Ο κ. Μανιτάκης, αφού εκτίμησε ότι «το αίτημα για μεταρρυθμίσεις είναι ώριμο και τίθεται πιεστικά» από την κοινωνία, τον επιχειρηματικό κόσμο, την κυβέρνηση και από την ίδια τη διοίκηση, σημείωσε ότι «το πολιτικό και κοινωνικό κλίμα και οι συνθήκες δεν τις ευνοούν. Εγχείρημα δύσκολο έως ακατόρθωτο, απαραίτητο όμως και υπαρξιακής σημασίας για τη χώρα», πρόσθεσε.
Τόνισε δε ότι «σε αυτό το πλαίσιο, ο στρατηγικός στόχος που έχουμε εξαρχής θέσει για την πολιτική του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, είναι η ριζική αναδιάρθρωση των δημοσίων υπηρεσιών. Αναδιάρθρωση που περνά μέσα από την αναμόρφωση των διοικητικών μονάδων ή δομών, την αξιολόγηση του προσωπικού, την αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας, την ενίσχυση της πειθαρχικής ευθύνης και τελικά την αποκατάσταση του δημοσιοϋπαλληλικού λειτουργήματος».
Ο υπουργός, αφού αναφέρθηκε στους ανασταλτικούς παράγοντες για τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού (μη ορθολογικός σχεδιασμός, κομματικό κράτος, στρεβλές πεποιθήσεις, κανόνες πελατειακού κράτους, προσλήψεις χωρίς προγραμματισμό κλπ), σημείωσε ότι δεν μπορεί να γίνει καμία μεταρρύθμιση της διοίκησης, «χωρίς ένα ευέλικτο, ορθολογικό και αξιοκρατικό πλαίσιο κινητικότητας του ανθρώπινου δυναμικού, στη βάση της αντίληψης ότι ο υπάλληλος του δημοσίου είναι υπάλληλος του κράτους και υπηρετεί το συμφέρον της υπηρεσίας, όπου αυτή τον έχει ανάγκη και ο ίδιος μπορεί να προσφέρει».
Μάλιστα, για την ανάγκη της κινητικότητας ανέφερε ότι οι συνταξιοδοτήσεις μόνο για το 2012 θα ξεπεράσουν κατά πολύ τις 30.000, πρόσθεσε ότι το τακτικό και έκτακτο προσωπικό του δημοσίου, μαζί με τις ΔΕΚΟ, ήταν σχεδόν 975.000 το 2009 και εκτιμάται ότι το 2015 θα ανέρχεται σε 695.000, δηλαδή μειωμένο κατά πολύ, από τις 150.000 αποχωρήσεις που έχουν συμφωνηθεί με την Τρόικα.
Τα κενά που θα προκύψουν πρέπει να αντιμετωπισθούν άμεσα
Τόνισε δε ότι «το 2013 θα προκύψουν κενά τα οποία θα δημιουργήσουν εκρηκτικά προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία πολλών δημοσίων υπηρεσιών, που πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα», κάτι που θα γίνει με την ενεργοποίηση του προγράμματος κινητικότητας.
Ο κ. Μανιτάκης είπε για το σχέδιο της αναγκαστικής κινητικότητας, ότι αφορά «ένα ορισμένο και αντικειμενικά περιορισμένο αριθμό υπαλλήλων, συγκεκριμένων ειδικοτήτων και κατηγοριών», που δεν είχαν αξιολογηθεί. «Αυτούς τους υπαλλήλους μετακινούμε, με διαδικασίες διαφανείς, από υπηρεσίες υπερστελεχωμένες προς υπηρεσίες που αντιμετωπίζουν επιτακτικές, λειτουργικές ανάγκες σε προσωπικό».
Επανέλαβε δε ότι οι υπάλληλοι αυτοί θα μετακινηθούν σε υπηρεσίες αιχμής, όπως ασφαλιστικά ταμεία, σε νοσοκομεία, στην τοπική αυτοδιοίκηση, που υπάρχει πάγωμα προσλήψεων, στην προστασία του πολίτη, απελευθερώνοντας ένστολους, που σήμερα ασχολούνται με διοικητικά και όχι αστυνομικά καθήκοντα, αλλά και στην παιδεία, όπου εκπαιδευτικοί καλύπτουν διοικητικές θέσεις.
«Η κινητικότητα, όπως την έχουμε σχεδιάσει», υπογράμμισε ο κ. Μανιτάκης, «αποβλέπει στη δημιουργία και λειτουργία ενός υποδείγματος ορθολογικού, αξιοκρατικού, ολοκληρωμένου, που θα εστιάζει στα προσόντα, τις δεξιότητες και τις δυνατότητες κάθε εργαζόμενου και φυσικά στο συμφέρον της υπηρεσίας».
Η κινητικότητα υπακούει στους κανόνες μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης
Η κινητικότητα, κατά τον υπουργό, υπακούει στους κανόνες μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης της διαχείρισης ανθρωπίνων πόρων. Τι σημαίνει αυτό;
1. Διατρέχει το σύνολο της καριέρας του κρατικού υπαλλήλου από την είσοδό του έως και τη λήξη της εργασιακής του σχέσης με τον δημόσιο τομέα. Επεκτείνει δηλαδή και στους δημοσίους υπαλλήλους τη δια βίου μάθηση.
2. Στηρίζεται σε μια συνεκτική πολιτική κινήτρων, όχι μόνο με τη μορφή αμοιβών. Ιδανικά, με την παροχή της δυνατότητας στον κάθε εργαζόμενο να συνδέσει την εκπλήρωση των επαγγελματικών του στόχων με αυτούς της υπηρεσίας του.
Ο κ. Μανιτάκης στάθηκε και στο ζήτημα της «απομάκρυνσης των διαπιστωμένων ανεπαρκών και ακατάλληλων υπαλλήλων» και δήλωσε αποφασισμένος να εφαρμόσει, με τήρηση της νομιμότητας, το πειθαρχικό δίκαιο, που έχει πλέον αυστηροποιηθεί. «Η αποκατάσταση της πειθαρχικής ευθύνης όλων των υπαλλήλων και η άσκηση της πειθαρχικής εξουσίας από τις προϊστάμενες αρχές είναι θεμελιώδες καθήκον. Αυτός είναι ο δρόμος ώστε να αποκατασταθεί το κύρος των δημόσιων υπηρεσιών και των λειτουργών τους. Δεν μπορούμε πλέον να επιτρέπουμε οι ελάχιστοι υπάλληλοι που δεν είναι άξιοι και ικανοί να δυσφημούν τη συντριπτική πλειονότητα αυτών που κάνουν τη δουλειά τους με ευσυνειδησία και συνέπεια και σέβονται τις δημοσιοϋπαλληλικές τους υποχρεώσεις».
Ο υπουργός είπε ότι θα αξιοποιηθούν όλες οι δυνατότητες που υπάρχουν, όπως η συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης, οι διαθέσιμοι πόροι, που απαιτούνται για την υποστήριξη εκπαιδευτικών δράσεων, ενώ τόνισε ότι η μεταρρυθμιστική προσπάθεια θα επικεντρωθεί προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος, που είναι «μία διοίκηση πολιτικά ουδέτερη, ακομμάτιστη, ίση απέναντι σε όλους τους πολίτες και ανεπηρέαστη από τις ρουσφετολογικές και αδιαφανείς «πελατειακές» πιέσεις».
Τόνισε δε ότι «σε αυτό το πλαίσιο, ο στρατηγικός στόχος που έχουμε εξαρχής θέσει για την πολιτική του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, είναι η ριζική αναδιάρθρωση των δημοσίων υπηρεσιών. Αναδιάρθρωση που περνά μέσα από την αναμόρφωση των διοικητικών μονάδων ή δομών, την αξιολόγηση του προσωπικού, την αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας, την ενίσχυση της πειθαρχικής ευθύνης και τελικά την αποκατάσταση του δημοσιοϋπαλληλικού λειτουργήματος».
Ο υπουργός, αφού αναφέρθηκε στους ανασταλτικούς παράγοντες για τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού (μη ορθολογικός σχεδιασμός, κομματικό κράτος, στρεβλές πεποιθήσεις, κανόνες πελατειακού κράτους, προσλήψεις χωρίς προγραμματισμό κλπ), σημείωσε ότι δεν μπορεί να γίνει καμία μεταρρύθμιση της διοίκησης, «χωρίς ένα ευέλικτο, ορθολογικό και αξιοκρατικό πλαίσιο κινητικότητας του ανθρώπινου δυναμικού, στη βάση της αντίληψης ότι ο υπάλληλος του δημοσίου είναι υπάλληλος του κράτους και υπηρετεί το συμφέρον της υπηρεσίας, όπου αυτή τον έχει ανάγκη και ο ίδιος μπορεί να προσφέρει».
Μάλιστα, για την ανάγκη της κινητικότητας ανέφερε ότι οι συνταξιοδοτήσεις μόνο για το 2012 θα ξεπεράσουν κατά πολύ τις 30.000, πρόσθεσε ότι το τακτικό και έκτακτο προσωπικό του δημοσίου, μαζί με τις ΔΕΚΟ, ήταν σχεδόν 975.000 το 2009 και εκτιμάται ότι το 2015 θα ανέρχεται σε 695.000, δηλαδή μειωμένο κατά πολύ, από τις 150.000 αποχωρήσεις που έχουν συμφωνηθεί με την Τρόικα.
Τα κενά που θα προκύψουν πρέπει να αντιμετωπισθούν άμεσα
Τόνισε δε ότι «το 2013 θα προκύψουν κενά τα οποία θα δημιουργήσουν εκρηκτικά προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία πολλών δημοσίων υπηρεσιών, που πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα», κάτι που θα γίνει με την ενεργοποίηση του προγράμματος κινητικότητας.
Ο κ. Μανιτάκης είπε για το σχέδιο της αναγκαστικής κινητικότητας, ότι αφορά «ένα ορισμένο και αντικειμενικά περιορισμένο αριθμό υπαλλήλων, συγκεκριμένων ειδικοτήτων και κατηγοριών», που δεν είχαν αξιολογηθεί. «Αυτούς τους υπαλλήλους μετακινούμε, με διαδικασίες διαφανείς, από υπηρεσίες υπερστελεχωμένες προς υπηρεσίες που αντιμετωπίζουν επιτακτικές, λειτουργικές ανάγκες σε προσωπικό».
Επανέλαβε δε ότι οι υπάλληλοι αυτοί θα μετακινηθούν σε υπηρεσίες αιχμής, όπως ασφαλιστικά ταμεία, σε νοσοκομεία, στην τοπική αυτοδιοίκηση, που υπάρχει πάγωμα προσλήψεων, στην προστασία του πολίτη, απελευθερώνοντας ένστολους, που σήμερα ασχολούνται με διοικητικά και όχι αστυνομικά καθήκοντα, αλλά και στην παιδεία, όπου εκπαιδευτικοί καλύπτουν διοικητικές θέσεις.
«Η κινητικότητα, όπως την έχουμε σχεδιάσει», υπογράμμισε ο κ. Μανιτάκης, «αποβλέπει στη δημιουργία και λειτουργία ενός υποδείγματος ορθολογικού, αξιοκρατικού, ολοκληρωμένου, που θα εστιάζει στα προσόντα, τις δεξιότητες και τις δυνατότητες κάθε εργαζόμενου και φυσικά στο συμφέρον της υπηρεσίας».
Η κινητικότητα υπακούει στους κανόνες μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης
Η κινητικότητα, κατά τον υπουργό, υπακούει στους κανόνες μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης της διαχείρισης ανθρωπίνων πόρων. Τι σημαίνει αυτό;
1. Διατρέχει το σύνολο της καριέρας του κρατικού υπαλλήλου από την είσοδό του έως και τη λήξη της εργασιακής του σχέσης με τον δημόσιο τομέα. Επεκτείνει δηλαδή και στους δημοσίους υπαλλήλους τη δια βίου μάθηση.
2. Στηρίζεται σε μια συνεκτική πολιτική κινήτρων, όχι μόνο με τη μορφή αμοιβών. Ιδανικά, με την παροχή της δυνατότητας στον κάθε εργαζόμενο να συνδέσει την εκπλήρωση των επαγγελματικών του στόχων με αυτούς της υπηρεσίας του.
Ο κ. Μανιτάκης στάθηκε και στο ζήτημα της «απομάκρυνσης των διαπιστωμένων ανεπαρκών και ακατάλληλων υπαλλήλων» και δήλωσε αποφασισμένος να εφαρμόσει, με τήρηση της νομιμότητας, το πειθαρχικό δίκαιο, που έχει πλέον αυστηροποιηθεί. «Η αποκατάσταση της πειθαρχικής ευθύνης όλων των υπαλλήλων και η άσκηση της πειθαρχικής εξουσίας από τις προϊστάμενες αρχές είναι θεμελιώδες καθήκον. Αυτός είναι ο δρόμος ώστε να αποκατασταθεί το κύρος των δημόσιων υπηρεσιών και των λειτουργών τους. Δεν μπορούμε πλέον να επιτρέπουμε οι ελάχιστοι υπάλληλοι που δεν είναι άξιοι και ικανοί να δυσφημούν τη συντριπτική πλειονότητα αυτών που κάνουν τη δουλειά τους με ευσυνειδησία και συνέπεια και σέβονται τις δημοσιοϋπαλληλικές τους υποχρεώσεις».
Ο υπουργός είπε ότι θα αξιοποιηθούν όλες οι δυνατότητες που υπάρχουν, όπως η συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης, οι διαθέσιμοι πόροι, που απαιτούνται για την υποστήριξη εκπαιδευτικών δράσεων, ενώ τόνισε ότι η μεταρρυθμιστική προσπάθεια θα επικεντρωθεί προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος, που είναι «μία διοίκηση πολιτικά ουδέτερη, ακομμάτιστη, ίση απέναντι σε όλους τους πολίτες και ανεπηρέαστη από τις ρουσφετολογικές και αδιαφανείς «πελατειακές» πιέσεις».
1925-1928 η δικτακτορία Πάγκαλου. Αρση μονιμότητας όλων των υπαλλήλων, απολύσεις , μεταθέσεις και αποσπάσεις στα κακά παιδιά και φυσικά.... αντικατάσταση με τους "δικούς μας".... αρε Ελλαδάρα ποτέ δεν θα αλλάξεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήδικτατορία Πάγκαλου έμεινε στην ιστορία κυρίως για δύο πράγματα: Όσον αφορά την εσωτερική πολιτική, για την αστυνομική διάταξη που απαγόρευε στις γυναίκες να φοράνε φούστες που απέχουν πάνω από 30 πόντους από το έδαφος, και για τα σκάνδαλα, στα οποία αναμείχθηκαν μέλη της κυβέρνησης. Από τη διάταξη αυτή εμπνεύστηκε ο Γιώργος Μητσάκης τραγούδι που ξεκινά με το στίχο "Στην εποχή του Πάγκαλου ήταν μακριές οι φούστες", φράση η οποία υποδηλώνει ότι οι εποχές έχουν αλλάξει.Μήπως λέω τώρα εγώ να μην ξαναφορέσουμε και φούστες;;
ΑπάντησηΔιαγραφή