Αστάθμητες αποστάσεις

Από τη συνάδελφο λουκία πλυτά

Από το στόμα σου μια λέξη επτάφωτη λυχνία
αστάθμητων αποστάσεων καρπός
για νύχτες πάμπολλες απάνω στο κατάρτι ναυαγός

Μου θύμωσες και έβαλα τέλος στη νηστεία
μιας και ποτέ καμία δεν ένοιωσα θρησκεία
θνητού καπνός υπεκφυγή και αλλότρια ουσία

ο μύθος σώπασε
σάλος, γκρεμός υφάλμυρης ζωής
αθόρυβος περιορισμός…