Συστάσεις ΣΕΒ για να μην αυξηθεί «υπέρμετρα» ο κατώτατος μισθός

Νουθεσίες προς την κυβέρνηση σχετικά με ενδεχόμενη αύξηση στον κατώτατο μισθό απεύθυνε ο ΣΕΒ υποστηρίζοντας ότι οι αυξήσεις μισθών που έγιναν πέρυσι «φαίνεται να έχουν οδηγήσει σε επιβράδυνση της απασχόλησης» και εξαιτίας αυτού ζητά «να επιδειχθεί σύνεση από την πολιτεία στην αύξηση του κατώτατου μισθού το 2020».

Ο ΣΕΒ αναφέρει στο ετήσιο μηνιαίο δελτίο οικονομικών εξελίξεων αναφέρει ότι «μια επανάληψη της μαξιμαλιστικής πολιτικής του 2019 θα έχει αρνητικές συνέπειες για την οικονομία» προσθέτοντας ότι οι αυξήσεις μισθών που έγιναν πέρυσι «φαίνεται να έχουν οδηγήσει σε επιβράδυνση της απασχόλησης».

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΦΚΑ που επικαλείται: «Η ετήσια μεταβολή του μέσου μισθού των εργαζομένων με μερική απασχόληση (καθώς, κατά τεκμήριο, επηρεάζονται περισσότερο από τις αυξήσεις του κατώτατου μισθού) ανήλθε τον Ιούλιο 2019 σε +9% από +4,7% τον Φεβρουάριο του 2019, όταν σημειώθηκε η αύξηση του κατώτατου μισθού κατά +11%.

Στην περίπτωση του μέσου μισθωτού (είτε εργάζεται με πλήρη είτε με μερική απασχόληση), η αντίστοιχη ετήσια μεταβολή διαμορφώθηκε τον Ιούλιο του 2019 σε +4,6% από +2,2% τον Φεβρουάριο του 2019.

Ο μέσος μηνιαίος μισθός των ασφαλισμένων στον ΕΦΚΑ διαμορφώθηκε σε Euro 951,7 το 7μηνο του 2019, έναντι Euro 919,7 το 7μηνο του 2018 και Euro 937,6 το 7μηνο του 2017.

Αντίθετα, ο ρυθμός δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας στο 7μηνο του 2019 (+281,8 χιλ.) επιβραδύνθηκε σε σχέση με το 2018. (+289,6 χιλ.)».

Ο ΣΕΒ εκφράζει επιφυλάξεις για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο υποστηρίζοντας ότι «οι ρυθμίσεις του τείνουν να διευρύνουν το έλλειμμα της κοινωνικής ασφάλισης, που είναι ήδη το μεγαλύτερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως ποσοστό του ΑΕΠ».

Ωστόσο, εμφανίζεται ικανοποιημένος για τη μείωση της φορολογίας, την κατάργηση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης και την επιδιωκόμενη μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος – στόχου σημειώνοντας ότι «είναι πολιτικές προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζονται απαραίτητα με την ενίσχυση των μακροπρόθεσμων αναπτυξιακών δυνατοτήτων της ελληνικής οικονομίας καθώς υπάρχουν τεράστιες ανάγκες για δαπάνες στην υγεία και την παιδεία/κατάρτιση/δεξιότητες, που θα πρέπει να ικανοποιηθούν κατά προτεραιότητα».