Η ποινικοποίηση της εργασίας των δημοσίων υπαλλήλων

γράφει η συνάδελφος  Στέλλα Νιώτη

Το Νομοσχέδιο για την ποινική και αστική ευθύνη των εργαζόμενων στο δημόσιο και η κατασκευή των επίορκων υπαλλήλων στο πλαίσιο ενός αυταρχικού κράτους.

Αύριο 21 Μαρτίου οι εργαζόμενοι στο Υπουργείο Εργασίας και τους Ασφαλιστικούς Οργανισμούς (λ.χ. ΙΚΑ, ΕΟΠΠΥ, ΟΑΕΔ κ.α.) απεργούμε αντιδρώντας σε νομοθετικές ρυθμίσεις που ποινικοποιούν την εργασία και καταργούν την επαγγελματική και ανθρώπινη αξιοπρέπειά μας επιδιώκοντας την υποταγή μας στις διαθέσεις και τις εντολές μιας αυταρχικής εξουσίας. 

Με τη θέσπιση ποινικών και αστικών ευθυνών σε βάρος των υπαλλήλων που απασχολούνται στο Υπουργείο Εργασίας και τους ασφαλιστικούς οργανισμούς απορρυθμίζεται περαιτέρω η αγορά εργασίας, αφού, τελικά, δεν αντιμετωπίζονται τα αίτια της μαύρης εργασίας (γιατί μέσω αυτής ελέγχεται και περιορίζεται το μισθολογικό και ασφαλιστικό κόστος), που αφορούν στο κοινωνικοοικονομικό σύστημα που την παράγει, τον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό . 

Η ποινικοποίηση της εργασίας των εργαζομένων στους παραπάνω φορείς στην πραγματικότητα έχει σχέση με τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, λόγω της αύξησης της ανεργίας και της συνεπαγόμενης αύξησης της μαύρης εργασίας, και οδηγεί στην προοδευτική μείωση των ασφαλιστικών παροχών (λ.χ. συντάξεις, εφάπαξ, αποζημιώσεις, παροχές ανεργίας, μητρότητας, στράτευσης κ.α.), με συνέπεια τη μείωση των θέσεων εργασίας των απασχολουμένων. 

Στο πλαίσιο αυτό η κατασκευή επίορκων υπαλλήλων (μέσω των ψευδών ή αληθών καταμηνύσεων πολιτών και προϊστάμενων αρχών που, κατά παράβαση του τεκμηρίου της αθωότητας, δεν θα απαιτείται η εξέτασή τους προκειμένου να οδηγείται σε αργία ή παύση ο "υπεύθυνος") ανοίγει το δρόμο στη μείωση του αριθμού των απασχολουμένων στο Υπουργείο Εργασίας και τους Ασφαλιστικούς Οργανισμούς εντός του πλαισίου των συνταγματικών δεσμεύσεων που ρυθμίζουν τη μονιμότητα της απασχόλησης των δημόσιων λειτουργών. 

Ωστόσο η ποινικοποίηση της εργασίας των εργαζομένων στους παραπάνω φορείς ανοίγει ευρύτερα ζητήματα που αφορούν στη θυματοποίηση των δημοσίων υπαλλήλων. Η θυματοποίηση των δημοσίων υπαλλήλων, μέσω της ποινικοποίησης της εργασίας τους, όχι μόνο δεν καταλύει τους δεσμούς του πελατειακού κράτους, αλλά εγκαθιστά καθεστώς ομηρίας που αποσκοπεί στην υποταγή τους (Οι σκοπιμότητες που μπορεί να εξυπηρετήσει η υπακοή και υποταγή του υπαλλήλου σε ένα καθεστώς διακριτής μεταχείρισης από την οποία προκύπτει η διοικητική ιεραρχία- που παραμένει πιστή, καθότι υπόχρεη, στις εντολές της πολιτικά προϊστάμενης αρχής- είναι πάρα πολλές). Όταν μάλιστα η διαδικασία αυτή συνδέεται με τις προσπάθειες συγκρότησης ενός αυταρχικού κράτους τότε τα περιθώρια της αυθαιρεσίας των αρχόντων και των επίσημων μηχανισμών που λειτουργούν υπό τις εντολές τους, σε βάρος των εργαζομένων και γενικότερα των πολιτών, αυξάνουν δραματικά. 

Κατά συνέπεια η ποινικοποίηση της εργασίας των δημοσίων υπαλλήλων εξυπηρετεί τους γενικότερους στόχους μιας αυταρχικής εξουσίας που επενδύει στις συνέπειες του νόμου και τον φόβο προκειμένου να καταστείλει προληπτικά κάθε κοινωνική αντίδραση. 

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ