"Δεν ηττάται η υπόθεση όταν πεθαίνουν οι άνθρωποι…( Φ. Κάστρο)

Φίλε Γιώργο…

«…δεν ηττάται η υπόθεση όταν πεθαίνουν οι άνθρωποι…( Φ. Κάστρο)»

 Στις 3 Οκτώβρη συνέβη το αναπάντεχο, χάσαμε τον αγαπημένο σύντροφο και φίλο μας Γιώργο Δοβρίδη. Με σεβασμό στην πίστη και στις πεποιθήσεις του δημοσιεύουμε αποσπάσματα από την ομιλία του στο συνέδριο της ομοσπονδίας.

Γιώργος Δοβρίδης: «…ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΙ – ΠΑΛΕΥΩ – ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ – ΔΡΑΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΟΥ…»

«…ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΧΥΜΑ Η ΥΠΟΘΕΣΗ…»

Ξεκινάω απ’ αυτό: Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ

Ποιός σας είπε εσάς ότι συναινούν όλοι σ’αυτό? Ψέμα…ψέμα…ψέμα.

ΟΧΙ επί της πραγματικότητας είναι συνταγματική επιταγή αυτό… Και ρωτάω?

Θεωρεί ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων την Εργασία Δικαίωμα?...

Ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων, αυτοί οι άνθρωποι έχουν απόλυτη συνείδηση Ταξική.

Ο Νόμος για αυτούς είναι ένας: ΚΕΡΔΟΣ – ΚΕΡΔΟΣ – ΚΕΡΔΟΣ.

Και για μας η μισθωτή εργασία είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες

Και για να χρησιμοποιήσω μια απόλυτη για εμάς έκφραση…

Το κέρδος προέρχεται από πρώτες ύλες, μηχανήματα και μισθωτή εργασία.

«ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΞΙΑΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ» (Κ. Μαρξ στο «Κεφάλαιο»)

Τι σημαίνει αυτό? Ότι ο σκοπός τους είναι να κερδίσουνε*.

*(επεξηγηματικά: ότι η ύπαρξη και η αύξηση του κεφαλαίου είναι δυνατές μόνο στη βάση της εκμετάλλευσης της μισθωτής εργασίας από το κεφάλαιο, και η υπεραξία που προέρχεται από την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης είναι μεταξύ τους αχώριστα συνδεδεμένα).

Και πάμε να το πιάσουμε τώρα λίγο όμορφα. Να κερδίσουν…από πού?

Οι ιδιωτικές εταιρείες, αφού είναι μέσα σ’αυτό το πλαίσιο θα έχουν παρεχόμενες υπηρεσίες που πλασάρονται εδώ? ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ.

Γιατί πρέπει οι Οικονομικοί Αναλυτές – ένας από αυτούς ταπεινά το υποβάλλω είμαι κι εγώ – Θα τους πει ο αρχηγός τους, «…Πόσα θα βγάλουμε?»

Η ανάπτυξη της τεχνολογίας έδωσε την δυνατότητα στον κόσμο να έχει απολαβή.

Και ρωτάω εγώ λοιπόν – γιατί υπάρχει μεγάλη υποκρισία – πού είναι η απολαβή αυτή για τους εργαζόμενους? … Η απολαβή είναι για αυτούς για το ΚΕΡΔΟΣ.

Αλλά για να μη σας κουράζω με ιδεολογήματα και τα λοιπά, για πάμε να δούμε τώρα την υποκρισία πώς ξετυλίγεται…

Ελπίζω να προβληματιστήκατε από την Ιστορία του Εργατικού Κινήματος.

Δεν ξέρω αν σκεφτήκατε ότι κάποιοι, κάπου, κάποτε είχαμε  νεκρούς.

Το σκεφτήκατε αυτό, λίγο εκεί που κοιμόσαστε? Δεν θέλω να πειράξω, αλλά θα αναγκαστώ να το κάνω, γιατί θέλω να είμαι πολύ αιχμηρός σε αυτά.

Κάποια συναδέλφισσα μίλησε ότι το θέμα δεν είναι ιδεολογικό για την απεργία και το θέμα μας είναι οικονομικό. Τι να απαντήσω συναδέλφισσα? Τι να σκεφτώ και τι να θυμηθώ?

Τον άλλονε που ήταν στο κρεματόριο που πάλευε για τα απλήρωτα δεδουλευμένα, τον μεταλλωρύχο? Τι μπορώ να πώ? ΕΙΧΑΜΕ ΝΕΚΡΟΥΣ. Το καταλαβαίνετε αυτό? ΝΕΚΡΟΥΣ.

Γιατί ζήτησαν τα δεδουλευμένα, γιατί θέλησαν να έχουνε οκτάωρο, γιατί είχαν ανάγκες αυτοί οι άνθρωποι, τις σύγχρονες ανάγκες, γιατί αυτοί οι άνθρωποι είχανε συνείδηση της Τάξης τους. Δεν ήταν μπερδεμένοι.

Και ΕΔΩ είναι η μεγαλύτερη Υποκρισία. Ποια είναι η Υποκρισία?

Παρελάσαμε όλοι. Τώρα κλείνουμε τα μάτια και φιλιόμαστε, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ και λέμε:

Τα καϋμένα τα παιδιά, αυτά με τις δικαστικές αποφάσεις… εεε….Υποκριτές…

Και λέω εγώ, Βεβαίως, Γιατί είναι η Θέση μας: ΕΝΙΑΙΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ – ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ..

Μα καλά δεν ντρέπεστε? Εδώ έχουμε μια ανθρωπογεωγραφία – 40% ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και 30% ΝΔ και εμείς 3%.

Και ρωτάω. Από τη μια μιλάτε για Ενιαίες Εργασιακές Σχέσεις – Το λέτε –

Και από την άλλη σηκώνεστε και ψηφίζετε – αλλαγή εργασιακών σχέσεων – λευκά βιβλία – συνθήκη του Μάαστριχτ – συνθήκη της Λισσαβόνας – Τα ξέρετε αυτά – Είναι μαχαιριές στην καρδιά του Εργατικού Κινήματος. Συλλογική Σύμβαση - το υπ’ αριθμόν ένα - έχει διαλυθεί. Και τι έγινε? Γιατί λέω έγιναν όλα αυτά?

Προφανώς όπως πολύ ωραία ακούστηκε σε χθεσινή ομιλία για το κέρδος, για αυτή τη λατρεμένη Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτούς τους νοικοκυραίους, πόσο νοικοκυραίοι είναι αυτοί, και τι είναι αυτοί? Ξέρετε την Ευρωπαϊκή Ένωση, ξέρετε πως δημιουργήθηκε, τι ήταν η ένωση του Χάλυβα? Μάλλον πρέπει να μάθουμε πολλά πράγματα…

Ήτανε τα μεγάλα Τραστ… για να έχουν το μονοπώλιο αυτής της ιστορίας, για τον έλεγχο των αγορών. Είναι έτσι ή κάνω λάθος? Διορθώστε με, εξελίχθηκε ο Σόιμπλε ο Γιούνκερ και αυτός  ο Ντάισελμπλουμ…Τι μας λέγανε αυτοί – εε? Κουνάγανε τα δάχτυλα.

Αφού είναι τόσο νοικοκυραίοι τι δουλειά είχαν να πάνε να κάνουν επενδύσεις στην Αφρική και από εδώ κι από εκεί, δεν κάθονταν στο σπίτι τους, που είναι καλοί άνθρωποι, γιατί πήγανε? - Η Αφρική πεινάει και έχει τις μεγαλύτερες πλουτοπαραγωγικές πηγές - Εμείς τι είμαστε, Ψωροκώσταινα? – Δεν είμαστε Ψωροκώσταινα. Αλλά τι να πω, και πού να καταλήξω – είναι πολλά τα θέματα.

Και ερχόμαστε και λέμε ΔΙΚΑΙΩΜΑ. Αφού εσείς και η ιδεολογία που πρεσβεύετε πάτε και ψηφίζετε πολιτικές που ανατρέπουν αυτά τα οποία λέτε…

Είναι η απόλυτη σχιζοφρένεια – Εμείς θα τα λέμε – Δεν πειράζει – Εσείς τώρα  λέτε μια χαρά είμαστε και το παίζετε οι μεν φιλελεύθεροι και οι άλλοι κομμουνιστές και αριστεροί – Δεν περνάνε αυτά – Τέλος πάντων, για πάμε στα καθ’υμάς.

Διέκρινα μια προσπάθεια από τους μεν να εξωραΐσουν τα πράγματα και από τους δε να πουν ότι σε λίγο που ερχόμαστε όλοι μαζί, θα σας τα φτιάξουμε όλα.

Θα αλλάξουμε τις εργασιακές σχέσεις, θα μονιμοποιήσουμε και τα παιδιά…, γιατί και αυτοί ψήφοι είναι. Και το ερώτημα είναι: Θα συνεχίσουμε το ίδιο καθεστώς?

Εγώ λέω ΝΑΙ. Εδώ θάμαστε, 35 ολόκληρα χρόνια, Ήμουνα νιός και γέρασα…

Μα τι λες βρε αδελφέ, τι μας λες τώρα εσύ, εδώ είναι δουλειά, εδώ είναι ωραία στημένο το πράγμα. Ξέρεις τι σημαίνει πολιτικά όμηρος? Ξέρεις τι σημαίνει να παίζεις? Γιατί παρατηρήστε κάτι, και δεν έχω τίποτα με τα παιδιά, αλλά θα είμαι λίγο αιχμηρός…

Μιλήσανε για γενικότερα προβλήματα, εμβάθυναν τη σκέψη τους για ζητήματα εργατικής τάξης?

Το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα θα είναι η μονιμοποίηση και επειδή έχω δει πολλές μονιμοποιήσεις στον ΟΑΕΔ κατά καιρούς, δεν είδα αυτοί να ενταχθούν  και να έχουν την ίδια θέληση για προσφορά και για τους άλλους που έρχονται.

Και θα θυμίσω ένα χαρακτηριστικό, γιατί είναι σημαντικό - για όσους ξέρουν ιστορία – Τότε που έγινε η μονιμοποίηση των εργασιακών συμβούλων ήτανε προϊόν συμβιβασμού – Κάποιοι άλλοι που ήταν πριν απ’ αυτούς που ήταν αορίστου χρόνου εκβιαστήκανε να μην κάνουν προσφυγή – για να μονιμοποιηθούν αυτοί και βλέπουμε…- Υποκρισία… Και αυτοί ακόμη έχουν μείνει με σύμβαση αορίστου χρόνου.

ΠΑΜΕ ΟΜΩΣ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ… ΣΥΓΝΩΜΗ – ΣΥΓΝΩΜΗ – ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΜΑΘΟΥΣΑΛΑΣ…

Πλεόνασμα 3,5% - Πολύ αίμα ρε παιδιά – μα πάρα πολύ αίμα έχει χυθεί από τις φλέβες σας από όλους, με ΕΝΦΙΑ, με ιστορίες και τα λοιπά…

Και προσέχτε εν ονόματι της αγαπημένης οικογένειας, της ιερής οικογένειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχαμε και οξύμωρα.

Οι μεν κάνανε δημοψήφισμα και μέσα σε μια νύχτα το ΟΧΙ γινότανε ΝΑΙ οι δε παλεύανε για το ΝΑΙ. Αυτή είναι η κατάσταση με όλες αυτές τις παθογένειες, γιατί τα αποδέχονται όλα αυτά και οι μεν και οι δε.

Συνθήκη του Μάαστριχτ … Γιατί μιλάνε για υγιή, δίκαιη ανάπτυξη. Για ποιόν ρωτάω εγώ θα είναι η ανάπτυξη?

Θα καρπωθεί απ’ αυτό που λέγεται εργασία και πλούτος παραγωγής ο εργαζόμενος? – Όχι Βέβαια –

Κάποτε στην Αγγλία τον 18^ο αιώνα οι εργάτες της ένωσης των ανθρακωρύχων σπάζανε τα μηχανήματα. Ξέρετε για τι τα σπάσανε? Απλοϊκός συνειρμός γι’ αυτούς. Γιατί αυτός ο τεχνολογικός εξοπλισμός τους στερούσε σε δουλειά. Το χρησιμοποιούσανε αυτοί για να βγάλουν κέρδη και απολύανε ανθρώπους. Και αυθόρμητη αντίδραση ήταν να τα σπάσουνε και να τα καταστρέφουν, ενώ υποτίθεται ότι αυτά ήτανε ανάπτυξη – τεχνολογία.

ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ – Για το Κεντρικό μας Σύνθημα που είναι ο Δημόσιος και Κοινωνικός Χαρακτήρας του ΟΑΕΔ.

Πόσοι το πιστεύουν? Τι σημαίνει Δημόσιος και Κοινωνικός Χαρακτήρας? Μήπως σημαίνει Χορηγοί? Μήπως σημαίνει Συμπράξεις? …Βεβαίως και Συμπράξεις. Βεβαίως και να φέρουμε τους ιδιώτες να κανονίζουνε μιας και εμείς είμαστε άχρηστοι – και τους φέραμε τους ιδιώτες – Υποκρισία – Και βγάλαμε και Απατεώνες, πολλούς Απατεώνες.

Και ρωτώ λοιπόν εγώ – Αυτή η Σύμπραξη Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα, ποιόν εξυπηρετεί? Εξυπηρετεί τον Δημόσιο και Κοινωνικό Χαρακτήρα του ΟΑΕΔ?

Εξυπηρετεί όλα αυτά που άκουσα με τα κροκοδείλια δάκρυα? Τακτοποίηση, ηλεκτρονικές εφαρμογές, τρελάθηκα νόμιζα ότι βρίσκομαι αλλού. Βεβαίως σωστά όλα αυτά.

Αλλά με τι κόστος, για ποιόν και γιατί? Βρε Αδέλφια, πάμε τώρα στα πιο αιχμηρά, στα πιο δύσκολα….

Πόσοι από εσάς ξέρετε τον σκοπό του ΟΑΕΔ, την Κωδικοποίηση της Νομοθεσίας για να εξυπηρετήσετε τον Πολίτη, έτσι δεν λέμε?

Όσοι ξέρετε στοιχεία εργατικού δικαίου, ασφαλιστικού δικαίου και λογιστικής αποτύπωσης – γιατί είπανε κάποιοι θα γίνουμε λογιστές? – γιατί τι είμαστε? –

Γνωρίζετε γιατί το έχω βιώσει εγώ αυτό ότι είμαστε για κλάματα? Πολλά λάθη, βγάλτε τους ατομικούς σας λογαριασμούς για να δείτε ότι έχετε πρόβλημα στα ένσημά σας.

Και έρχομαι μ’όλη την αγάπη που σούχω να σου πώ για ένα ψέμα χθεσινό.

Δεν έχει να κάνει με το συγκεκριμένο ή οτιδήποτε. Εμείς τι εφαρμόζουμε? Τις εγκυκλίους της Διοίκησης και την Κυβερνητική Πολιτική.

Μπορούμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό? Έχουμε τη δυνατότητα? – ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ. Σηκωθήκαμε να πούμε το ένα ή το άλλο? ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ – ΣΥΓΝΩΜΗ.

Δεν το είπαμε. Το είπαμε? Γιατί δεν το λέμε? Θα το πεί κάποιος άλλος…

Αμέσως η επίρριψη ευθυνών λες και δεν υπάρχει συνέχεια στην Δημόσια Διοίκηση.

ΤΟ ΔΕΝΩ – ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ – Στρωθείτε να διαβάσετε, έχουμε μείνει μεταξεταστέοι κι αυτό δεν βοηθάει και τον κόσμο και την κοινωνία, γιατί είμαστε σε σύνδεση.

ΟΡΓΑΝΟΓΡΑΜΜΑ – ΔΟΒΡΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΣ – ΓΕΝΝΗΘΕΙΣ 05.01.1956 – ΔΙΟΡΙΣΘΕΙΣ 1983 – Γαμώ το παραμύθι. – Κυβερνήσεις παρελάσανε - Μέγιστη Υποκρισία. Μα δεν καταλαβαίνετε ότι συμφέρει όλο αυτό το μπάχαλο? Οι άνθρωποι δεν είναι με τους εργαζόμενους, είναι με το κόμμα τους, είναι με την εκλογική τους πελατεία, θέλουν την ομηρία, θέλουν αυτό θέλουν το άλλο, και έρχονται με κροκοδείλια δάκρυα και τονίζουν και λένε να κάνουμε  - τι να κάνουμε βρε αδελφέ τώρα? Σε ποιόν τα πουλάς αυτά? Θες να κυβερνήσεις, χορτάσαμε κυβερνήσεις…κυβερνήσεις, φχαριστηθήκατε, τι κάνατε για να ερχόμαστε τώρα να λέμε θα το ξαναβάλουμε και κατηγορεί ο ένας τον άλλον.

Κατ’ αρχάς με πολλή αγάπη σας το λέω: Δεν ξέρω ποιές είναι οι διαφορές μεταξύ των μεν και των δε – είναι τόσο κοντά – τόσο ίδιοι σαν δύο σταγόνες νερού και ψάχνουν να βρουν – δεν μπορώ να διακρίνω – στην έννοια της πολιτικής της αντιπαράθεσης τις πραγματικές διαφορές.

Κοιταχτείτε μεταξύ σας και πέστε: Ποιές είναι οι πραγματικές διαφορές? Ξέρετε τι θα πείτε μεταξύ σας, ότι εμείς είμαστε καλοί  - εσείς είσαστε χειρότεροι – εμείς όμως είμαστε το άλλο – όχι εμείς είμαστε το παράλο….και το γαϊτανάκι συνεχίζεται.

Θα ζητήσουν την ψήφο σας σε λίγο, και θα τους τη δώσετε, είμαι σίγουρος γι’αυτό,

και θα έρθουν οι άλλοι σωτήρες, αυτοί που σήκωναν τα χέρια και ψήφιζαν αυτά – 13 ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ – θα αντιπαρατεθούν σε αυτούς που κάνανε και άλλες 4-5 στις ήδη παλιές. Και το γαϊτανάκι θα συνεχίζεται…

Και εσείς είσαστε ευχαριστημένοι – και συγνώμη – αλλά μου δώσατε επιχείρημα – είπατε προηγουμένως αν είμαστε το ίδιο με τους ανέργους, ΟΧΙ δεν είμαστε το ίδιο, έχω προνόμια τα οποία ο άνεργος δεν τα έχει. Άρα δεν είμαστε το ίδιο – εμείς είμαστε στην από μέσα «καβάτζα».

ΕΧΟΥΜΕ ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ  ΗΤΑΝ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΖΗΤΗΜΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ.

Για ποιο Σύνταγμα μιλάτε? Λέει το Σύνταγμα ότι ο Πολίτης έχει υποχρέωση όταν διακυβεύονται τα βασικά ζητήματα του Συντάγματος να επαναστατήσει – τι είπα τώρα? – ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣΩ? – άσε βρε αδελφέ – και έχω να πάω και ραντεβού τώρα – για ποιόν να επαναστατήσω? για τον άλλον τον απέξω? Άσε με μια χαρά είμαστε εδώ.

ΤΕΛΕΙΩΝΩ…ΠΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ

Επιμόρφωση – Οργανόγραμμα – Δεν χρειάζεται να απαντήσω – Θα φύγω εγώ – Θα μείνετε εσείς, και πάλι για Οργανόγραμμα θα μιλάτε.

Πάμε τώρα στα σπουδαία – Κεντρικό Ζήτημα – ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ. Όταν έκανα την ερώτηση, δεν το έκανα για να σας στενοχωρήσω, για πόσους απεργοσπάστες στα Διοικητικά Συμβούλια έχουμε? Ποιο είναι το σκεπτικό? Υποτίθεται ότι η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος είναι αυτή. Αν αυτοί είναι επίορκοι ή χρησιμοποιούν ιδεολογήματα για να δικαιολογήσουν την θέση τους πως θα καθοδηγήσουν τον κόσμο? Πώς θα προετοιμάσουν τον κόσμο?

Και να σας πω ένα υποθετικό σενάριο, που μπορεί να το ζήσουμε: «…πάει για κλείσιμο ο ΟΑΕΔ, δεν κινδυνολογώ, υποθετικό σενάριο…». Πόση προετοιμασία έχουμε κάνει για τον κόσμο αυτόν? Γιατί έχουμε και τους Εκπαιδευτικούς έχουμε και τα άλλα προβλήματα από εκεί, που πάνε να διαλύσουν τα σχολεία και τα λοιπά…

Είναι σοβαρό και αυτό. Αδέλφια είναι κι αυτοί. Και ρωτάω έχουμε ετοιμάσει αυτόν τον κόσμο, την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, είναι έτοιμοι να βγούνε και ενδεχομένως για σκληρές αναμετρήσεις? Θα ρισκάρετε και τη ζωή σας, όπως ρισκάρανε οι άλλοι και πεθάνανε ή γίνομαι μελοδραματικός?

Δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα. Ας δούμε λίγο τους εαυτούς μας, ας δούμε αν έχουμε τα άντερα για να κάνουμε αυτό που ερχόμαστε… Γιατί ο συνδικαλισμός δεν είναι ένα «σουβλάκι με διπλή πίτα» - θα χορέψουμε, όπως χορέψαμε πολύ ωραία χθες. – Είναι κι αυτά – Αλλά το σημαντικότερο είναι η Πορεία, η Κατεύθυνση, η Οργάνωση, η Ανασύνταξη. Λένε μερικοί, ότι αυτά δεν γίνονται - είναι η θεωρία του σκαλοπατιού - ας κάνουμε τ’ άλλα τα ελεεινά και τρισάθλια και βλέπουμε… τα ανάγουμε στο απώτερο μέλλον.

Ήμουν νιός και γέρασα, από 18 χρονών αυτό ακούω, άστο ρε παιδάκι μου για μετά, τώρα τι παιδεύεσαι εσύ, άστο για μετά, και ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ, διαμορφώνονται ιδεολογίες, διαμορφώνονται πράγματα με τα οποία καταστρέφουμε εμάς τους ίδιους. Γιατί σας είπα, βασικό και κυρίαρχο θέμα και για τους νεώτερους είναι η ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ – Είναι σε ποια τάξη ανήκουμε, εσείς έχετε καταλάβει σε ποιά τάξη είσαστε? Αν έχετε μέσα παραγωγής, είσαστε σε λάθος μεριά, να πάτε να γραφτείτε αλλού, αν όμως γεννηθήκατε από φτωχά - που λέω εγώ – νοικοκυριά και έχετε να δώσετε μόνο την εργατική σας δύναμη, καλώς είσαστε εδώ, αλλά πρέπει να έχετε και συνείδηση…

Και επιγραμματικά και κλείνω. Ένα συνδικαλιστικό Κίνημα πρέπει να αναδεικνύει τα προβλήματα της εργατικής τάξης. Οι όποιες διεκδικήσεις – λέμε εμείς οι Μαρξιστές – δεν συνδέονται μόνο με την οικονομική διεκδίκηση, που αυτή θα δώσει κάτι.

«…είναι απόλυτα συνυφασμένες με την πολιτική κατάσταση και την πολιτική ανασυγκρότηση του προλεταριάτου…» (Κ. Μαρξ), δηλ. μέσα από την διεκδίκηση και μέσα από την δράση δημιουργείται μια κατάσταση να έρχεται να συνειδητοποιεί ο άνθρωπος, ποια είναι η τάξη του και τι γίνεται, δεν είναι μόνο το οικονομικό, χειροκροτείστε θα πάρουμε έξοδα κίνησης – που ενδεχομένως να είναι ενάντια στη γενικότερη κατάσταση, γιατί είπαμε όλοι να είμαστε ίσοι, όμως δεν είναι έτσι.

Συνδικαλιστικά μαθήματα, πόσοι από εδώ μέσα ξέρουν τον Ν. 1264, πόσοι γνωρίζουν τις διαδικασίες, εμείς οι κομμουνιστές αυτά μαθαίναμε από την κούνια, ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, ΣΩΜΑΤΕΙΟ, ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ.

Κάποτε κάναμε τη μεγάλη απεργία των 8 ημερών, θα θυμίσω σε εσάς, όχι τους παλιότερους τους νεώτερους – περνάει σαν κινηματογραφική ταινία –αυτή ήτανε που λέμε  - η αντιπαράθεση - μια από τις κορυφαίες αντιπαραθέσεις που κερδίσαμε τότε. Ήταν το σπάργανο για να πάρουμε τα έξοδα κίνησης – από εκεί ξεκίνησε –από απεργιακές κινητοποιήσεις – από διεκδίκηση.

Γιατί εμείς μιλάγαμε από θέση αρχής – Όχι επιδοματάκια – Μιλάγαμε για Θεσμοθέτηση των επιδομάτων μέσα στον μισθό. Γιατί θάρθει μετά και θα σου τραβήξει το χαλί…

Κλείνοντας θέλω να πω: «ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ Ο ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΣ ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΙ, ΠΑΛΕΥΩ, ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ, ΔΡΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΟΥ…»

Σας χαιρετώ…

Εμείς τουλάχιστον - όσοι είμαστε έχουμε κρεμασμένη την κάπα μας…

Εμείς με μεγάλη περηφάνια σας λέω «θα βρεθούμε στα γουναράδικα…»

Θα είμαστε εμείς που θα δώσουμε και το αίμα μας – και το καταθέτουμε αυτό – και το κάνουμε κάθε μέρα.

Σας Ευχαριστώ