Δελτίο Τύπου ΠΟ - ΕΜΥΔΑΣ σχετικά με το ατύχημα στη Γέφυρα στην Πάτρα

 Αρ. Πρωτ.: 9140 

Δελτίο Τύπου σχετικά με το ατύχημα στη Γέφυρα στην Πάτρα 

Η ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ εκφράζει τη συμπαράσταση της στους πληγέντες του ατυχήματος και στις οικογένειες τους και διεκδικεί – όπως και σε όλες τις αντίστοιχες περιπτώσεις – να αποκαλυφθούν οι αιτίες που οδηγούν σε αντίστοιχα ατυχήματα και να αποδοθούν ευθύνες. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που προειδοποιούσαμε – με αφορμή τη Γέφυρα των Σερβίων στην Κοζάνη – ότι κρίσιμες Υποδομές της χώρας βρίσκονται σε εγκατάλειψη, με επικίνδυνες συνέπειες:

 «Όλα τα παραπάνω είναι ένα ακόμα αποτέλεσμα της εγκατάλειψης στην οποία έχουν αφεθεί όλες οι κρίσιμες Υποδομές της χώρας, ειδικά την μνημονιακή περίοδο. Είναι ένα αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης για την εκτέλεση αναγκαίων έργων, αλλά και της διάλυσης που επέφεραν οι πολιτικές αυτές στις Δημόσιες Υπηρεσίες, δια της υποστελέχωσης και της μη πρόσληψης ικανού αριθμού εξειδικευμένων μηχανικών.» 

Εγκατάλειψη η οποία συνήθως χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για την ιδιωτικοποίηση – παραχώρηση των κρίσιμων αυτών Υποδομών σε ιδιώτες με τραγικά αποτελέσματα για την Ασφάλεια και το Δημόσιο Συμφέρον, όπως αναδείξαμε και με αφορμή το δυστύχημα στα Τέμπη και τους δεκάδες νεκρούς: «ιδιώτες εκδίδουν τις άδειες, ιδιώτες κάνουν περιβαλλοντικούς ελέγχους, ιδιώτες επιβλέπουν τα έργα (και τους επιλέγει ο εργολάβος μάλιστα) κοκ. 

Αποτέλεσμα εκτίναξη κόστους για τους πολίτες, πλημμελείς έλεγχοι και ταυτόχρονα εκτίναξη κερδών για άλλους.» Το ΔΣ της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ, είχε αναδείξει τις καταστροφικές συνέπειες που είχε και έχει για τις Δημόσιες Υποδομές η γενίκευση των ΣΔΙΤ και των Συμβάσεων Παραχώρησης διότι δεν εγγυώνται την ποιότητα των δημοσίων έργων, μεταφέρουν τους κινδύνους στο κράτος και τους πολίτες, δεν είναι απαλλαγμένες από τις γνωστές καθυστερήσεις, αναπαράγουν τη διαφθορά και υπονομεύουν τον «ελεύθερο ανταγωνισμό», τις αμοιβές της εργασίας, το περιβάλλον, το δημόσιο συμφέρον και τα δημόσια οικονομικά. 

Αν και είναι νωρίς ακόμα για να έχει κανείς ολοκληρωμένη εικόνα για το ατύχημα, παραμένει όμως γεγονός ότι η συντήρηση της εν λόγω γέφυρας είχε παραχωρηθεί στην Παραχωρησιούχο Εταιρία «Ολυμπία Οδό Α.Ε.», η οποία και ανέθεσε στην ΑΒΑΞ Α.Ε. τις εργασίες συντήρησης της. Οι δύο γέφυρες (Β601 και Κ635, μήκους 167 μέτρων και 169 μέτρων αντίστοιχα σε κάθε κλάδο κυκλοφορίας), βρίσκονται στην αρχή της Παράκαμψης των Πατρών και παρουσίαζαν βλάβες και προβλήματα στατικής επάρκειας.

 Τα έργα αποκατάστασης ξεκίνησαν το 2021 με κόστος 6.517.287,49 ευρώ και τα έχει αναλάβει η εταιρεία ΑΒΑΞ για λογαριασμό της Ολυμπίας Οδού, η οποία κατασκευάζει το κομμάτι ΠάτραΠύργος και έχει την ευθύνη της συντήρησης και λειτουργίας του αυτοκινητοδρόμου από την Ελευσίνα έως την Πάτρα. Η δε ΑΒΑΞ ΑΕ αποτελεί μέτοχο της Ολυμπίας Οδού. Προ μηνών είχε ολοκληρωθεί η ανακατασκευή του πρώτου κλάδου της γέφυρας προς Πύργο και χτες ήταν προγραμματισμένη η κατεδάφιση του δεύτερου κλάδου στο ρεύμα προς Αθήνα, όπου συνέβηκε το δυστύχημα. Στο συγκεκριμένο τμήμα υπήρχαν κυκλοφοριακές ρυθμίσεις και είχε απαγορευτεί η κυκλοφορία με απόφαση της Διεύθυνσης της Αστυνομίας Αχαΐας από την Πέμπτη 20 Ιουλίου λόγω εργασιών κατεδάφισης για την ανακατασκευή της κάτω διάβασης. 

Τα ερωτήματα προς τους εκτελούντες το έργο παραμένουν αμείλικτα: - Εκτελούνταν εργασίες μέσα στο καταμεσήμερο (μετά μάλιστα τις 12μμ) τη θερμότερη ημέρα της τελευταίας τριακονταετίας στη χώρα, παρά την σχετική απαγόρευση από την εκδοθείσα Υπουργική Απόφαση; - Ήταν περιφραγμένος και φυλασσόμενος ο εργοταξιακός χώρος όπως όφειλε και πως βρέθηκαν πολίτες στο εσωτερικό του; - Τι θα γίνει με την προστασία της Υγείας και της Ασφάλειας των εργαζομένων στη χώρα, όταν καθημερινά πληγωνόμαστε από απίστευτα περιστατικά με θύματα εργαζομένους και σήμερα πιθανόν και πολίτες, με τον αριθμό των νεκρών εργαζομένων να έχει φτάσει, σύμφωνα με έρευνά της ΟΣΕΤΕΕ, μέχρι εχθές 22/7, για φέτος τους 104. 

Ως εργαζόμενοι επιστήμονες έχουμε ευθύνη απέναντι στην κοινωνία να αναδεικνύουμε τις πραγματικές ευθύνες για αυτά τα εγκλήματα σε βάρος της Ασφάλειας εργαζομένων και πολιτών, αλλά και σε βάρος του Δημοσίου Συμφέροντος. Και αυτές είναι οι πολιτικές ενίσχυσης της κερδοφορίας των μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων, οι οποίοι μπροστά στα κέρδη, υποτιμούν τις ανθρώπινες ζωές. Αυτό πρέπει να αλλάξει.