Φτώχεια και ανεργία, φοβούνται περισσότερο οι άνθρωποι στην Κρίση

Η παρατεταμένη οικονομική ανασφάλεια και κρίση, όπως για παράδειγμα, η παγκόσμια οικονομική ύφεση του 1929, επηρέασε τις στάσεις και συμπεριφορές πολιτών για δεκαετίες.

Μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό International Journal of Health Sciences and Research, τον Οκτώβριο του 2015,  επιχειρεί να μελετήσει την επίδραση της οικονομικής κρίσης στον τρόπο με τον οποίο, οι πολίτες ιεραρχούν κινδύνους που σχετίζονται με την υγεία και την ασφάλεια τους.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης:

H  έλλειψη δικαιοσύνης (91.9%) και η ανεργία (84.6%) αποτελούν τους δύο κινδύνους, τους οποίους οι ερωτώμενοι φοβούνται περισσότερο, ενώ οι επιδημίες (45%) και η διεθνής τρομοκρατία (47.7%) αποτελούν τους κινδύνους που φοβούνται λιγότερο.

Τι από τα παρακάτω φοβάστε περισσότερο.

Κίνδυνοι	Σύνολο (Ν) 1227	Άνδρες (Ν) 687	Γυναίκες (Ν) 540
Ασθένεια	81.6	77.6	86.7
Πόλεμος	48.3	41.7	56.7
Πυρηνικό ατύχημα	51.5	52.4	50.3
Εξάπλωση πυρηνικών στην Ευρώπη	53.0	50.2	56.4
Διεθνής Τρομοκρατία	47.4	41.5	55.0
Κλοπές – Ληστείες - Εγκληματικότητα	84.1	81.2	87.8
Επιδημίες	45.0	44.3	45.8
Σεισμοί	57.2	55.5	59.4
Ανεργία	84.6	85.1	83.9
Φτώχεια	83.6	83.4	83.9
Έλλειψη κοινωνικής δικαιοσύνης	91.9	92.1	91.7

 Σημαντικές διαφοροποιήσεις καταγράφηκαν μεταξύ ανδρών και γυναικών, με τις γυναίκες να δηλώνουν ότι φοβούνται περισσότερο τον κίνδυνο της ασθένειας, του πολέμου και της διεθνούς τρομοκρατίας. Ο φόβος αυξάνεται επίσης και με βάση την ηλικία. Ο μεγαλύτερος φόβος των ατόμων ηλικίας 18-34 ετών, ήταν η ανεργία (89.8%) ενώ ερωτώμενοι ηλικίας 35 ετών και άνω δήλωσαν ότι φοβούνται περισσότερο την έλλειψη κοινωνικής δικαιοσύνης (>90%).

 Μετά την έλλειψη κοινωνικής δικαιοσύνης οι κάτοικοι του λεκανοπεδίου Αττικής φοβούνται περισσότερο τον κίνδυνο της εγκληματικότητας (85.5%), ενώ οι κάτοικοι της κεντρικής Μακεδονίας (87.7%) και της υπόλοιπης Ελλάδας (90.1%) φοβούνται περισσότερο  τον κίνδυνο της φτώχειας. Αντιστρόφως ο φόβος της ανεργίας και της φτώχειας καταγράφηκε περισσότερο σε ερωτώμενους, οι οποίοι κατοικούν εκτός της Αττικής και Κεντρικής Μακεδονίας.

Τέλος ο δεύτερος κίνδυνος, τον οποίο φοβούνται περισσότερο όσοι αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες είναι η ανεργία (94.3%)  και η φτώχεια (94.3%), ενώ όσοι δήλωσαν ότι δεν αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, μετά την έλλειψη κοινωνικής δικαιοσύνης, φοβούνται περισσότερο την εγκληματικότητα (81.5%) .

 Συγκεκριμένα συμμετέχοντες με πολλές οικονομικές δυσκολίες είχαν 3 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να φοβούνται τη φτώχεια και την ανεργία και 1.5 φορές να φοβούνται τους σεισμούς και τις επιδημίες.

Η μελέτη αποτελεί την πρώτη προσπάθεια καταγραφής των κοινωνικών και ψυχολογικών  επιδράσεων της οικονομικής κρίσης στον τρόπο με τον οποίο αξιολογεί ο πληθυσμός τους φόβους του για μια σειρά από κινδύνους. Φαίνεται ότι η μακροχρόνια αναξιοκρατία, καθώς και φαινόμενα διαφθοράς σε συνδυασμό με το γεγονός ότι θεωρούνται από πολλούς υπεύθυνα για την οικονομική και ανθρωπιστική κρίση επηρέασαν τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η αξιολόγηση των κινδύνων στην αντίληψη των πολιτών. Επιπλέον η μακροχρόνια ανεργία που προκλήθηκε από την παρατεταμένη οικονομική κρίση δεν αποτελεί μόνο απώλεια του εργατικού δυναμικού, αλλά εμμέσως αποτελεί μια άδικη και αντιδημοκρατική τιμωρία για τον παραγωγικό ιστό της χώρας ιδιαιτέρως των νέων, οι οποίοι στερούνται την δυνατότητα ανάπτυξης και δημιουργίας.

Έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι οι πολλοί πολίτες δεν ιεραρχούν υψηλά το φόβο για τις επιδημίες, γεγονός που μπορεί να αποδοθεί στην επικοινωνιακή διαχείριση των επιδημιών του 2009 και 2011, καθώς και των θεωριών συνωμοσίας, οι οποίες θα μπορούσαν να επιφέρουν πλήγμα στην εμπιστοσύνη των πολιτών αναφορικά με την πληροφόρηση σε θέματα υγείας.

 Επιστημονική Υπεύθυνη Έρευνας:  Δρ. Έφη Σίμου. Τομέας Επιδημιολογίας και Βιοστατιστικής. Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας

H έρευνα πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 1.227 ατόμων κατά το Σεπτέμβριο του 2013, μέσω τηλεφωνικών συνεντεύξεων. Πανελλαδικό δείγμα με αναλογική κατανομή στις 13 περιφέρειες της χώρας.