Ο λόγος στις «Βασανισμένες»

Συντάκτης: 

Χριστίνα Πάντζου

Περισσότερες από 500.000 άνεργες και αναποφάσιστες Ισπανίδες, σύμφωνα με όλους τους αναλυτές θα είναι κρίνουν τις εκλογές της ερχόμενης Κυριακής στην Ισπανία | EPA/ ALBERTO MARTIN

Προτού μείνει άνεργη πριν από τρία χρόνια και αναγκαστεί να πουλήσει το αυτοκίνητό της, η Πιλάρ αρνιόταν να παρκάρει στις «θέσεις κυριών» που έχει θεσπίσει ο δήμος σε εμπορικό κέντρο: κοντά στην έξοδο και τόσο μεγάλες ώστε σε καθεμία από αυτές να χωρά ενάμισι τζιπ.

Για εκείνη, αυτό ήταν το καλύτερο δείγμα του πατερναλισμού με τον οποίο αντιμετωπίζονται -ακόμη και για τα επουσιώδη- οι γυναίκες στην Ισπανία.

«Ετσι μας φαντάζονται οι περισσότεροι πολιτικοί: αδύναμες, φοβισμένες, ανίκανες σε “αντρικές επιδεξιότητες”, πατροναρισμένες και κυρίως ευκολόπιστες για τις καλές τους προθέσεις», λέει η Πιλάρ σε ρεπορτάζ της El Mundo, όπου μίλησαν για την προεκλογική εκστρατεία και άλλες γυναίκες σαν κι αυτήν: δυναμικές, άνεργες, κάποιες επικεφαλής νοικοκυριών, όλες τους αναποφάσιστες για την ψήφο τους στις εκλογές της 20ής Δεκεμβρίου.

Τις αποκαλούν οι «Βασανισμένες» γιατί αυτές πλήρωσαν ακριβότερα το τίμημα της κρίσης και αυτές κλήθηκαν να επανεφεύρουν βασανιστικά μια προσομοίωση ομαλότητας για τις ίδιες και τις οικογένειές τους.

Αν τον Ιούλιο του 2011, τέσσερις μήνες πριν από τις εκλογές εκείνης της χρονιάς, η ανεργία των αντρών ήταν στο 20,58% και των γυναικών στο 21,27%, τον φετινό Ιούλιο -εν μέσω της ανάκαμψης του πρωθυπουργού Ραχόι- η ανεργία των αντρών είχε αυξηθεί στο 20,96% και των γυναικών είχε εκτοξευτεί στο 24,01%.

Επιπλέον, σύμφωνα με την τελευταία σφυγμομέτρηση του Κέντρου Κοινωνιολογικών Ερευνών (CIS), για κάθε 100 άντρες που δεν έχουν αποφασίσει τι θα ψηφίσουν υπάρχουν 151 γυναίκες που δεν έχουν επιλέξει ψηφοδέλτιο.

Γιατί, όπως εξηγεί ο αναλυτής Αντόνι Γκουτιέρεθ Ρουμπί, «οι γυναίκες είναι πιο δύσπιστες απέναντι σε μαγικές συνταγές και αόριστες υποσχέσεις ευημερίας και πιο αυστηρές και απαιτητικές ως προς το μέλλον, έτσι που είναι πιο δύσκολο να πειστούν από προεκλογικές υποσχέσεις.

Θέλουν σαφή μηνύματα και λίγα λόγια: συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την ώθηση της εργασίας και απτές άμεσες διευκολύνσεις για την οικογένεια και τα παιδιά, αφού, παρά τη ρητορική της ισότητας, παραμένουν δική τους βασική ευθύνη, περισσότερο κοινωνικό κράτος, παραδειγματική τιμωρία της έμφυλης βίας.

Οι «Βασανισμένες», περισσότερες από 500.000 άνεργες και αναποφάσιστες Ισπανίδες, σαν τις «soccer moms» (εργαζόμενες μητέρες μεσαίων εισοδημάτων που πηγαίνουν τα παιδιά τους να παίξουν ποδόσφαιρο), που έδωσαν τη νίκη στον Μπιλ Κλίντον το 1996, σύμφωνα με όλους τους αναλυτές θα είναι ο καταλύτης για την έκβαση των εκλογών της ερχόμενης Κυριακής.

Γυναίκες σαν την 56χρονη Μαριάμ, άνεργη εδώ και 9 χρόνια, ενεργή στο διαδίκτυο με ένα εξαιρετικό μπλογκ για την εκπαίδευση, η οποία μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό Antena3 συμπύκνωσε την πραγματικότητά τους:

«Μας τα στέρησαν όλα. Μας έκαναν να νιώθουμε άχρηστες. Κι όσο περνούσε ο καιρός τόσο νιώθαμε πως δεν μετράμε, δεν μας υπολογίζουν, είμαστε ανύπαρκτες γι’ αυτούς. Και να που τώρα μας θυμούνται ξαφνικά και πέφτουν στην ανάγκη μας. Ποιον να εμπιστευτείς;».