Ο συμβιβασμός φέρνει ισοπέδωση

ΙΤΑΛΙΑ - ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ «ΦΙΑΤ»

ΡΩΜΗ.--

Μια μέρα μετά την ανακοίνωση της οριστικής διακοπής της παραγωγής αυτοκινήτων της «Fiat» στο Τέρμινι Ιμερέζε της Σικελίας, αφήνοντας στην ανεργία 1.600 εργαζόμενους, το περασμένο Σάββατο ανακοινώθηκε πως επιτεύχθηκε «συμφωνία» κατά τη διάρκεια συνάντησης στο υπουργείο Εργασίας στη Ρώμη.

Σύμφωνα με αυτήν, η «Fiat» φέρεται να συμφώνησε να καταβάλει 15 εκατομμύρια ευρώ για την παροχή εισοδήματος στους 640 εργαζόμενους που πρόκειται να βγουν στη σύνταξη μέσα στην επόμενη τετραετία, δίνοντας στον καθένα από 22.800 ευρώ μέσα στους επόμενους 48 μήνες. Σε ό,τι αφορά τους υπόλοιπους 900 εργαζόμενους, αυτοί υποτίθεται ότι θα επαναπροσληφθούν από την ιταλική εταιρεία «Dr Motor» του επιχειρηματία Μάσιμο Ντι Ρίζιο, προφανώς με χειρότερους εργασιακούς όρους, ο οποίος έχει υποστηρίξει πως θα συνεχίσει να παράγει εξαρτήματα αυτοκινήτων στο Τέρμινι Ιμερέζε. Η «Φίατ» βεβαίως κατευθύνει την δραστηριότητά της σε χώρες με χαμηλότερο εργασιακό κόστος.

Η συγκεκριμένη συμφωνία υπεγράφη από τις συμβιβασμένες ηγεσίες των ιταλικών συνδικάτων. Ο ρόλος τους, εξάλλου, είναι γνωστός. Εκτός από τη συμμετοχή τους στο λεγόμενο «κοινωνικό διάλογο», είχαν συμμετάσχει ενεργά στο εκβιαστικό «δημοψήφισμα» του περασμένου Γενάρη, όπου εγκρίθηκε η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στη βιομηχανική μονάδα της «Fiat» στο Μιραφιόρι με κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας, κατάργηση σταθερού χρόνου εργασίας, μείωση των διαλειμμάτων στο ωράριο εργασίας, περικοπές στις μέρες αναρρωτικής άδειας, απαγόρευση της απεργίας κ.ά. Η εργοδοσία και οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες επέβαλαν το «δημοψήφισμα» στους εργαζόμενους με τον εκβιασμό ή της αποδοχής του εργασιακού μεσαίωνα ή της αποχώρησης της επιχείρησης από τη χώρα. Προηγούμενα, οι ίδιες ηγεσίες σε άλλο δημοψήφισμα ζητούσαν από τους εργάτες να αποφασίσουν ποια εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα θα περικοπούν.

Το σίγουρο, πάντως, είναι πως αν δε δυναμώσει η ταξική πάλη και ταξικές δυνάμεις ικανές να απεγκλωβίσουν το λαό από τις λογικές της «καλύτερης διαχείρισης» του καπιταλιστικού συστήματος και τις αυταπάτες ότι μπορούν να υπάρξουν λύσεις που θα προκύψουν χωρίς συγκρούσεις, όπου και το κεφάλαιο και οι εργάτες θα είναι ευχαριστημένοι, οι δυνάμεις του κεφαλαίου θα ισοπεδώνουν δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων

ριζοσπάστης