Μαρτύριο του Σίσυφου η αγορά εργασίας για αυτούς που ψάχνουν αλλά δε βρίσκουν φώς στην άκρη του τούνελ…
Τεράστιες διαστάσεις λαμβάνει η ανεργία στις γυναίκες, ειδικότερα των μικρότερων ηλικιών.
Τα στοιχεία που έδωσε χθες στη δημοσιότητα η Στατιστική Αρχή επιβεβαίωσαν για ακόμα μια φορά το ζήτημα της ανεργίας, που πλέον έχουμε στερέψει από σχήματα λόγου για το πλαισιώνουμε. «Εκρηκτικό», «καταστροφικό», «επικίνδυνο», όλες αυτές οι λέξεις τα τελευταία χρόνια επαναλαμβάνονται με... ρυθμό ρύπων πυροβόλου. Ωστόσο, μελετώντας τα στατιστικά το κλισέ με τις «μαύρες» εκφράσεις, βγαίνει στο καθένα ακόμα πιο έντονα.
Το 23,6% που ανακοινώθηκε για το β’ τρίμηνο (υπενθυμίζεται πως η ανεργία για τον Ιούνιο έκλεισε στο 24,4%) είναι από μόνος του ένας αριθμός που προκαλεί ρίγη. Βέβαια, τα επιμέρους στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα δείχνουν πιο αναλυτικά το πρόβλημα που υπάρχει στα πιο παραγωγικά επαγγέλματα και στις πιο παραγωγικές ηλικίες των ανέργων.
Στις γυναίκες, που πάντα αποδεικνύονται τα μεγαλύτερα θύματα της ανεργίας, το ποσοστό φτάνει στο 27,3%. Κάτι που σημαίνει ότι περίπου 570.000 γυναίκες είναι χωρίς εργασία. Ειδικότερα, στις γυναίκες που έχουν ολοκληρώσει τη μέση εκπαίδευση το ποσοστό αγγίζει το 32%, ενώ στις αποφοίτους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, το ποσοστό φτάνει στο 20%(!), ποσοστό που μόνο ως τρελό μπορεί να θεωρηθεί. Μάλιστα, η συγκεκριμένη εκπαιδευτική κατηγορία, είδε το ποσοστό της ανεργίας να ανεβαίνει κατά 5 μονάδες μέσα σ’ ένα μόλις χρόνο.
Απ’ αυτούς που απέρριψαν κάποια δουλειά (μόλις το 5,5% του συνολικού πληθυσμού των ανέργων) το 30% το έκανε γιατί δεν ήταν ικανοποιητικές οι αποδοχές που τους προσέφεραν, ενώ το 25,9% δε δέχθηκε γιατί ήταν σε μακρινή απόσταση, ενώ το 18% δεν τους εξυπηρετούσε το ωράριο.
Ένα ακόμα στοιχείο που προκαλεί μεγάλη εντύπωση είναι πως από το σύνολο των ανέργωγν οι 6 στους 10 (59%) αποτελούν μακροχρόνια άνεργοι, δηλαδή ψάχνουν και δε βρίσκουν δουλειά για παραπάνω απ’ ένα χρόνο. Οι συγκεκριμένοι, δεν αποτελούν μόνο νέους έως 24 χρόνων, αλλά είναι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι των πιο παραγωγικών ηλικιών 24 – 44,αλλά και η μεγάλη πλειονότητα της ηλικιακής ομάδας 45 -64. Αυτό το 59% σε αριθμούς μεταφράζεται σε περίπου 590.000 συμπολίτες μας.
Τις μεγαλύτερες αυξήσεις ανά περιοχή σε σχέση με πέρσι τις κατέγραψαν Αττική, όπου από το 15,6% πήγε στο 23,8% και Κρήτη από το 13,4% στο 22,6%.
Από το 2011 περίπου 300,000 άτομα έμειναν άνεργοι και σ’ αυτό το ποσοστό πρέπει να υπολογίσουμε και τους μη οικονομικά ενεργούς που ανέρχονται στις 22.000. Η τελευταία κατηγορία ,στην συντριπτική πλειονότητα της, είναι άτομα που έχουν απογοητευτεί με την κατάσταση που επικρατεί στην αγορά εργασίας και έχουν παραιτηθεί από το κυνήγι μιας δουλειάς (σε ποσοστό 90% με 95% σύμφωνα με διάφορα ινστιτούτα)
Τεράστιες διαστάσεις λαμβάνει η ανεργία στις γυναίκες, ειδικότερα των μικρότερων ηλικιών.
Τα στοιχεία που έδωσε χθες στη δημοσιότητα η Στατιστική Αρχή επιβεβαίωσαν για ακόμα μια φορά το ζήτημα της ανεργίας, που πλέον έχουμε στερέψει από σχήματα λόγου για το πλαισιώνουμε. «Εκρηκτικό», «καταστροφικό», «επικίνδυνο», όλες αυτές οι λέξεις τα τελευταία χρόνια επαναλαμβάνονται με... ρυθμό ρύπων πυροβόλου. Ωστόσο, μελετώντας τα στατιστικά το κλισέ με τις «μαύρες» εκφράσεις, βγαίνει στο καθένα ακόμα πιο έντονα.
Το 23,6% που ανακοινώθηκε για το β’ τρίμηνο (υπενθυμίζεται πως η ανεργία για τον Ιούνιο έκλεισε στο 24,4%) είναι από μόνος του ένας αριθμός που προκαλεί ρίγη. Βέβαια, τα επιμέρους στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα δείχνουν πιο αναλυτικά το πρόβλημα που υπάρχει στα πιο παραγωγικά επαγγέλματα και στις πιο παραγωγικές ηλικίες των ανέργων.
Στις γυναίκες, που πάντα αποδεικνύονται τα μεγαλύτερα θύματα της ανεργίας, το ποσοστό φτάνει στο 27,3%. Κάτι που σημαίνει ότι περίπου 570.000 γυναίκες είναι χωρίς εργασία. Ειδικότερα, στις γυναίκες που έχουν ολοκληρώσει τη μέση εκπαίδευση το ποσοστό αγγίζει το 32%, ενώ στις αποφοίτους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, το ποσοστό φτάνει στο 20%(!), ποσοστό που μόνο ως τρελό μπορεί να θεωρηθεί. Μάλιστα, η συγκεκριμένη εκπαιδευτική κατηγορία, είδε το ποσοστό της ανεργίας να ανεβαίνει κατά 5 μονάδες μέσα σ’ ένα μόλις χρόνο.
Απ’ αυτούς που απέρριψαν κάποια δουλειά (μόλις το 5,5% του συνολικού πληθυσμού των ανέργων) το 30% το έκανε γιατί δεν ήταν ικανοποιητικές οι αποδοχές που τους προσέφεραν, ενώ το 25,9% δε δέχθηκε γιατί ήταν σε μακρινή απόσταση, ενώ το 18% δεν τους εξυπηρετούσε το ωράριο.
Ένα ακόμα στοιχείο που προκαλεί μεγάλη εντύπωση είναι πως από το σύνολο των ανέργωγν οι 6 στους 10 (59%) αποτελούν μακροχρόνια άνεργοι, δηλαδή ψάχνουν και δε βρίσκουν δουλειά για παραπάνω απ’ ένα χρόνο. Οι συγκεκριμένοι, δεν αποτελούν μόνο νέους έως 24 χρόνων, αλλά είναι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι των πιο παραγωγικών ηλικιών 24 – 44,αλλά και η μεγάλη πλειονότητα της ηλικιακής ομάδας 45 -64. Αυτό το 59% σε αριθμούς μεταφράζεται σε περίπου 590.000 συμπολίτες μας.
Τις μεγαλύτερες αυξήσεις ανά περιοχή σε σχέση με πέρσι τις κατέγραψαν Αττική, όπου από το 15,6% πήγε στο 23,8% και Κρήτη από το 13,4% στο 22,6%.
Από το 2011 περίπου 300,000 άτομα έμειναν άνεργοι και σ’ αυτό το ποσοστό πρέπει να υπολογίσουμε και τους μη οικονομικά ενεργούς που ανέρχονται στις 22.000. Η τελευταία κατηγορία ,στην συντριπτική πλειονότητα της, είναι άτομα που έχουν απογοητευτεί με την κατάσταση που επικρατεί στην αγορά εργασίας και έχουν παραιτηθεί από το κυνήγι μιας δουλειάς (σε ποσοστό 90% με 95% σύμφωνα με διάφορα ινστιτούτα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου