Του Paul Hannon
Λονδίνο (Dow Jones) – Οι κυβερνήσεις στις αναπτυγμένες οικονομίες αύξησαν τους φόρους στην απασχόληση για τέταρτο συνεχόμενο έτος το 2014, αν και με βραδύτερο ρυθμό, καθώς προσπαθούν να μειώσουν τα δημοσιονομικά τους ελλείμματα χωρίς να προκαλέσουν μεγάλη ζημιά στην οικονομία και στην αύξηση των θέσεων εργασίας, ανακοίνωσε ο ΟΟΣΑ.
Ανακοινώνοντας την ετήσια έκθεση φορολόγησης μισθών, ο ΟΟΣΑ ανακοίνωσε ότι φορολογική επιβάρυνση αυξήθηκε στα 23 από τα 34 μέλη του στη διάρκεια του 2014, υποχώρησε σε εννέα μέλη και ήταν αμετάβλητη σε δύο. Η φορολογική επιβάρυνση είναι η διαφορά μεταξύ αυτού που πληρώνουν οι επιχειρήσεις για να απασχολούν έναν εργαζόμενο, και τι λαμβάνει ο εργαζόμενος («καθαρά»).
Κατά μέσο όρο, η φορολογική επιβάρυνση αυξήθηκε στο 36% του κόστους απασχόλησης ενός άγαμου εργαζόμενου χωρίς παιδί, από το 35,9% που ήταν το 2013. Στη δεκαετία μέχρι το 2010, η φορολογική επιβάρυνση υποχωρούσε σταδιακά, αλλά αυτή η τάση αντιστράφηκε καθώς οι κυβερνήσεις επιδίωξαν να τονώσουν τα έσοδα και καθώς τα χρέη τους εκτινάχθηκαν στα χρόνια μετά από την κρίση.
Όπως και στο προηγούμενο έτος, αυτή η αύξηση στην φορολογική επιβάρυνση αποδιδόταν σχεδόν αποκλειστικά στους υψηλότερους φόρους εισοδήματος, αν και αυτό επιτεύχθηκε λόγω μιας αποτυχίας να αυξηθούν τα αφορολόγητα επιδόματα και καθώς αυξήθηκαν οι μισθοί, παρά από τις αυξήσεις των φορολογικών συντελεστών.
«Οι κυβερνήσεις προσπαθούν να ισορροπήσουν το γεγονός ότι πρέπει να προστατέψουν τα δημοσιονομικά ελλείμματα αλλά την ίδια στιγμή να δημιουργήσουν ανάπτυξη οικονομιών», δήλωσε ο Maurice Nettley, επικεφαλής φορολογικών στοιχείων στον ΟΟΣΑ.
Ο ΟΟΣΑ έχει εδώ και καιρό υποστηρίξει ότι εκεί που είναι πιθανό, οι φόροι στην απασχόληση θα πρέπει να μειωθούν, για να τονωθούν οι θέσεις εργασίας και η ανάπτυξη, με τις κυβερνήσεις να αντισταθμίζουν τα χαμένα έσοδα με την αύξηση των φόρων στην ακίνητη περιουσία, στην κατανάλωση και σε επιβλαβείς για το περιβάλλον δραστηριότητες.
Ενώ οι εργαζόμενοι πλήρωναν ελαφρώς περισσότερο φόρο, σε πολλές οικονομίες τα εισοδήματά τους (προσαρμοσμένα για τον πληθωρισμό) ήταν για ακόμη μία φορά σε ανοδική τροχιά.
Αυτό ήταν περισσότερο αποτέλεσμα του χαμηλού πληθωρισμού παρά μεγάλες συμφωνίες για πληρωμές, αλλά οι Γερμανοί εργαζόμενοι απήλαυσαν μια αύξηση 1,9% στους πραγματικούς μισθούς στη διάρκεια του έτους, ενώ οι Ιρλανδοί εργαζόμενοι είδαν τον πραγματικό τους μισθό να αυξάνεται κατά 3,7%, και τους ξεπέρασαν μόνο οι Εσθονοί εργαζόμενοι, οι οποίοι είδαν τους μισθούς τους να αυξάνονται 5,4%.
Ο αριθμός των χωρών που αντιμετωπίζουν μειώσεις στους πραγματικούς μισθούς ήταν μικρός αλλά για άλλη μία φορά περιελάμβανε την Ελλάδα και την Πορτογαλία, οι οποίες ήταν οι μόνες που βίωσαν μειώσεις στους μισθούς («μεικτά»).
Το μέγεθος της φορολογικής επιβάρυνσης συνέχισαν να ποικίλει ανά τις αναπτυγμένες οικονομίες, με την βελγική κυβέρνηση να αντιστοιχεί στο μεγαλύτερο μερίδιο του εργασιακού κόστους, στο 55,6%, και την κυβέρνηση της Χιλής στο χαμηλότερο, στο 7%.
Πηγή:www.capital.gr
Λονδίνο (Dow Jones) – Οι κυβερνήσεις στις αναπτυγμένες οικονομίες αύξησαν τους φόρους στην απασχόληση για τέταρτο συνεχόμενο έτος το 2014, αν και με βραδύτερο ρυθμό, καθώς προσπαθούν να μειώσουν τα δημοσιονομικά τους ελλείμματα χωρίς να προκαλέσουν μεγάλη ζημιά στην οικονομία και στην αύξηση των θέσεων εργασίας, ανακοίνωσε ο ΟΟΣΑ.
Ανακοινώνοντας την ετήσια έκθεση φορολόγησης μισθών, ο ΟΟΣΑ ανακοίνωσε ότι φορολογική επιβάρυνση αυξήθηκε στα 23 από τα 34 μέλη του στη διάρκεια του 2014, υποχώρησε σε εννέα μέλη και ήταν αμετάβλητη σε δύο. Η φορολογική επιβάρυνση είναι η διαφορά μεταξύ αυτού που πληρώνουν οι επιχειρήσεις για να απασχολούν έναν εργαζόμενο, και τι λαμβάνει ο εργαζόμενος («καθαρά»).
Κατά μέσο όρο, η φορολογική επιβάρυνση αυξήθηκε στο 36% του κόστους απασχόλησης ενός άγαμου εργαζόμενου χωρίς παιδί, από το 35,9% που ήταν το 2013. Στη δεκαετία μέχρι το 2010, η φορολογική επιβάρυνση υποχωρούσε σταδιακά, αλλά αυτή η τάση αντιστράφηκε καθώς οι κυβερνήσεις επιδίωξαν να τονώσουν τα έσοδα και καθώς τα χρέη τους εκτινάχθηκαν στα χρόνια μετά από την κρίση.
Όπως και στο προηγούμενο έτος, αυτή η αύξηση στην φορολογική επιβάρυνση αποδιδόταν σχεδόν αποκλειστικά στους υψηλότερους φόρους εισοδήματος, αν και αυτό επιτεύχθηκε λόγω μιας αποτυχίας να αυξηθούν τα αφορολόγητα επιδόματα και καθώς αυξήθηκαν οι μισθοί, παρά από τις αυξήσεις των φορολογικών συντελεστών.
«Οι κυβερνήσεις προσπαθούν να ισορροπήσουν το γεγονός ότι πρέπει να προστατέψουν τα δημοσιονομικά ελλείμματα αλλά την ίδια στιγμή να δημιουργήσουν ανάπτυξη οικονομιών», δήλωσε ο Maurice Nettley, επικεφαλής φορολογικών στοιχείων στον ΟΟΣΑ.
Ο ΟΟΣΑ έχει εδώ και καιρό υποστηρίξει ότι εκεί που είναι πιθανό, οι φόροι στην απασχόληση θα πρέπει να μειωθούν, για να τονωθούν οι θέσεις εργασίας και η ανάπτυξη, με τις κυβερνήσεις να αντισταθμίζουν τα χαμένα έσοδα με την αύξηση των φόρων στην ακίνητη περιουσία, στην κατανάλωση και σε επιβλαβείς για το περιβάλλον δραστηριότητες.
Ενώ οι εργαζόμενοι πλήρωναν ελαφρώς περισσότερο φόρο, σε πολλές οικονομίες τα εισοδήματά τους (προσαρμοσμένα για τον πληθωρισμό) ήταν για ακόμη μία φορά σε ανοδική τροχιά.
Αυτό ήταν περισσότερο αποτέλεσμα του χαμηλού πληθωρισμού παρά μεγάλες συμφωνίες για πληρωμές, αλλά οι Γερμανοί εργαζόμενοι απήλαυσαν μια αύξηση 1,9% στους πραγματικούς μισθούς στη διάρκεια του έτους, ενώ οι Ιρλανδοί εργαζόμενοι είδαν τον πραγματικό τους μισθό να αυξάνεται κατά 3,7%, και τους ξεπέρασαν μόνο οι Εσθονοί εργαζόμενοι, οι οποίοι είδαν τους μισθούς τους να αυξάνονται 5,4%.
Ο αριθμός των χωρών που αντιμετωπίζουν μειώσεις στους πραγματικούς μισθούς ήταν μικρός αλλά για άλλη μία φορά περιελάμβανε την Ελλάδα και την Πορτογαλία, οι οποίες ήταν οι μόνες που βίωσαν μειώσεις στους μισθούς («μεικτά»).
Το μέγεθος της φορολογικής επιβάρυνσης συνέχισαν να ποικίλει ανά τις αναπτυγμένες οικονομίες, με την βελγική κυβέρνηση να αντιστοιχεί στο μεγαλύτερο μερίδιο του εργασιακού κόστους, στο 55,6%, και την κυβέρνηση της Χιλής στο χαμηλότερο, στο 7%.
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου