής άποψης των υπαλλήλων με οριακή απόδοση και αυτούς με άριστη απόδοση και ως εκ τούτου να ενισχύεται η αδιαφορία αλλά και να λειτουργεί ως αντικίνητρο παραγωγικότητας.
Όσον αφορά στα επιδόματα κάνει λόγο για περίπλοκο και κατακερματισμένο σύστημα προαναγγέλλοντας κατάργηση για αρκετά από αυτά που αναφέρεται ότι «δεν συνάδουν με τις νέες εξελίξεις στην αγορά εργασίας».
Τονίζεται ότι η επιδοματική πολιτική αναπτύχθηκε χωρίς σύστημα και στρατηγική με διάθεση «ρουσφετολογίας» για να καλύψει συγκεκριμένες ανάγκες εργαζομένων. Όσον αφορά στην απασχόληση του προσωπικού στο Δημόσιο, το διάστημα 2006-2009 αυξήθηκε 3,7% για να μειωθεί 3,8% το 2010.
Ακόμη επισημαίνεται ότι το ΑΕΠ στην Ελλάδα μειώθηκε κατά 4,5% το 2010, έναντι 2% το 2009 και το 2011 η συνέχεια του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής θα έχει ως συνέπεια τη διατήρηση αρνητικών ρυθμών ανάπτυξης, ο οποίος εκτιμάται αυτή τη στιγμή στο 3%.
«Η υποχώρηση του ΑΕΠ το 2010, προστίθεται, αντανακλά κατά κύριο λόγο τη μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών και δευτερευόντως της δημόσιας κατανάλωσης κατά το 2010. Η τελευταία συνδέεται με την περικοπή των αμοιβών στο δημόσιο τομέα (τακτικών επιδομάτων, επιδομάτων αδείας, δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων) τον περιορισμό των αμοιβών στον ιδιωτικό τομέα, στις περικοπές συντάξεων, στον περιορισμό των εισοδημάτων από άλλες πηγές, από την αύξηση της φορολογίας (άμεσης και έμμεσης) τη μείωση του αριθμού απασχολούμενων κλπ.»
Σημειώνεται δε ότι παρά τις συνθήκες υποχώρησης της ζήτησης το 2010 ενισχύθηκαν οι πληθωριστικές πιέσεις στην οικονομία (5,2% έναντι 2,6% το 2009), ενώ για τους επόμενους μήνες εκτιμάται ότι θα μειωθούν οι πληθωριστικές πιέσεις.
ΑΠΕ
Χ.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου