Το... failure story των εργασιακών αλλαγών

Μισή... δουλειά φαίνεται πως έχει γίνει στο μέτωπο της βελτίωσης της «ανταγωνιστικότητας» της ελληνικής οικονομίας εδώ και τέσσερα χρόνια.

Και αυτό γιατί η μείωση κατά 3,4% της παραγωγικότητας της εργασίας ατη διάρκεια του γ’ τριμήνου του 2013, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ είναι πρωτοφανής σε βάθος τριετίας. 

Την ίδια στιγμή, η μείωση του μοναδιαίου κόστους εργασίας, που καθορίζει την ανταγωνιστικότητα ως προς το κόστος εργασίας, άγγιζε σωρευτικά σχεδόν το 20% κατά την Τράπεζα της Ελλάδας, αλλά και η ανεργία έχει αρχίσει να «φρενάρει» σύμφωνα με τις μετρήσεις του Υπουργείου Εργασίας.

Μ’ άλλα λόγια μπορεί να αυξάνονται, πλέον, πέραν από το να «φθηναίνουν», οι εργαζόμενοι αυτής της χώρας, αλλά μειώνεται -και μάλιστα δραματικά- η απόδοση τους.

Αν ισχύουν όσα λέει ο ΟΟΣΑ, πως δηλαδή η παραγωγικότητα της εργασίας αποτελεί «ένα δυναμικό μέτρο της οικονομικής μεγέθυνσης, της ανταγωνιστικότητας και των όρων διαβίωσης σε μία οικονομία», τότε θα πρέπει να αμφιβάλλει κανείς για τη «δυναμική» της ελληνικής οικονομίας μαζί και για το κατά πόσο οι εργασιακές αλλαγές που έχουν εφαρμοστεί εδώ και τρία χρόνια έχουν οδηγήσει σε ένα «εργασιακό success story», σημειώνουν στο Capital οικονομικοί αναλυτές.

Πως προκύπτει και τι δείχνει για την ελληνική οικονομία... ο δείκτης παραγωγικότητας της εργασίας

Σύμφωνα με στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ με τα οποία μίλησε το Capital.gr, o δείκτης παραγωγικότητας (ή μέσο προϊόν ανά εργάτη) προκύπτει ως εξής: «Διαιρώντας την Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία με το μέγεθος της απασχόλησης» (ή αλλιώς, διαιρώντας την αξία που προστέθηκε στην οικονομία μιας χώρας μέσω της παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών με τον αριθμό του εργατικού δυναμικού της χώρας που δημιούργησε αυτήν την παραγωγή).

Τι συνέβη και κατέρρευσε το κλάσμα Ακαθάριστης Προστιθέμενης Αξίας και Απασχόλησης, δηλαδή η παραγωγικότητα στην Ελλάδα όχι μόνο κατά γ’ τρίμηνο του 2013 αλλα και καθ΄ όλα τα προηγούμενα τρία τρίμηνα; Το β’ τρίμηνο έπεσε κατά 2,1%, το α’ τρίμηνο του 2013 έπεσε κατά 0,4%, ενώ κατά το τελευταίο τρίμηνο του 2012 έπεσε κατά 1,1%.

Εκείνο που συνέβη, κατά τους εμπειρογνώμονες της ΕΛΣΤΑΤ, κατά το γ’ τρίμηνο του 2013 και έτσι καταποντίστηκε ο δείκτης παραγωγικότητας είναι το εξής: «Παρότι η απασχόληση έχει σταματήσει να μειώνεται με τους ρυθμούς που μειωνόταν το 2011 και το 2012 , αυτό κάθε άλλο παρά έχει αποτυπωθεί στο επίπεδο της παραγωγής, της οποία η αξία συνεχίζει να καταποντίζεται σε τρέχουσες τιμές».

Πράγματι η απασχόληση μειώθηκε στο εννεάμηνο του 2013 κατά 4,4% έναντι μείωση 7,8% το 2012 και μείωσης 6,8% το 2011.

	2011	2012	2013 (1)
Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία	-6,3%	-6,1%	-6,4%
Απασχόληση	-6,8%	-7,8%	-4,4%
Παραγωγικότητα Εργασίας (Μέσο προϊόν ανά απασχολούμενο)	-0,6%	1,6%	-2%

ΠΗΓΗ: ΕΛΣΤΑΤ (⁽¹⁾9ΜΗΝΝΟ)

Παρόλη, όμως, τη δειλή ανάκαμψη της απασχόλησης, η μείωση της Ακαθάριστης Προστιθέμενης Αξίας της οικονομίας, συνέχισε ακάθεκτη και το 2013. Στο εννεάμηνο έπεσε κατά 6,4%, δηλαδή περισσότερο από ό,τι το 2012 (όπου η ύφεση «χτύπησε» ρεκόρ) αλλά και το 2011! 

Με τον αριθμητή του κλάσματος που ορίζει την παραγωγικότητα (σ.σ. Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία) να μειώνεται με πολύ μεγαλύτερους ρυθμούς απ’ ό,τι ο παρανομαστής (σ.σ. Απασχόληση), το αποτέλεσμα ήταν ένα: Η κατάρρευση του... κλάσματος, εν προκειμένω της παραγωγικότητας των απασχολούμενων.

Οικονομικοί αναλυτές λένε στο Capital.gr, πως στην ασταμάτητη μείωση της Ακαθάριστης Προστιθέμενης Αξίας συντείνει όχι μόνο η συνεχιζόμενη πτώση του όγκου της παραγωγής (-3% στο γ’ τρίμηνο) αλλά και των τιμών (-1,1% το Σεπτέμβριο του 2013). 

Μ’ άλλα λόγια ο συνδυασμός ύφεσης και αποπληθωρισμού, τον οποίο ζει αυτήν την περίοδο η ελληνική οικονομία, εξακολουθεί να ρίχνει την Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία στην οικονομία και να απορροφά και με το παραπάνω τα όποια οφέλη από την είσοδο στο «οικονομικό κύκλωμα» νέου εργατικού δυναμικού. Συνεπώς παρότι αρχίζουν και αυξάνονται οι απασχολούμενοι, η αξία της παραγωγή τους εξακολουθεί να πέφτει τόσο πολύ όσο και πριν που η ανεργία αυξανόταν με αλματώδεις ρυθμούς.
Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΤΣΑΓΑΝΗ