Άλμα προς τα πίσω το νέο σύστημα αξιολόγησης στη δημόσια διοίκηση

γράφει Ο Γ. Μακράκης (αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα left.gr)

http://left.gr/news/alma-pros-ta-piso-neo-systima-axiologisis-sti-dimosia-dioikisi

Ο νέος τρόπος αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων, που υπερψηφίστηκε τελικά την Πέμπτη, 13 Μαρτίου 2014, είναι ένα τεράστιο άλμα προς τα πίσω για την πολύπαθη δημόσια διοίκηση.

Μια δημόσια διοίκηση που τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στο επίκεντρο του δημοσίου διαλόγου.

Μια δημόσια διοίκηση που με την πλάτη στον τοίχο προσπαθεί να αποδείξει ότι δεν είναι «ελέφαντας». 

Μια δημόσια διοίκηση που λιθοβολήθηκε ανελέητα από όλους τους αναμάρτητους.

Για αυτή τη δημόσια διοίκηση το αρμόδιο υπουργείο ονομάστηκε Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Για τις επίπονες ανατροπές στην υπηρεσιακή κατάσταση και τη ζωή των δημοσίων υπαλλήλων χρησιμοποιήθηκε ο όρος «Μεταρρύθμιση», σε μια προσπάθεια να πείσει τους αφελείς στους οποίους είχαν καταφέρει να ενεργοποιήσουν τον κοινωνικό αυτοματισμό.  Και ξαφνικά (;) αυτό το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης έφερε μεταξύ άλλων ένα νομοσχέδιο, που από χθες έγινε νόμος, με έναν νέο τρόπο αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων σε τρεις αξιολογικές κλίμακες:

Στην α’ κλίμακα, με βαθμούς 9-10, αξιολογείται  ποσοστό έως 25% των υπαλλήλων (οι άριστοι ή «αρεστοί»).

Στην β’ κλίμακα, με βαθμούς 7-8, αξιολογείται  ποσοστό έως 60% των υπαλλήλων (οι μέτριοι ή ελπίζοντες ή προσδοκούντες ή «πελάτες»).

Στην γ΄ κλίμακα, με βαθμούς 1-6, αξιολογείται ποσοστό τουλάχιστον 15% των υπαλλήλων (οι άχρηστοι ή «άχρηστοι»).

Εδώ ξεκινούν οι απορίες, οι ερωτήσεις, οι ενστάσεις και οι διαπιστώσεις.

Πώς, κύριε Μητσοτάκη και λοιποί κύριοι που είπατε ΝΑΙ στο συγκεκριμένο άρθρο, πώς προβλέπετε - προφητεύετε – προκαθορίζετε ότι αυτή είναι η αξιολογική επίδοση των δημοσίων υπαλλήλων;;;

Πώς προβλέπετε ότι για μεν τα ποσοστά των αρίστων και των μέτριων μπορεί και μην υπάρχουν τόσοι άριστοι και μέτριοι, ούτως ώστε να καλυφθεί το ορισθέν ποσοστό, ενώ, αντίθετα, το ποσοστό των μη ικανών υπάρχει οπωσδήποτε και είναι τουλάχιστον 15%;;; Πώς θα επιτευχθεί η ομαδική δουλειά, η διάχυση γνώσεων και πληροφοριών, η συνεργασία μεταξύ των υπαλλήλων, όταν αυτό μπορεί να σημαίνει «υποκλοπή» των ανώτερων ποσοστών και αποφυγή των χαμηλών αξιολογικών κλιμάκων;;;

Πώς διασφαλίζετε η αντικειμενικότητα των αξιολογητών;;;

Δοκιμάσατε, κύριε Υπουργέ και κύριοι βουλευτές, αυτό το σύστημα αξιολόγησης στα δικά σας πολιτικά γραφεία,  που στελεχώνονται πλειοψηφικά από δημοσίους υπαλλήλους και το είδατε να λειτουργεί  αντικειμενικά;;; Έχετε στο γραφείο σας τουλάχιστον 15% άχρηστους; Έχετε υποχρεωτικά στο γραφείο σας τουλάχιστον 15% άχρηστους; Και πόσους αυλοκόλακες έχετε άραγε;

Κύριε Υπουργέ και κύριοι βουλευτές, στα πανεπιστημιακά έδρανα, από τα οποία οι περισσότεροι έχετε περάσει, υπήρχε υποχρεωτικά ένα ποσοστό αρίστων και ένα ποσοστό κάτω από τη βάση;  

Σε κάθε περίπτωση, η προφητεία ποσοστών και βαθμών ανήκει στον παλαιοδιαθηκικό κλάδο και όχι στους κανόνες της διοικητικής επιστήμης…

Κλείνω με μια διαπίστωση και μια δική μου προφητεία, αφού, πλέον, ο προφητικός λόγος είναι ενδεδυμένος και νομοθετικού κύρους.

Η διαπίστωση: Το  σύστημα αυτό επελέγη για να υπηρετήσει πελατειακούς λόγους, μιας και τα ρουσφέτια έχουν περιοριστεί γενικά,  και για να  «σωπάσει»  την όποια παραγωγή και έκφραση απόψεων. Κανένας δεν θα τολμά να κρίνει την Πολιτική Ηγεσία και τις αποφάσεις της. Κανένας δεν θα διαφωνεί. Κανένας δεν θα μιλάει, έτσι προβλέπουν, οι επιστήμονες των πελατειακών σχέσεων και της λογικής της μιας άποψης. Μπορώ με ευκολία να φανταστώ τους ίδιους ανθρώπους που ψήφισαν αυτό το νομοσχέδιο να σηκώνουν το τηλέφωνο για να «σώσουν» τα, κάθε φορά, δικά τους παιδιά. Και αυτή την ευκολία δεν την εντάσσω στις προφητείες, αλλά στις διαπιστώσεις.  

Η προφητεία: Αυτός ο νομός δεν θα εφαρμοστεί ποτέ. Όχι γιατί θα πέσει η Κυβέρνηση -μπορεί να συμβεί και αυτό- ούτε από τις αντιδράσεις των συνδικάτων, αλλά γιατί οι προσφυγές ,οι ενστάσεις και οι δικαστικοί αγώνες που θα προκύψουν θα προσθέσουν τέτοια διοικητικά βάρη και τέτοια δυσλειτουργία που θα αναγκάσουν την  όποια Κυβέρνηση να αδρανοποιήσει το σχετικό νόμο…

Μέχρι τότε, βέβαια, τα τηλέφωνα των πολιτικών γραφείων θα έχουν πάρει φωτιά και τα «ενδεικτικά» θα γίνουν αποδεικτικά ότι ο Βενιζέλος, ο Ελευθέριος, όταν το 1911 εισήγαγε τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων δεν έλαβε υπόψη του ότι ο ρουσφετολόγος θα βρει τον τρόπο να μείνει ρουσφετολόγος.

Γιώργος Μακράκης

Πρόεδρος Ομοσπονδίας Υπαλλήλων ΟΑΕΔ