Γιάννης Σιδηρόπουλος
Η αναστολή από την πλευρά της κυβέρνησης ενός ακόμη προγράμματος voucher, που επρόκειτο να «ανοίξει» το επόμενο διάστημα μαρτυρά, φαίνεται, ότι η κοινή λογική είναι μια βασική κατάκτηση για την κυβέρνηση και την ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας. Ταυτόχρονα ότι η υπάρχει η πολιτική βούληση και η γνώση του καθεστώτος που επικράτησε, όπως έχει πιστοποιηθεί με πολλές αφορμές ακόμη και με άρθρα της αρμόδιας Αν. Υπουργού, προκειμένου να σταματήσει το πάρτυ της «κατάρτισης» και να ξεριζωθούν τα κυκλώματα που πλούτισαν την εποχή του δικομματισμού. Τα τελευταία χρόνια η απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων, στο όνομα της απασχόλησης, ακολούθησε ένα απίστευτα στρεβλό μοντέλο που ευνοούσε προκλητικά τη διασπάθιση των πόρων σε «ενδιάμεσους» και ποτέ στους τελικούς δικαιούχους, χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Μια φάμπρικα με αισθητική και πολιτική λογική 80s:
Η απασχόληση αντικαταστάθηκε από την «κατάρτιση» και εκατομμύρια πόρων κατευθύνθηκαν σε προγράμματα τύπου voucher, όπου οι άνεργοι έπαιρναν τα ψίχουλα και οι «ενδιάμεσοι» την -προκλητικά μεγάλη- μερίδα του λέοντος. Ένα ολόκληρο κύκλωμα μετέτρεψε την ανάγκη για απασχόληση σε ανούσια και ογκώδη προγράμματα θεωρητικής κατάρτισης, χωρίς καμία στόχευση και σύνδεση με την αγορά εργασίας. Ένα αποστειρωμένο και επαρκώς πληροφορημένο κύκλωμα είχε μόνο πρόσβαση και όλοι γνωρίζουν με ποιο διεκπεραιωτικό τρόπο υλοποιούνται τα προγράμματα κατάρτισης, ως βαρετή αγγαρεία για όλους. Οι πόροι πήγαν σε ελάχιστους ενώ στους άνεργους δόθηκε ένα μικρό κλάσμα των ποσών που δαπανήθηκαν, όχι ως αμοιβή για μια εργασία ή μια πρακτική άσκηση αλλά ως «εκπαιδευτικό επίδομα».
Κανένα πρόγραμμα δεν στόχευσε στην απασχολησιμότητα και στη στην ένταξη μέσα στην αγορά εργασίας νέων στελεχών, που θα ενδυναμώσουν τις επιχειρήσεις και θα συμβάλουν στην ανάπτυξή τους. Σε πολλές περιπτώσεις εργαζόμενοι που προσφέρθηκαν για λίγους μήνες δωρεάν σε επιχειρήσεις, αντιμετωπίστηκαν ως βάρος ενώ οι φήμες λένε ότι, υπογείως, κάποιοι έφτασαν στο σημείο να «πριμοδοτούν» κάτω από το τραπέζι τις επιχειρήσεις για να δεχτούν τους δωρεάν εργαζόμενους, οι οποίοι όμως σπάνια είχαν τη γνώση ή τα κίνητρα για να είναι χρήσιμοι!
Η νέα γενιά ανέργων που έγιναν «καταρτισιδάκηδες» ή «voucherάδες»
Με τα προγράμματα αυτά δημιουργήθηκε η νέα γενιά ανέργων που αποκαλούνται «καταρτισιδάκηδες» ή «voucherάδες» αφού τα προγράμματα ήταν τόσο υπερβολικά προσανατολισμένα σε αυτή τη λογική που δεν έθεταν κανένα περιορισμό για να οδηγήσουν σε απασχόληση αλλά έδιναν τη δυνατότητα σε κάποιον που είχε ολοκληρώσει ένα πρόγραμμα κατάρτισης να διατηρηθεί στις επιλέξιμες ομάδες ανέργων εφόσον ΔΕΝ απορροφούνταν από την αγορά εργασίας! Με ένα απίστευτο τρόπο, όλοι οι νέοι που συμμετείχαν αφομοιώθηκαν τόσο πολύ από το σύστημα ώστε φρόντιζαν να μην «χάνουν» την κάρτα ανεργίας τους και να μεταπηδούν από πρόγραμμα σε πρόγραμμα χωρίς ποτέ να τους ενδιαφέρει η εξεύρεση εργασίας, η οποία απαξιώθηκε στην κουλτούρα των ανέργων!
Σε αυτό το άγριο τοπίο τα Κέντρα Κατάρτισης μετετράπησαν σε κυνηγούς «επιταγών» με φοβερές ιστορίες να εκτυλίσσονται (κάποιοι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν με τέτοιους όρους) ενώ οι άνεργοι υποτάχτηκαν αναγκαστικά αφού οι συνθήκες της αγοράς, μετά τα μνημόνια, δεν προσέφεραν και πολύ καλύτερες αμοιβές ή προοπτικές. Ακόμη και βουλευτικά γραφεία κατεύθυναν ανέργους σε συγκεκριμένα Κέντρα και το παλαιοκομματικό πανηγύρι επέβαλε όλα τα χαρακτηριστικά που το έκαναν και χρήσιμο. Αναδύθηκε ένα κύκλωμα εργολάβων της απασχόλησης και της κατάρτισης που εκμεταλλεύτηκε χυδαίοα τους νέους και τους ανέργους καθώς οι κανόνες ήταν στημένοι…
Η νέα γενιά ανέργων ασυλοποιήθηκε από τα κυκλώματα και την πολιτεία χωρίς ποτέ τα κονδύλια για την απασχόληση να βασίζονται σε μία φυσιολογική καταγραφή προσόντων, δικτύωση με τις ανάγκες των επιχειρήσεων, μικρές και στοχευμένες δράσεις κατάρτισης (πραγματικής...) και συμβουλευτικής με τελικό στόχο την προώθηση στην αγορά εργασίας, επιδοτώντας την απασχόληση σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό ορίζοντα ώστε να έχει ένα πρακτικό αποτέλεσμα για τον άνεργο και την πραγματική οικονομία.
Ο ΟΑΕΔ υποκαταστάθηκε και τα κυκλώματα λυμαίνονταν τα κονδύλια
Σε αυτό το φαύλο σύστημα που στήθηκε ο ρόλος του προκλητικά αδιάφορου ΟΑΕΔ υποκαταστάθηκε από τα περίφημα ΚΕΚ ενώ η λογική αυτή διαπέρασε όχι μόνο τα «διάσημα» προγράμματα voucher αλλά και όλα τα προγράμματα που στόχευσαν στην προώθηση της απασχόλησης και την καταπολέμηση του αποκλεισμού όπως τα τοπικά σύμφωνα για την απασχόληση που, επίσης, αναλώθηκαν σε χιλιάδες ώρες κατάρτισης και μόνο στις περιπτώσεις που τα σοβαρά στελέχη των διαχειριστικών αρχών και των επιμέρους εταίρων είχαν ειλικρινείς προθέσεις, κατάφεραν να υπερκεράσουν την αδυναμία σχεδιασμού όλων αυτών των δράσεων και να έχουν ένα πρακτικό αποτέλεσμα.
Στη χώρα, λοιπόν, που η απασχόληση και η εργασία απαξιώθηκαν στα χρόνια των μνημονίων και των νεοφιλελεύθερων μονοδρόμων, υπέρ των κυκλωμάτων της κατάρτισης, έπεσε ο κλήρος στην Αριστερά και τον κόσμο της εργασίας, που θα πρέπει να ασκήσει μια πολιτική που θα αξιοποιήσει τους πόρους για να στηρίξει τους άνεργους, να συμβάλλει στην ανάπτυξη και να τροφοδοτήσει τις επιχειρήσεις με νέα και κατάλληλα στελέχη. Είναι ξεκάθαρη ανάγκη να αλλάξει ο προσανατολισμός μιας πολιτικής φαύλης και επικίνδυνης που ευνόησε συγκεκριμένα συμφέροντα και βύθισε ακόμη περισσότερο τους νέους σε μια λογική επιδοματική.
Ακόμη και η ανεργία, για τις δυνάμεις του δικομματισμού, ήταν το πρόσχημα για διασπάθιση πόρων. Μάλλον ήρθε η ώρα για αλλαγές…
ελεος ρε παλικαρια, διαβαστε πριν δημοσιευσετε τελειως ασυντακτο σε ορισμενα σημεια!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή