Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΛΛΑΔΑΣ -ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

Οι σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας και η κλιμάκωση της έντασης των τελευταίων ημερών, αναλύονται σε αυτό το άρθρο, υπό το πρίσμα των εσωτερικών διεργασιών των δύο χωρών, αλλά και των εξωτερικών παραγόντων που επηρεάζουν την κατάσταση.

Γράφει η συνάδελφος Χρυσούλας Μαρκεσίνη*.

Η επίθεση της τουρκικής ακταιωρού στην κανονιοφόρο «Νικηφόρος»

Οι σχέσεις των δύο χωρών Ελλάδας – Τουρκίας, έχουν περάσει από πολλές διακυμάνσεις. Μετά την ένταση των Ιμίων, ακολούθησε μία περίοδος σχετικής ύφεσης. Κάποιες, αψιμαχίες σε επίπεδο δηλώσεων, και παραβιάσεις του εναέριου χώρου ή των χωρικών υδάτων, που κατηγορούσαν η μία χώρα την άλλη, δεν αποτελούσαν απειλή.

Τα τελευταία όμως γεγονότα, πρώτον, με τον εμβολισμό του ελληνικού πλοίου, κατόπιν με τη σύλληψη των δύο ελλήνων στρατιωτικών, αλλά και με την προκλητικότητα των Τούρκων στην ΑΟΖ της Κύπρου, δείχνουν μία κλιμάκωση της έντασης. Οι λόγοι που εξηγούν γιατί συμβαίνει αυτό είναι «εσωτερικής πολιτικής».

Όπως επισημαίνεται από τον στρατιωτικό συντάκτη Π. Καρβουνόπουλο, το 2019 είναι χρονιά εκλογών για τον Ερντογάν. Η αντιπολίτευση μιλά για 18 ελληνικά νησιά που <<ανήκουν>> στην Τουρκία και η ακροδεξιά κα. Ακσενέρ υψώνει εθνικιστικές κορώνες, που όμως βρίσκουν ανταπόκριση στο εσωτερικό της Τουρκίας. Μία επίδειξη δύναμης στο Αιγαίο και μία νίκη σε μία συμπλοκή, είναι στόχος για τον Ερντογάν.

Από την ελληνική πλευρά ο Τσίπρας, έχοντας μπροστά του τις εκλογές του 2019 ή ίσως γρηγορότερα μέσα στο 2018, έχει το βάρος της σκληρής οικονομικής πολιτικής για λαό. Επιδιώκει να πάει σε ένα στίβο αναμέτρησης, χωρίς εθνικούς κινδύνους και απώλειες, τονίζοντας την εθνική κυριαρχία και ασφάλεια. Κάτι όμως που δείχνει να κλονίζεται μετά τις μεγάλες συγκεντρώσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, για το όνομα της πρώην Γιουκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, προκειμένου να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.

Παράλληλα, οι λόγοι «εξωτερικής πολιτικής» περιπλέκουν την υφιστάμενη κατάσταση στις σχέσεις Ελλάδας –Τουρκίας.

Οι ΗΠΑ επιθυμούν τη ΝΑΤΟϊκή ολοκλήρωση στην βαλκανική περίμετρο σε συνεργασία με τον Μακρόν, με σκοπό να φρενάρουν την επιρροή της Σοβιετικής Ένωσης στη μεσόγειο. Για αυτό θέλουν να προσαρτήσουν τα Σκόπια, στο ΝΑΤΟ, με όποιο όνομα. Όσο η Ελλάδα θα προβάλει αντιδράσεις στο όνομα, τόσο θα

«αξιοποιείται» η Τουρκία, ως επικίνδυνος μοχλός πίεσης.

Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (Α.Ο.Ζ.) της Κύπρου. Πηγή:http://www.ert.gr/eidiseis/diethni/evropi/dierevnitiki-diadikasia-sto-kypriako-ikopedo-11-o-d-vitsas-gia-tin-tourkia-stirixi-ipa-video 

Η Γερμανία ως ηγέτιδα, της Ε.Ε., επιδιώκει την κυριαρχία και τον έλεγχο στο ενεργειακό παιχνίδι. Για να υλοποιηθεί ένας Ρωσο-ιρανο-γερμανικός ενεργειακός διάδρομος, μέσω Ελλάδος (ΕΕ), Σκοπίων (ΕΕ τότε), Σερβίας (ΕΕ τότε) και Κροατίας (ΕΕ). Ο Ι. Μάζης στο «Το αθέατο γεωπολιτικό παίγνιο σε Βαλκάνια και Ανατολική Μεσόγειο» εξηγεί σε τι αποβλέπουν οι πρόσφατες σχέσεις συνεργασίας Μόσχας-Αγκύρας.

Η Τουρκία έχοντας πόλεμο με τους Κούρδους, που στηρίζονται από τις ΗΠΑ, αποφεύγει τη Συριακή εμπλοκή, προς το παρόν. Εκβιάζει, λόγω της θέσης της, το ΝΑΤΟ, μέσω Αιγαίου – Κύπρου και ελληνικών νησιών, που αποτελούν για τις ΗΠΑ, το μπλοκάρισμα, της Σοβιετικής διέλευσης. Αναμένονται οι κινήσεις της Κίνας.

Αυξήθηκε η εξαγωγή όπλων. Πηγή http://www.protothema.gr/world/article/753684/germania-meiothikan-oi-exagoges-oplon-alla-auxithikan-pros-tis-legomenes-trites-hores/

Μέσα σε όλα αυτά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η κρίση είναι ευκαιρία για εμπόριο όπλων. Η Τουρκία αγόρασε  τέσσερα συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας S-400, από τη Ρωσία, με συνολικό κόστος περίπου στα 2.5 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι Κούρδοι διαθέτουν εξοπλιστικά συστήματα τελευταίας τεχνολογίας δισεκατομμυρίων ευρώ, από άγνωστους προμηθευτές. Η Γερμανία κατατάσσεται τρίτη στις εξαγωγές όπλων παγκοσμίως.

Γίνεται αντιληπτό ότι η ένταση ανάμεσα στις δύο χώρες πυροδοτείται από ενδογενείς πολιτικούς παράγοντες και εξωγενείς τακτικές άλλων κρατών, παρά από άμεσα συγκρουόμενα συμφέροντα και οφέλη για την Ελλάδα ή την Τουρκία. Είναι δύο χώρες που βρέθηκαν σε θέσεις γεωπολιτικών συμφερόντων, στη δίνη ανακατανομής δυνάμεων… των μεγάλων δυνάμεων. Δεν θα επιτρέψουν οι δυνάμεις αυτές, να υπάρξουν ποτέ φιλικές σχέσεις μεταξύ Ελλάδας – Τουρκίας. Γιατί πώς θα παρεμβαίνουν, επεμβαίνουν, ελέγχουν και πώς θα παίζουν το ρόλο ρυθμιστή;

Εύφλεκτη η κατάσταση, ας ελπίσουμε να μη μυρίσει φωτιά!

*Η Χρυσούλα Μαρκεσίνη εργάζεται στο ΚΠΑ2 Αιγάλεω.