Η ανεργία αυξάνει τα ποσοστά πρόωρων θανάτων

Έρευνα των πανεπιστημίων McGill και Stony Brook αποκάλυψε πως η ανεργία αυξάνει τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου κατά 63%. Για να καταλήξουν οι ερευνητές στο εν λόγω συμπέρασμα, μελέτησαν ήδη υπάρχουσες έρευνες που αφορούσαν σε συνολικό δείγμα 20 εκατ. ανθρώπων σε 15 δυτικές κατά κύριο λόγο χώρες, τα τελευταία 40 χρόνια.

Μια διαπίστωση που προκαλεί έκπληξη ήταν ότι, παρά τις προσδοκίες πως ένα καλύτερο σύστημα περίθαλψης μπορεί να συμβάλει στη μείωση των ποσοστών θνησιμότητας, ο συσχετισμός μεταξύ ανεργίας και υψηλών πιθανοτήτων θανάτου ήταν παρόμοιος σε όλες τις χώρες που κάλυπτε η μελέτη, συμπέρασμα βεβαίως που συντάραξε, αφού αποτέλεσε την απόδειξη στην οποία κατέληξε η έρευνα, ότι υπάρχει αιτιώδης σχέση μεταξύ ανεργίας κι υψηλότερου κινδύνου θανάτου.

Σύμφωνα με τον κοινωνιολόγο και υπεύθυνο της έρευνας, καθηγητή δρ Eran Shor, μέχρι τώρα, ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα στη βιβλιογραφία ήταν αν οι προϋπάρχουσες καταστάσεις υγείας, όπως ο διαβήτης ή τα καρδιακά προβλήματα, και συμπεριφορές όπως το κάπνισμα, η υπερκατανάλωση αλκοόλ ή χρήση ναρκωτικών ουσιών, οδηγούν και στην ανεργία και σε μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου. Αυτό που έχει ενδιαφέρον στη συγκεκριμένη μελέτη μας είναι πως διαπιστώθηκε ότι οι προϋπάρχουσες παθήσεις υγείας δεν είχαν επίδραση, γεγονός που υποδηλώνει πως η σχέση ανεργίας-θνησιμότητας είναι πολύ πιθανό να είναι αιτιώδης.

Αυτό μπορεί να σχετίζεται με το γεγονός πως η ανεργία προκαλεί ισχυρό άγχος και επηρεάζει αρνητικά την κοινωνικοοικονομική θέση, καταστάσεις που με τη σειρά τους οδηγούν σε επιδείνωση της υγείας και υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας.

Η έρευνα επίσης έδειξε πως η ανεργία αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου στους άνδρες περισσότερο απ’ ό,τι στις γυναίκες, με αντίστοιχα ποσοστά 78% έναντι 37%. Το ποσοστό θανάτου είναι ιδιαιτέρως υψηλό για αυτούς που είναι κάτω των 50 ετών.

Οι ερευνητές αναφέρουν πως έχουν την υποψία ότι, ακόμα και σήμερα, η έλλειψη εργασίας αποτελεί ισχυρότερη πηγή άγχους για τους άνδρες απ’ ό,τι για τις γυναίκες. Όταν ένας άνδρας χάνει τη δουλειά του, ακόμα και στις μέρες μας μπορεί να σημαίνει πως η οικογένειά του θα γίνει πιο φτωχή και θα υποφέρει με ποικίλους τρόπους, που με τη σειρά τους μπορεί να έχουν τεράστιο αντίκτυπο στην υγεία του άνδρα, οδηγώντας σε αύξηση της καπνιστικής συνήθειας και της κατανάλωσης αλκοόλ, ενώ αντίστοιχα μπορεί να τον οδηγήσουν στην υπερφαγία ή στη μείωση πρόσληψης τροφής.

Οι παραπάνω αναφερθείσες επιβλαβείς για τη σωματική αλλά και ψυχική υγεία συμπεριφορές, οι οποίες είναι μόνο μερικές από αυτές που ολοένα και πιο συχνά παρατηρούμε, όσο αυξάνονται τα ποσοστά ανεργίας, δημιουργούν προβλήματα στην υγεία, που ενίοτε είναι σοβαρά, ενώ επίσης συχνά συνοδεύονται και από ελλιπή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Η κατάσταση ανεργίας αποσταθεροποιεί και απαξιώνει το άτομο, το οδηγεί σε κοινωνική και πολιτισμική απομόνωση και ενδεχομένως στη περιθωριοποίηση, ενώ δημιουργεί φόβο, θυμό, επιθετικότητα, συναισθήματα ανεπάρκειας έως και αίσθημα εξευτελισμού.

Η έρευνα των επιστημόνων των McGill και Stony Brook προτείνει οι πρωτοβουλίες της δημόσιας υγείας να στοχεύουν στους ανέργους, ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη μέριμνα για άμεσο καρδιαγγειακό έλεγχο και παρεμβάσεις προληπτικού και θεραπευτικού τύπου, με στόχο τη μείωση επικίνδυνων για την υγεία συμπεριφορών και καταστάσεων.

Αυτό που τελικά πρέπει να γίνει είναι ολόκληρη η κρατική και κοινωνική μέριμνα να στραφεί προς τους ανέργους. Η ανεργία όμως, όπως και η ευαισθητοποίηση προς τα άτομα που πλήττει, δεν αφορά μόνο το κράτος και τη κοινωνία αλλά και προσωπικά τον καθένα από εμάς. Το να «προαχθεί» σε συνείδηση η κατανόηση της πραγματικότητας, που υπαγορεύει ότι η απώλεια της εργασίας ίσως να είναι μια από τις δυσκολότερες στιγμές της ζωής ενός ανθρώπου, κατά την οποία χρειάζεται τη μεγαλύτερη δυνατόν υποστήριξη, αποτελεί πια, εκτός από προσωπική ευθύνη, υποχρέωση του ατόμου και απόδειξη ανθρωπιάς.

zougla.gr