Μικροί εφευρέτες

Παλιά, ήταν ο Κύρος ο Εφευρέτης, που είχε βοηθό του τον μικρόσωμο Γλόμπο και που έφτιαχνε φοβερές πατέντες στη Λιμνούπολη (οι οποίες συνήθως εξελίσσονταν σε φιάσκο), αυτός που μας είχε μυήσει στον κόσμο των εφευρέσεων. Μαζί ήταν και το παιχνίδι «ο φωτεινός παντογνώστης», ένα παιχνίδι γνώσεων που όμως, είχε εκείνα τα λαμπάκια που άναβαν θαυμαστά όταν έδινες τη σωστή απάντηση!
Οι εφευρέσεις λοιπόν ήταν (και είναι) ένας κόσμος μαγικός, ένα δρομολόγιο από το άυλο στο υλικό, ένας κόσμος αόρατος που ξαφνικά παίρνει τη θέση του στην καθημερινότητά μας. Σήμερα λοιπόν, αλίευσα από τη «Monde» δύο ειδών εφευρέσεις – αυτές των φτωχών και αυτές των μικρών.
Οι ερευνητές της Ινδίας, λέει ένα δημοσίευμα της γαλλικής εφημερίδας, έχουν γίνει διάσημοι για την ικανότητά τους να φτάνουν στη λύση ενός προβλήματος σε αντίξοες συνθήκες και έχουν αποκτήσει ιδιαίτερη φήμη για τις «λιτές εφευρέσεις» τους. Στην πραγματικότητα ο χαρακτηρισμός («λιτός») αναφέρεται στους ίδιους, όχι στο έργο τους, έχει να κάνει δηλαδή με το αμπαλάρισμα, όχι με το περιεχόμενο – οι ερευνητές είναι «λιτοί» καθώς προσπαθούν με τον πιο οικονομικό τρόπο να εντοπίσουν λύσεις ριζικά διαφορετικές και καινοτόμες.
H General Electric κατάλαβε γρήγορα ότι υπάρχει φλέβα χρυσού σε αυτή την αντίληψη και ασπάσθηκε σύντομα την ινδική μέθοδο. Έτσι, πέρασε στη βιομηχανική παραγωγή και ξεπούλησε στις ΗΠΑ έναν ηλεκτροκαρδιογράφο που είχε κατασκευαστεί στην Ινδία για να μπορεί να εξυπηρετεί τα πιο καθυστερημένα χωριά.
Η Renault μαγεύτηκε από ένα ποδήλατο – ο εφευρέτης του, ζούσε στο Ασάμ της Ινδίας και πηγαίνοντας με το ποδήλατό του στη δουλειά του, υπέφερε απ΄ τις λακούβες του δρόμου. Σκέφτηκε λοιπόν κι εφοδίασε το ποδήλατό του με έναν μετασχηματιστή, που παίρνει την ενέργεια του αμορτισέρ, το οποίο τρομπάρεται από τις λακούβες του δρόμου και μεταφέρει την ενέργεια στην πίσω ρόδα – ουσιαστικά μετέτρεψε τις λακούβες σε προϊόν ενέργειας κι έτσι, αφενός λόγω του αμορτισέρ δεν τον ενοχλούν πια οι κακοτεχνίες του δρόμου και αφετέρου, ρολάρει το ποδήλατό του πολύ πιο εύκολα.
Αυτά κάνουν οι Ινδοί. Μια άλλη υποτιμημένη κοινωνική ομάδα που έχει φαντασία και δημιουργικότητα, είναι τα παιδιά. Μια έκθεση στη Μαδρίτη συγκέντρωσε τις εφευρέσεις παιδιών ηλικίας 5-12 ετών, όμως τη βασική δουλειά έκανε το Μουσείο Ιδεών και Εφευρέσεων της Βαρκελώνης, ένας ιδιωτικός οργανισμός που συγκέντρωνε τις ιδέες και τα σχέδια των παιδιών που το επισκέπτονταν. Κάπου 5.000 εφευρέσεις ξεδιπλώθηκαν ξαφνικά μπρος στους ανθρώπους του Μουσείου, το οποίο αποφάσισε να επιλέγει κάθε μήνα τις τρεις καλύτερες – κατοχυρώνει την πατέντα τους στο όνομα του παιδιού-εφευρέτη και κατασκευάζει την εφεύρεση.
Ο διευθυντής του Μουσείου παρατήρησε ότι τα παιδιά «δεν έχουν προκαταλήψεις, το βλέμμα τους είναι καθαρό, έχουν θάρρος και μια δημιουργικότητα πολύ ανοιχτή». Ένα από τα πρώτα βραβεία πήρε η «ηλιακή τουρμπίνα», μια ανεμογεννήτρια, τα φτερά της οποίας έχουν επενδυθεί με φωτοβολταϊκά πανώ, συνδυάζοντας έτσι δύο πηγές ενέργειας.
Μια άλλη σύνθετη ιδέα παρουσιάζει μιαν ομπρέλα που έχει ενσωματωμένο bluetooth στο χερούλι της κι έτσι μπορείς να μιλάς εύκολα στο κινητό ενώ κρατάς την ομπρέλα. Επίσης, παιδιά σχεδίασαν μαχαίρια που είναι ταυτόχρονα αλατιέρες και πηρούνια που είναι πιπεριέρες, ένα σάκο που κρεμιέται στους ώμους και όταν τον ξεκρεμάς, εύκολα τον μετατρέπεις σε μικρή πολυθρόνα, έναν ελβετικό σουγιά οι λάμες του οποίου είναι μολύβια σε διαφορετικά χρώματα, ή ένα σεντόνι για την κούνια του μωρού που αλλάζει χρώμα όταν το μωρό τα κάνει πάνω του…
Η πιο εύστροφη εφεύρεση όμως, είναι ένα μηχάνημα-πωλητής που προσφέρει μια πλάκα σοκολάτας. Για να την αποκτήσεις δεν αρκεί να πληρώσεις κάποια κέρματα, πρέπει να κάνεις ποδήλατο αρκετή ώρα πριν την απελευθερώσει το μηχάνημα – τόση, όση χρειάζεται για να κάψεις τις θερμίδες που θα αποκτήσεις τρώγοντας τη συγκεκριμένη σοκολάτα…
ένα άρθρο των πρωταγωνιστών