oaednews

Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

Άνεργοι στις χωματερές του ΟΑΕΔ



γράφει ο Παναγιώτης Περυσινάκης
Ένα ακόμη πιο επίκαιρο παράδειγμα, αφορά στον λαϊκίστικο προστατευτισμό στην αγορά εργασίας, με αφετηρία την καλοπροαίρετη (περίπου αυταπόδεικτη) σκέψη πως είναι άδικο ο εργαζόμενος να είναι υποκείμενο στυγνής εκμετάλευσης και ότι είναι δίκαιο και πρέπον ο νόμος να παρέχει μια ελάχιστη προστασία υπό τη μορφή ελάχιστων αμοιβών.
Η αλήθεια δυστυχώς είναι ότι ενώ προσπαθούμε να βοηθήσουμε, στην πραγματικότητα ο παρεμβατισμός στην εργασία οδηγεί το εργατικό δυναμικό βαθύτερα στην “κινούμενη άμμο” της κρίσης και της ύφεσης από την οποία υποτίθεται προσπαθούμε να ξεφύγουμε. Σε περίοδο, όπως σήμερα, κατάρρευσης της ζήτησης, όπου η ανάγκη για εργατικά χέρια μειώνεται και η ανεργία αυξάνεται, καταλήγουμε σε συνθήκες υπερπροσφοράς (έναντι υποτονικής ζήτησης) της εργασίας. Είναι απολύτως λογικό, με βάση τους νόμους προσφοράς και ζήτησης, το πραγματικό (αγοραίο) κόστος της εργασίας να μειώνεται. Η νομοθετική (ανακλαστική) κατοχύρωση αμοιβών σε ψηλώτερα επίπεδα από ό,τι μπορεί να στηρίξει η αγορά τελικά πλήττει τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα τους άνεργους.
Όσο κι αν δε μας αρέσει, πρέπει να καταλάβουμε πως το αποτέλεσμα του προστατευτισμού στην αγορά εργασίας είναι ευθέως ανάλογο με ό,τι συμβαίνει με τις αγροτικές επιδοτήσεις. Το προσφερόμενο αγαθό (εργασία), του οποίου εγγυόμαστε ρυθμιστικά ένα ελάχιστο επίπεδο αμοιβής, καταλήγει αδιάθετο στις “χωματερές” του ΟΑΕΔ. Λόγω τις κρίσης είναι αναπότρεπτη η μείωση του συνολικού κύκλου εργασιών (τζίρου) της οικονομίας μας. Η συνολικά διαθέσιμη (προσφερόμενη) εργασία δεν μπορεί δυστυχώς να μειωθεί αντίστοιχα (αν και η μετανάστευση παίζει εδώ ένα μικρό ρόλο). Οι αμοιβές μοιραία υφίστανται πιέσεις. Όταν η πίττα μικραίνει, ή θα φαν όλοι ο καθένας μειωμένο κομμάτι και δε θα μείνει κανείς τελείως νηστικός, ή κάποιοι λίγοι και τυχεροί θα φαν αμείωτο κομμάτι, σε βάρος των άλλων που θα μείνουν εντελώς νηστικοί. Άλλωστε αυτού του τύπου η ανακλαστική λαϊκίστικη παρέμβαση στην αγορά έχει και άμεση αρνητική συνέπεια στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, δηλαδή στην ικανότητα μας να εξάγουμε προϊόντα, να κατακτούμε ξένες αγορές, και να αυξάνουμε έτσι το συνολικό κύκλο εργασιών μας, δηλαδή να μεγαλώνουμε προοπτικά την εθνική πίττα (ακόμη κι αν ομολογουμένως το κόστος εργασίας δεν είναι η μόνη συνιστώσα της ανταγωνιστικότητας). Ο προστατευτισμός οδηγεί στα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα. Μας σπρώχνει βαθύτερα στην “κινούμενη άμμο” και δε μας βοηθά να ξεφύγουμε από την παγίδα και το αδιέξοδο. Είναι λαϊκίστικη πολιτική και γι’ αυτό στην ουσία αντιλαϊκή. Οδηγεί όχι μόνο σε αύξηση της ανεργίας, αλλά και σε μείωση (ή πάντως μή αύξηση) της συνολικής πίττας, και γι’ αυτό είναι αδιέξοδη και ανάλγητη.
Αν νοιαζόμαστε για την εθνική οικονομία, αν πονούμε τις στρατιές των ανέργων πραγματικά και όχι υποκριτικά, αν αγωνιούμε για το μέλλον αυτού του τόπου, από τον οποίο όλοι σήμερα θέλουν να δραπετεύσουν, πρέπει να σκεφτούμε λογικά. Να αντισταθούμε στο ανακλαστικό ένστικτο του λαϊκισμού που μας σπρώχνει κάθε τρεις και λίγο να μετουσιώνουμε τις καλές μας προθέσεις σε αλυσιτελείς και καταστροφικές σπασμωδικές προστατευτικές πολιτικές. Πρέπει να απελευθερώσουμε επιτέλους τις αγορές. Να τις αφήσουμε να λειτουργήσουν αποτελεσματικά, ώστε να εξαλείψουμε το μαυραγοριτισμό, τις χωματερές και την ανεργία.
Η ορθολογικοποίηση και η ψυχραιμία θα μας επιτρέψουν σιγά – σιγά να υπερβούμε τα αδιέξοδα. Αντιστρέφοντας επιτέλους το παραγωγικό μας μοντέλο, κάνοντας τα προϊόντα μας διεθνώς ανταγωνιστικά, ώστε να αυξήσουμε τις εξαγωγές, να μειώσουμε τις εισαγωγές, να φέρουμε επενδύσεις και να ξαναδούμε σα λαός προκοπή. Υιοθετώντας μια νέα ριζοσπαστική φορολογική πολιτική για την οποία έχω γράψει αλλού, μειώνοντας τον όγκο (και συνακόλουθο κόστος) και το εύρος της παρέμβασης του κράτους στην οικονομία (που λειτουργεί ως εμπόδιο στην όποια επιχειρηματικότητα), απελευθερώνοντας δράσεις, καταργώντας αδειοδοτήσεις, και υποκαθιστώντας ένα σύστημα καθολικού προληπτικού ελέγχου (με απίστευτη χαρτούρα, ενηρμερώτητες κλπ) με ένα σύστημα δειγματοληπτικού ελέγχου, ώστε να είναι εύκολη η απρόσκοπτη έναρξη κάθε οικονομικής δραστηριότητας, διότι πρέπει το κράτος πρώτο να εμπιστευτεί τους πολίτες του, αν θέμε και οι πολίτες τελικά να εμπιστευτούν το κράτος.
Αρκεί να θέσουμε τέρμα στο λαϊκισμό και τις φαινομενικά εύκολες (αλλά κουτές) λύσεις. Αρκεί να θέσουμε τέρμα στις κινήσεις πανικού ή εντυπωσιασμού και να λέμε το σωστό πάντα, κι όχι το αρεστό, έστω κι αν το μεν είναι λιγότερο “προφανές” ή περισσότερο “δυσνόητο” από το δε. Αρκεί να πορευτούμε στο μέλλον με βάση την κοινή (και όπου χρειάζεται την ψυχρή) λογική, και με γνώμονα όχι τους μύθους και αυταπάτες του παρελθόντος αλλά τις αλήθειες του μέλλοντος. Διότι πράγματι μόνο η ψυχρή λογική μπορεί πραγματικά να ζεστάνει σήμερα και να εμπνεύσει τις καρδιές των συνανθρώπων μας που περισσότερο από άλλους δοκιμάζονται δίπλα μας, των ανέργων και των νέων, οι οποίοι βλέπουν ότι οι σκοτεινές ανορθολογικές δυνάμεις του κρατοδίαιτου συνδικαλισμού, οι πρωθιερείς αυτοί του προστατευτισμού και της διαφύλαξης ανίερων κεκτημένων, είναι η μεγαλύτερη απειλή, το μεγαλύτερο εμπόδιο για την προκοπή τους, η οποία προκοπή εκάστου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη συνολική ανάταξη της εθνικής οικονομίας, που με τη σειρά της προϋποθέτει την απελευθέρωση των αγορών και την προώθηση των διαρθωτικών αλλαγών.

3 σχόλια:

  1. Σε όσα λέει ο κ. Περισυνάκης (και με τα οποία συμφωνώ), ας μου επιτραπεί να προσθέσω ότι η εργατική νομοθεσία υπάρχει γιατί υπάρχει ελεύθερη αγορά εργασίας. Εάν δεν υπήρχε ελεύθερη αγορά εργασίας οι εργασιακές σχέσεις θα ήταν φεουδαλικού τύπου. Όμως, το αυστηρό και άκαμπτο εργατικό δίκαιο αντί να διαρρυθμίζει απλώς τα της ελεύθερης αγοράς εργασίας στην ουσία την ακινητοποιεί και σιγά σιγά την θανατώνει. Είναι προφανές ότι βασικό σύμπτωμα της πορείας αυτής προς συρρίκνωση της αγοράς εργασίας αποτελεί η διόγκωση της ανεργίας. Έτσι, αντί το εργατικό δίκαιο να λειτουργεί προς προστασία της μισθωτής εργασίας λειτουργεί σε βάρος της. Και για να μην ξεχνιόμαστε: Άξιοι προστασίας δεν είναι μόνο οι "εργαζόμενοι" αλλά και οι "άνεργοι". Και η προστασία αυτή δεν είναι το φιλοδώρημά τους από τον ΟΑΕΔ με ψιχία, αλλά η γρήγορη επανένταξή τους στην αγορά εργασίας. Δυστυχώς, τα πράγμα στην Ελλάδα είναι εντελώς αντίθετα δομημένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κ Λυξουργιώτη, θέλετε να πείτε ότι όλοι πρέπει να γίνουμε ημιάνεργοι -εργαζόμενοι με μισθούς πείνας; τελικά θέλετε ή δεν θέλετε κανόνες και προστασία στην εργασία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΜΕΡΙΚΑ ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ.
      1. ΣΕ ΜΙΑ ΑΓΟΡΑ ΠΟΥ ΤΟ 90% ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΣΑΙΕΣ ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΙΜΟΥ ΚΑΙ ΦΤΗΝΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΣΕ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΑ ΣΥΜΒΑΛΛΕΙ. ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΣ. ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΔΗΜΙΘΟΥΡΓΗΘΕΙ ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΚΙΝΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ. ΦΤΗΝΟ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΑΝΑΛΩΣΙΜΟ ΚΑΙ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΙΜΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΟΠΩΣ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ
      2. Η ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΩΡΕΣ ΜΕ ΤΗ ΧΑΜΗΛΟΙΤΕΡΗ ΑΜΟΙΒΗ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΜΕΣΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΟΡΟ. ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΤΡΑΦΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ, ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΑΡΕΧΟΜΕΝΟΥ ΠΡΟΙΟΝΤΟΣ ΝΑ ΕΠΕΝΔΥΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ ΚΑΙ ΕΙΣΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ. ΕΤΣΙ ΜΟΝΟ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ Η ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ.
      3. Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΒΑΣΗ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΚΙΝΗΘΗΚΕ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ.
      4. Ο ΟΑΕΔ ΟΠΩΣ ΘΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ ΤΡΙΒΗΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ. ΣΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ ΛΟΙΠΟΝ ΕΝΤΟΝΗΣ ΥΦΕΣΗΣ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ.
      5. ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΙ ΔΥΣΚΑΜΠΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΘΕΛΕΙ ΟΝΤΩΣ ΑΛΛΑΓΗ. ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΟΜΩΣ ΘΑ ΠΡΕΙΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΚΑΙ Η ΕΞΑΡΤΗΣΙΑΚΗ ΣΧΕΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΟΜΗΣΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ. ΜΕΓΑΛΕΣ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΠΙΒΙΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΚΕΡΔΟΦΟΡΟΥΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΙΣ. ΚΑΛΟ ΤΟ ΑΟΡΑΤΟ ΧΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΑΛΛΑ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
      ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΕΣ ΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙΣ
      ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΠΑΠΑΣΤΡΟΥΜΦ

      Διαγραφή