Ο ανθός της χώρας σε μαρασμό

 Η ανεργία ήταν η πιο οδυνηρή «κληρονομιά» της χρεοκοπίας της χώρας, των μνημονίων και της ύφεσης που προκάλεσαν. Στην κορύφωση της κρίσης, το 2013, καταγράφηκε ανεργία πάνω από το 28%, με τους ειδικούς να εκτιμούν ότι το πραγματικό μέγεθός της ξεπερνούσε το 30%.

Η ανεργία των νέων έως 29 ετών έφτασε τότε πάνω από το 50% και ήταν μακράν η υψηλότερη στην Ε.Ε., υπερδιπλάσια από τον πανευρωπαϊκό μέσο όρο, με μόνη την Ισπανία να μας συναγωνίζεται σε αυτόν τον θλιβερό «πρωταθλητισμό». Στην καρδιά της μνημονιακής περιόδου κορυφώθηκε και το φαινόμενο της μαζικής φυγής των νέων ανθρώπων από τη χώρα, ακριβώς για αναζήτηση εργασίας σε άλλες χώρες, κυρίως της Ε.Ε.

Το πολιτικό σύστημα εν χορώ θρηνούσε για το brain drain, τη διαρροή εγκεφάλων, δηλαδή τη μαζική φυγή σε τρίτες χώρες νέων ανθρώπων με υψηλού επιπέδου σπουδές, προσόντα και δεξιότητες.

Από τότε έχουν αλλάξει πολλά πράγματα, στατιστικά προς το καλύτερο. Η συνολική ανεργία έχει πέσει στο 11,4% και των νέων έως 25 ετών στο 29%. Από το 2019, μάλιστα, η μείωσή της καταγράφεται θεαματική. Επεσε 8 ολόκληρες ποσοστιαίες μονάδες τόσο η συνολική όσο και των νεότερων. Και φυσικά η κυβέρνηση Μητσοτάκη παρουσιάζει την εξέλιξη ως δικό της επίτευγμα. Το ίδιο φυσικά θα μπορούσε να ισχυριστεί και η προηγούμενη κυβέρνηση, κατά τη θητεία της οποίας η ανεργία έπεσε 9 ποσοστιαίες μονάδες.

Ωστόσο, πίσω από τη «μαγεία» της στατιστικής υπάρχει μια πιο σκοτεινή εικόνα, την οποία φωτίζει έρευνα του ινστιτούτου ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ που δημοσιοποιήθηκε χθες. Μαζί με την ανεργία, και ιδιαίτερα την ανεργία των νέων, που παραμένει στα τρομακτικά επίπεδα του 25%- 34% για τους μέχρι 29 ετών, πέφτει και η συμμετοχή τους στο εργατικό δυναμικό. Γεγονός που προδίδει τόσο το ότι η φυγή εκτός χώρας για αναζήτηση δουλειάς συνεχίζεται -όπως έχει δείξει πρόσφατη δημοσιογραφική έρευνα της «Εφ.Συν.» («Τα παιδιά της μεγάλης φυγής» 14-16/4)-, όσο και ότι οι νέοι παρά τα υψηλά προσόντα τους απογοητεύονται και παραιτούνται από την αναζήτηση μιας «κανονικής» θέσης εργασίας.

Αυτό είναι άλλωστε και το μείζον πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, παρά την υποτιθέμενη ανάπτυξη για την οποία επαίρεται η κυβέρνηση: οι λίγες, κακής ποιότητας και κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας που προορίζονται για τον ανθό της χώρας, ο οποίος, μοιραία, μαραίνεται πρόωρα.

πηγή: ΕΦΣΥΝ