1. ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ: 1.1 Έχουμε δημοσιεύσει πληθώρα άρθρων Κοινωνικής Στατιστικής όπου αποτυπώνεται η κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία φωτισμένη από διάφορες γωνίες θέασης λ.χ. κοινωνική δικαιοσύνη, φτώχεια, κοινωνικός αποκλεισμός, ανεργία (συνολική, μακροχρόνια, ανά ηλικιακή πυραμίδα, ανά τομέα της οικονομίας), διαφθορά, εγκληματικότητα, παραοικονομία, μαύρη εργασία, απαιδευσία, κ.λπ.
2. ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΡΘΡΟ: 2.1 Με βάση τα στατιστικά δεδομένα, τη μοντελοποίηση (προσομοίωση) και τη μεθοδολογία ανάλυσης και σύνθεσης που τηρεί η Eurostat, επιχειρείται μια προσέγγιση του ζητήματος το οποίο αποκαλείται «μέτρηση της στέρησης (ή της απώλειας) των βασικών (υλικών) μέσων διαβίωσης» ενός πολίτη της ΕΕ (material deprivation statistics) 2.2 Η διενέργεια τέτοιων μετρήσεων είναι δεσμευτική από τον Κανονισμό ΕΕ 112/2013 για την εφαρμογή του Κανονισμού ΕΚ 1177/2003 οι οποίοι εντάσσονται στο ευρύτερο πλαίσιο της Κοινωνικής Στατιστικής της ΕΕ, δηλαδή στις Κοινοτικές Στατιστικές για το Εισόδημα και τις Συνθήκες Διαβίωσης (ΕU-SILC, Statistics on Income and Living Conditions) 2.3 Εμπίπτουν στις αρμοδιότητες της Γενικής Διεύθυνσης Απασχόλησης, Κοινωνικών Υποθέσεων και Κοινωνικής Ένταξης υπό τη Βελγίδα Επίτροπο Marianne Thyssen (Απασχόληση, Κοινωνικές Υποθέσεις, Δεξιότητες και Κινητικότητα Εργατικού Δυναμικού)
3. ΣΥΝΙΣΤΩΣΕΣ ΤΗΣ ΣΤΕΡΗΣΗΣ ΜΕΣΩΝ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ: 3.1 Εκφράζεται ως ποσοστό (%) του πληθυσμού που στερείται των ακολούθων 11 δυνατοτήτων: (i) Να πληρώνει τις υποχρεώσεις των ενοικίων (ii) Να πληρώνει τους λογαριασμούς επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας (iii) Να πληρώνει τα δάνεια (iv) Να στερείται θέρμανσης στο σπίτι (v) Να μη μπορεί να αντιμετωπίσει έκτακτες δαπάνες (vi) Να μη διατρέφεται κανονικά με κρέας και πρωτεϊνούχες τροφές (vii) Να μη μπορεί να κάνει διακοπές (viii) Να μη διαθέτει τηλεόραση (ix) Να μη διαθέτει πλυντήριο (x) Να μη διαθέτει τηλέφωνο, και (xi) Να μη διαθέτει αυτοκίνητο 3.2 Η στέρηση των παραπάνω αγαθών οδηγεί σε δυο επιμέρους κατηγοριοποιήσεις: (α) «Τη σφοδρή ή μεγάλη στέρηση», όταν εκδηλώνεται αδυναμία ικανοποίησης τουλάχιστον 4 από τις παραπάνω στερήσεις, και (β)«Ανυποχώρητη (διαρκή) στέρηση»: (β1) τουλάχιστον τρεις από τις 11 δυνατότητες για τον τρέχοντα χρόνο και τουλάχιστον για τα δυο προηγούμενα έτη, (β2) τουλάχιστον τις τέσσερις δυνατότητες της σφοδρής στέρησης για τον τρέχοντα χρόνο και τουλάχιστον για τα δυο προηγούμενα έτη 3.3 Είναι αυτονόητο ότι με το δείκτη στέρησης αντιλαμβάνεται κανείς στην πραγματικότητα το τι συμβαίνει σε κάποιες κοινωνικές ομάδες του πληθυσμού οι οποίες στην ουσία ωθούνται στο περιθώριο και στη λουμπενοποίηση με δυσμενείς επιπτώσεις συνολικά σε βάρος της κοινωνικής και της εθνικής συνοχής. Μεγάλoi δείκτες στέρησης αποκαλύπτουν τη βαρβαρότητα, τη χυδαιότητα, τον αντιχριστιανισμό και το έλλειμμα κοινωνικής και πολιτικής συνείδησης σε κοινωνίες όπου επικρατεί το homo homini lupus est, η αμορφωσιά και ο παχυδερμισμός. Οι μεγάλοι δείκτες μπορούν να συσχετιστούν με την εγκληματικότητα, την παραβατικότητα και την παρεκκλίνουσα συμπεριφορά που αν εκτραπούν μπορούν να φτάσουν σε ρεβανσισμό με εμφυλιοπολεμικές αθλιότητες.
4. ΔΕΙΚΤΕΣ ΣΤΕΡΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ 2015: 2.1 Αναφερόμαστε στη σφοδρή στέρηση (βλ. 3.2 α) 2.2 Τα ποσοστά αναφέρονται στον πληθυσμό. Για παράδειγμα: Η ΕΕ28 έχει 508,2 εκατ. κατοίκους, η ΕΕ19 περίπου 338 εκατ. κατοίκους (το 66,5% της ΕΕ28) και η Ελλάδα περίπου 11 εκατ. κατοίκους (2,2% της ΕΕ28 ή το 3,2% της ΕΕ19) ενώ η ΕΕ9 (κράτη μέλη εκτός ΕΕ19) έχουν πληθυσμό 170,3 εκατ. κατοίκους (33,5% ΕΕ28 ή το 50,4% της ΕΕ19) 2.3 Η στέρηση στην ΕΕ28 το 2015 είναι 8,2% (41,7 εκατ.), στην ΕΕ19 7,1% (24 εκατ.) και στην Ελλάδα 22,2% (2.437.104 ή περίπου ένας στους 4,5 Έλληνες) 2.4 Η μεγίστη στέρηση εμφανίζεται στη Βουλγαρία 33,1% (2,4 εκατ. δηλαδή σε αριθμό κατοίκων περίπου όσο και η Ελλάδα) και η ελαχίστη στη Φιλανδία 2,2% (120,5 χιλιάδες) 2.5 Στη Γερμανία σε κατάσταση στέρησης βρίσκεται το 5,1% του πληθυσμού της χώρας (4,1 εκατομμύρια κάτοικοι) 2.6 Η Ελλάδα με 22,2% είναι η τρίτη χώρα της ΕΕ με τη μεγαλύτερη στέρηση μετά τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία 24,6% (4,9 εκατ. κάτοικοι).
3. Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΣΤΕΡΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΝ 7ETH ΠΕΡΙΟΔΟ 2009-2015 (Διάγραμμα 1): 3.1Έτος βάσης λαμβάνεται το 2009 3.2 Σε επίπεδο ΕΕ28 παρουσιάστηκε μια μείωση του ρυθμού στέρησης κατά 3,5% ενώ στην ΕΕ19 έγινε το αντίθετο. Ο ρυθμός στέρησης αυξήθηκε κατά 18,3%3.3 Στη Βουλγαρία ο ρυθμός στέρησης μειώθηκε κατά 22,5% ενώ στη Ρουμανία μειώθηκε κατά 23,6% 3.4 Σε 17 κράτη μέλη παρουσιάστηκε βελτίωση της κατάστασης με τη μείωση του ρυθμού στέρησης ενώ σε 11 η κατάσταση χειροτέρευσε με αύξηση του ρυθμού στέρησης 3.5 Στην Ελλάδα παρουσιάστηκε αύξηση του ρυθμού στέρησης των κατοίκων η οποία φτάνει στο αστρονομικό (τρόπος του λέγειν) ποσοστό του 101,8%. Δηλαδή ενώ το 2009 είχαμε σε στέρηση περίπου 1,2 εκατομμύρια κατοίκους, ο αριθμός των κατοίκων σε στέρηση αυξήθηκε και έφτασε στα 2,4 εκατομμύρια 3.6 Από το 2009 στο 2012 παρουσιάστηκε ο μεγαλύτερος ρυθμός αύξησης της στέρησης 77,3%. Από το 2012 έως το 2015, ο ρυθμός στέρησης αποκλιμακώθηκε στα επίπεδα του 13,9% 3.7 Συγκρίνοντας τα έτη 2014 και 2015, διαπιστώνουμε ότι ο ρυθμός αύξησης των κατοίκων σε στέρηση αυξήθηκε κατά 3,26%.
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!
Κωνσταντίνος Γαλιώτος
Πολ.Μηχ. Ε.Μ.Π., M.Sc. Περιφερειακή Πολιτική U.K.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου