oaednews

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2016

Οι αριθμοί της ντροπής

Σε έναν κόσμο που κινείται πλέον στον αστερισμό της τρομοκρατίας και της εγκληματικότητας οι αριθμοί αυτοί αποτελούν το δίχως άλλο προάγγελο ακόμα μεγαλύτερων δεινών. Δεν είναι μικρή, άλλωστε, η δεξαμενή σχεδόν 230.000.0000 ψυχών που μπορεί να τροφοδοτήσει όλων των λογιών τις παραβατικές δράσεις. Δεν είναι τυχαίο το ότι οι δημογράφοι έχουν επισημάνει μια στενή σχέση μεταξύ της συγκέντρωσης των νέων και του επιπέδου της βίας...α στοιχεία που ανακοίνωσε πριν από μερικές μέρες η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO) είναι όχι απλώς απογοητευτικά, αλλά ανησυχητικά για το μέλλον του πλανήτη.
Περίπου 71 εκατομμύρια νέοι μεταξύ των ηλικιών 15 και 29, είναι χωρίς δουλειά. Μέχρι τέλος του χρόνου θα προστεθούν άλλες 500.000 νέοι. Η πρόγνωση του Οργανισμού για το 2017 είναι ανάλογη, καθώς το επίπεδο ανεργίας αναμένεται να παραμείνει σταθερό. Επίσης αποκάλυψε ότι 156 εκατομμύρια νέοι που δεν περιλαμβάνονται στις λίστες της ανεργίας ζουν σε συνθήκες φτώχειας επειδή δεν κερδίζουν περισσότερα από 2 δολάρια (1,78 ευρώ).

Σε έναν κόσμο που κινείται πλέον στον αστερισμό της τρομοκρατίας και της εγκληματικότητας οι αριθμοί αυτοί αποτελούν το δίχως άλλο προάγγελο ακόμα μεγαλύτερων δεινών. Δεν είναι μικρή, άλλωστε, η δεξαμενή σχεδόν 230.000.0000 ψυχών που μπορεί να τροφοδοτήσει όλων των λογιών τις παραβατικές δράσεις. Δεν είναι τυχαίο το ότι οι δημογράφοι έχουν επισημάνει μια στενή σχέση μεταξύ της συγκέντρωσης των νέων και του επιπέδου της βίας. Πολλές πόλεις χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος έχουν τεράστιους πληθυσμούς νεολαίας. Σε μερικές, πιο ευάλωτες από αυτές, το 75% του πληθυσμού είναι κάτω από την ηλικία των 30.

Η μέση ηλικία των κατοίκων των πόλεων στο Μπαμάκο, στην Καμπούλ, την Καμπάλα και το Μογκαντίσου, για να αναφέρουμε μόνο μερικές, κυμαίνεται γύρω στα 16 έτη. Αντιθέτως, η μέση ηλικία των κατοίκων των πόλεων στο Βερολίνο, τη Ρώμη και τη Βιέννη είναι στα 45 έτη.

Επίσης τα ειδικά χαρακτηριστικά του νεανικού πληθυσμού. Όσοι είναι άνεργοι, με ελλιπή εκπαίδευση και άνδρες, αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο να σκοτωθούν ή να γίνουν οι ίδιοι δολοφόνοι. Σύμφωνα με ορισμένους επιδημιολόγους, υπάρχει μια μεταδοτική δυναμική της βίας μεταξύ αυτού του είδους των ανθρώπων. Το αντίστροφο είναι επίσης αλήθεια: η παρουσία των μορφωμένων και απασχολούμενων νεαρών κατοίκων -οι λεγόμενες δημιουργικές τάξεις- φέρνουν πολλά θετικά συμπεριλαμβανομένης της δημόσιας ασφάλειας.

Είτε θέλουν να το παραδεχτούν είτε όχι, οι ηγεσίες με τις πολιτικές που έχουν ακολουθήσει τις τελευταίες δεκαετίες έχουν ρίξει λίπασμα στην κάθε λογής παραβατικότητα. Η ανεργία και η περιθωριοποίηση από τη μια και ο πλούτος από την άλλη που παράγει η ανισότητα είναι ο προάγγελος δεινών για έναν πλανήτη που ήδη βιώνει την ανασφάλεια και τον τρόμο.

Πλέον οι «μοναχικοί λύκοι» απέδειξαν ότι δεν υπάρχουν σύνορα για τη βία. Και για όσους θεωρούν ότι οι αριθμοί της ντροπής δεν αφορούν στη Δύση υπάρχουν τα καθημερινά παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι το «εργοστάσιο» της βίας εφοδιάζεται πρώτες ύλες από την τεράστια αυτή δεξαμενή των απελπισμένων και των περιθωριοποιημένων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου