Οι δίκαιες διαμαρτυρίες των σπουδαστών ΔΙΕΚ για το δικαίωμα στην ....ανεργία

Εκ μέρους άνεργων/αδίκως διαγραμμένων από τον ΟΑΕΔ σπουδαστών

"Διεκδικούμε το δικαίωμα μας στην ανεργία!!!!"

Είμαστε σπουδαστές των ΔΙΕΚ και άνεργοι, όλοι ενήλικοι με χρόνια προϋπηρεσίας σε διάφορες ο καθένας εργασίες, πολλοί από εμάς απόφοιτοι ΑΕΙ και ΤΕΙ, οι οποίοι για να ενισχύσουμε τις δυνατότητες εύρεσης εργασίας μας πήραμε την δύσκολη απόφαση να καταρτιστούμε επαγγελματικά σε προγράμματα Δια Βίου Μάθησης.

Αυτή τη στιγμή –και για πρώτη φορά από την ίδρυση των ΙΕΚ- τα κατά τόπους Κέντρα Προώθησης Απασχόλησης σύμφωνα με εντολή της Κεντρικής Υπηρεσίας του ΟΑΕΔ μας καλούν να παραδώσουμε τις κάρτες μας ή προχωρούν αυτόβουλα σε διαγραφές της ανεργίας χωρίς καν προειδοποίηση ή πραγματοποιούν ανάκληση της ανεργίας που σημαίνει ότι ο πραγματικός χρόνος ανεργίας δεν λογίζεται.

Σύμφωνα με έναν Νόμο (που παρεμπιπτόντως ψηφίστηκε επτά χρόνια πριν από την ίδρυση των ΙΕΚ!) ισχυρίζονται, δεν μπορείς να είσαι σπουδαστής στα ΙΕΚ και συγχρόνως να διατηρείς ενεργή κάρτα ανεργίας. Είτε έχεις ξαναδουλέψει είτε όχι. Και αυτό ισχύει μόνο για τα ΔΙΕΚ. Για κανένα άλλο εκπαιδευτικό φορέα. Ούτε για τα ΑΕΙ, ούτε για τα επαγγελματικά λύκεια, αλλά ούτε και για τα ιδιωτικά ΙΕΚ, καθώς τα ίδια διαφημίζουν τη συνεργασία τους με τον ΟΑΕΔ για εκπτωτικές προσφορές στους άνεργους σπουδαστές τους!

Ο ίδιος ο ΟΑΕΔ που υποτίθεται ότι είναι ο θεσμός που προστατεύει τους ανέργους καταστρατηγεί το ευρωπαϊκό δίκαιο στο οποίο γίνεται σαφές ότι μπορείς να είσαι άνεργος και καταρτιζόμενος αρκεί να είσαι «διαθέσιμος για εργασία», να έχεις προτεραιότητα την εργασία. Η πλειοψηφία μας έχει προτεραιότητα στην εργασία και αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι οι περισσότεροι έχουν ήδη εργαστεί και από το ότι κάποιοι από αυτούς δουλεύουν αυτή τη στιγμή. (Το μέγιστο οξύμωρο της κατάστασης: μπορείς να είσαι καταρτιζόμενος και εργαζόμενος αλλά όχι καταρτιζόμενος και άνεργος)

Χωρίς να ανήκουμε στα μητρώα του ΟΑΕΔ και χωρίς να εργαζόμαστε δεν έχουμε τα ελάχιστα δικαιώματα που δικαιούμαστε ως τυπικά άνεργοι όπως ασφάλιση, επιδόματα, εκπτωτικές παροχές. Αλλά συγχρόνως δεν έχουμε και καμία ελπίδα να βρούμε εργασία, καθώς πλέον με το εργασιακό καθεστώς που έχει εδραιωθεί και στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα είναι απαραίτητη η κάρτα ανεργίας ενώ μοριοδοτούνται οι μήνες τυπικής ανεργίας.

Μένουμε κυριολεκτικά στο κενό. Δεν είμαστε ούτε εργαζόμενοι, ούτε φοιτητές (καθώς στα ΙΕΚ δεν έχουμε κανένα από τα φοιτητικά δικαιώματα/προνόμια, όπως μειωμένα εισιτήρια στα μέσα, δωρεάν συγγράμματα κλπ) και πλέον δεν θα είμαστε ούτε άνεργοι. Δηλαδή για την πολιτεία δεν είμαστε τίποτα.

Τοποθετούμαστε στη θέση να επιλέξουμε ανάμεσα στο δίλλημα ή επαγγελματική κατάρτιση ή ανεργία. Και το χειρότερο είναι ότι κάποιοι θα προτιμήσουν την ανεργία γιατί -όσο και αν φαίνεται παράξενο- προσφέρει μεγαλύτερη ελπίδα!

Είμαστε στη δυσάρεστη και άβολη θέση να διεκδικούμε όχι δυστυχώς καλύτερες συνθήκες εργασίας, ούτε καλύτερο μισθό, αλλά το αυτονόητο δικαίωμά μας στην ανεργία! Γιατί δυστυχώς αυτό είμαστε, άνεργοι.

Ζητάμε άμεση ανάκληση των διαγραφών.

Το κράτος δεν θα κερδίσει πολλά από αυτή την πλασματική μείωση της ανεργίας. Εμείς, όμως, οι άνεργοι σπουδαστές των δημόσιων ΙΕΚ χάνουμε πολλά από την άρνηση εκ μέρους του κράτους του αυτονόητου δικαιώματός μας να ορισθούμε ως αυτό που είμαστε.