Από τη σημερινή εκδήλωση για την επέτειο της 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940. Την επιμέλεια της εκδήλωσης είχαν οι συνάδελφοι, Θάνος Μανουσόπουλος και Ευαγγελία Διαμαντή, οι οποίοι ερμήνευσαν επετειακά τραγούδια, ενώ ο Θάνος κατά την εκφώνηση του πανηγυρικού λόγου ανέγνωσε γράμμα του παππού του από το μέτωπο. Συγχαρητήρια στους συναδέλφους.
Κυρία Διοικήτρια, κ.κ. Γενικοί Διευθυντές, κ.κ. Προϊστάμενοι, κ.κ. συνάδελφοι,
Ανάμεσα στα 1931 και 1939, στα Ευρωπαϊκά κράτη της Γερμανίας και της Ιταλίας, όπως επίσης και στην Ιαπωνία επικρατούν φασιστικά καθεστώτα.
Τα κράτη αυτά, οδηγούν σε πολέμους, με τους οποίους εξοντώνουν, δολοφονούν, βασανίζουν και καταδιώκουν άλλους λαούς, στερώντας παράλληλα την ελευθερία τους και λεηλατώντας την οικονομία τους. Κάπως έτσι ξεκινάει ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος το 1941, οδηγώντας στην εξαθλίωση τα περισσότερα κράτη της ευρώπης, που βρίσκονται υπό Γερμανική κατοχή.
Η Ιταλία όμως νωρίτερα, αρχίζει μια σειρά εκφοβισμών προς την Ελλάδα με αποκορύφωμα τον τορπιλισμό του ελληνικού αντιτορπιλικού Έλλη στην Τήνο, στις 15 Αυγούστου του 1940.
Στις 28 Οκτωβρίου 1940, έφτασε στη χώρα μας το τελεσίγραφο με το οποίο η Ιταλία ζητά την ελεύθερη δίοδο των στρατευμάτων της από το ελληνικό έδαφος.Η απάντηση του τότε δικτάτορα πρωθυπουργού, Ιωάννη Μεταξά, αλλά και της συνείδησης και τόλμης ολόκληρου του ελληνικού λαού, είναι «ΟΧΙ».
Με ένα μοναδικό ενθουσιασμό και απανωτές νίκες, του γεμάτου τόλμη, δυναμισμό και λεβεντιά ελληνικού στρατού και των παλικαριών μας, διεισδύει βαθιά στο έδαφος της Β.Ηπείρου καταλαμβάνοντας συνεχώς Αλβανικές πόλεις, οδηγώντας τους Ιταλούς στην υποχώρηση και στην ήττα.
Τα τραγούδια της αλησμόνητης Σοφίας Βέμπο, δίνουν ελπίδα, δύναμη και κουράγιο στους στρατιώτες μας και τους οδηγούν ακόμα περισσότερο στη νίκη.
Η ιαχή των φαντάρων μας «Αέρα-Αέρα», βρίσκεται ακόμα στα αυτιά μας, Βρίσκεται και στη συνείδησή μας, κρατώντας τον
Έλληνα ξάγρυπνο και έτοιμο να αντιμετωπίσει κάθε κίνδυνο για το κράτος και την ελευθερία του λαού του. Και μέσα απ αυτή την ιαχή, το σίγουρο είναι ένα: Πως κάθε μέρα ο Έλληνας, φωνάζει «Αέρα», μέσα από τη συνείδησή του και με διάφορες άλλες λέξεις ή τρόπους, στις καθημερινές του στιγμές ή στις διεκδικήσεις του για μια καλύτερη ζωή, εκείνου και των άλλων, και μόνος και συλλογικά.
Τα παληκάρια μας έγραφαν στις επιστολές τους με χαρά και ενθουσιασμό, στις μάνες και στις γυναίκες τους, στις γυναίκες της Πινδου: «Πήραμε την Κορυτσά και το Αργυρόκαστρο, τους Άγιους Σαράντα, τη Μοσχόπολη, το Πογραδετς» και πόσα άλλα καίρια σημεία για τον εχθρό, οδηγώντας τον στην οπισθοχώρηση.
Παραθέτω ένα γράμμα αυθεντικό ντοκουμέντο από το μέτωπο της Αλβανίας του `40, το οποίο με τις δυσκολίες της ανάγνωσης του γραφικού χαρακτήρα, θα προσπαθήσω να σας διαβάσω:
Ο ενθουσιασμός του Έλληνα πολεμιστή, είναι ολοφάνερος, όπως και η λεβεντιά του. Δεν τιμάω μόνο αυτόν αλλά στο πρόσωπό του κι όλους τους άλλους Έλληνες. Είναι ο ένας μου παππούς.
Στις 6 Απριλίου 1941 η Γερμανία, αφού νίκησε την Γιουγκοσλαβία, χτυπάει και την Ελλάδα. Η κυβέρνηση και ο Βασιλιάς διέφυγαν απ’ τη χώρα και η στρατιωτική ηγεσία συνθηκολογεί στις 24 Απριλίου 1941. Η αντίσταση όμως στην Κρήτη κρατάει ακόμη μέχρι τον Μάϊο του 1941 και είναι αποφασιστικής σημασίας για την καθυστέρηση που προκάλεσε στον Χίτλερ και στα Γερμανικά στρατεύματα και στην επίθεσή του στην Ρωσία.
Η αντίσταση των Ελληνικών δυνάμεων, κατά της ιταλογερμανικής εισβολής αναγνωρίζεται και ως σημαντική συμμαχική νίκη. Οι ελληνικές επιτυχίες στην Αλβανία συνιστούν την πρώτη νίκη των συμμάχων, την στιγμή που ο άξονας φαινόταν πανίσχυρος. Ετσι ενθαρύνονται άλλοι πιο διστακτικοί λαοί και καταστρέφεται το γόητρο του Mουσολίνι.
Η Ελληνικές νίκες, δεν είναι μόνο νίκη κατά του φασισμού. Είναι νίκη υπέρ του πολιτισμού, της ελευθερίας και της δημοκρατίας κατά της βαρβαρότητας ξένων ή ντόπιων δυναστών.
Τα χρόνια όμως της Γερμανικής κατοχής, είχαν ολέθριες συνέπειες για τους Έλληνες. Η πείνα, η εξαθλίωση, τα βασανιστήρια και ο θάνατος, οι δοσίλογοι που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς και οι μαυραγορίτες, ήταν κυρίαρχα στην καθημερινή ζωή, όπως και οι ομαδικές εκτελέσεις σε δεκάδες περιοχές της χώρας μας, όπως τα Καλάβρυτα, το Δίστομο Βοιωτίας, την Κλεισούρα Καστοριάς, το Κομμένο Άρτας, τον Κάνδανο Κρήτης, τα Άνω και Κάτω Κερδύλλια, το Μεσόβουνο Κοζάνης και αλλού.
Η Εθνική Αντίσταση όμως, συνεχίστηκε και στα χρόνια της κατοχής στις πόλεις, στα χωριά, στην ύπαιθρο στα βουνά της Ελλάδας αλλά και στην Αίγυπτο που είχε φυγαδευτεί η κυβέρνηση και τμήμα του ελληνικού στρατού.
ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΔΕΣ, ΕΟΕΑ και άλλες αντιστασιακές οργανώσεις όπως και Άγγλοι, χτύπησαν τον Γερμανό κατακτητή στην Ελλάδα, κάνοντας σημαντικό αντιπερισπασμό.
Όμως δυστυχώς, οι αντιστασιακές αυτές οργανώσεις, είχαν διαφορετικό προσανατολισμό ως προς την νομή της εξουσίας και τον τρόπο διακυβέρνησης μετά την απελευθέρωση, διαφορετικές πεποιθήσεις και άλλη κατεύθυνση ως προς τις εξωτερικές δυνάμεις που θα τις υποστήριζαν και οι οποίες ίσως, θα κηδεμόνευαν τελικά την χώρα.
Στις 12 Οκτωβρίου 1944, οι Γερμανοί εγκατέλειψαν ηττημένοι από τους συμμάχους την Αθήνα. Ηρθε η πολυπόθητη λευτεριά, μα ξεκίνησε ο εμφύλιος πόλεμος, με ολέθριες συνέπειες για τους Έλληνες και κράτησε μέχρι το 1949, που ταλαιπώρησε τον ελληνικό λαό και έχει αφήσει ακόμα τα σημάδια του.
Ας ευχηθούμε να μην ξανανιώσουμε τον πόλεμο, είτε εναντίον ξένων λαών, είτε εναντίον του δικού μας και των αδελφών και συμπατριωτών μας.
Άλιμος, 27/10/2017, Θάνος Μανουσόπουλος ΟΑΕΔ Δ/νση Α2
Συγχαρητήρια στον Πρόεδρο Γ. Μακράκη και το Δ Σ. της ΠΕΥ ΟΑΕΔ, για την ωραία εκδήλωση στην μνήμη της της 28 Οκτώβρη 1940,όπου τα Ελληνόπουλα και ο Λαός επολέμησαν με ψυχή εναντίον των μισαρωτέρων εχθρών που αντιμετώπισε ποτέ η ανθρωπότητα, τον Φασισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφή