Η μαζική ανεργία των νέων μάς τρομάζει. Δικαίως. Τρομάζει -επιτέλους-
την Ευρώπη και προβληματίζει -ήταν καιρός- τους πολιτικούς μας στην
Ελλάδα. Πώς όμως διαμορφώνονται οι στατιστικές αναλογίες που μας
υποδεικνύουν ότι ένας στους δύο νέους μεταξύ 15 και 24 ετών δεν βρίσκει
δουλειά, ενώ την αναζητεί;
Η διαφορά των νέων ανέργων με τους άλλους είναι, κατ’ απόλυτη
πλειοψηφία, ότι δεν έχουν δουλέψει ποτέ πριν. Δεν έχουν επομένως καμία
εργασιακή εμπειρία, με όσα, καλά και κακά, προκύπτουν μέσα στους χώρους
της δουλειάς. Δυσκολία ανταπόκρισης στις απαιτήσεις, καταπόνηση,
ιεραρχία, σύγκρουση, διεκδίκηση και, συχνά δυστυχώς, απώλεια της θέσης
εργασίας.
Η ανεργία στους νέους είναι κυρίως πρόβλημα απασχόλησης. Δεν είναι το
ίδιο πρόβλημα που έχει εκείνος που αντιμετωπίζει την ανεργία για
περισσότερους από δώδεκα μήνες, όπου βρίσκονται οι περισσότεροι άνεργοι:
περίπου 850.000 ή το 65% του συνόλου!
Το ακανθώδες πρόβλημα στην περίπτωση των νέων δεν είναι τόσο οι
απολύσεις λόγω της οικονομικής κρίσης, όπως συμβαίνει στις μεγαλύτερες
ηλικίες. Αλλά η τεράστια απόσταση μεταξύ της προσφοράς εργασίας, όπως
διατυπώνεται στην κρισιμότατη αυτή αγορά, και της ζητούμενης
απασχόλησης, όπως την περιμένουν οι νέες και οι νέοι μας.
Είναι λογικό ότι ένα ποσοστό 58% των ανέργων στην ηλικιακή κατηγορία
νέων 15-24 ετών προκαλεί απελπισία. Χρειάζεται, ωστόσο, να δούμε τα
στοιχεία προσεκτικά. Πράγματι, σε αυτές τις ηλικίες ένα μεγάλο μέρος των
νέων δεν είναι οικονομικά ενεργοί και, επομένως, δεν αναζητούν εργασία
ούτε συμπεριλαμβάνονται στον ως άνω υπολογισμό της ανεργίας.
Συγκεκριμένα, υπάρχουν 660.000 μη οικονομικά ενεργά άτομα μέχρι 24 ετών,
που εκπαιδεύονται, μεταξύ των περίπου 710.000 ατόμων που δεν
συμμετέχουν στην αγορά εργασίας.
Επομένως, ο υπολογισμός της ανεργίας γίνεται μεταξύ των υπολοίπων.
Απασχολούνται περίπου 132.000, ενώ παραμένουν άνεργοι 180.000 νέοι.
Ακόμη, δεν γνωρίζουμε πόσοι, αλλά σίγουρα είναι πολλοί μεταξύ των
ανέργων νέων αυτοί οι οποίοι συμμετέχουν σε μορφές αποκρυπτόμενης και,
γενικά, μη δηλωμένης μορφής απασχόλησης.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, το κύριο πρόβλημα είναι το επίπεδο εκπαίδευσης,
ειδίκευσης και παραγωγικών ικανοτήτων. Επτά στους δέκα άνεργους νέους
δεν έχουν πανεπιστημιακή ή άλλη ανώτερη μόρφωση και αυτό βαραίνει
αποφασιστικά στην κατάσταση που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία.
Η νεολαία πρέπει να βρει κάποια επαφή με την αγορά εργασίας. Οσο μένει
χωρίς δουλειά και όσο ανταγωνίζεται δουλειές στη μαύρη εργασία και
εξαθλιωμένους μετανάστες, τόσο περισσότερο χάνει τη μάχη. Και μαζί της
καταστρέφεται η κοινωνία.
kathimerini.gr |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου