Η
αύξηση της απασχόλησης είναι ο δρόμος που θα κάνει τη χώρα να ξεφύγει
από την ύφεση και την ανεργία, αλλά και θα αποτελέσει κλειδί για
εξυπηρέτηση του χρέους, σύμφωνα με μελέτη του Ινστιτούτου Συνομοσπονδίας
Εργατών Ελλάδος (ΙΝΕ, ΓΣΕΕ).
Οπως υποστηρίζουν οι ερευνητές πρόκειται για τη «διάνοιξη μιας λεωφόρου απασχόλησης με στόχο την άμεση αποκλιμάκωση του ποσοστού ανεργίας και την ώθηση της εσωτερικής ζήτησης», στο οποίο το κράτος θα λειτουργεί «ως εργοδότης ύστατης καταφυγής και ως όχημα εξόδου από την κρίση».
Το πρόγραμμα, που προτείνετε από το Ινστιτούτο, θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τόσο την κρίση υποαπασχόληση αλλά και να μειώσει την ανεργία κατά 10%, από το 26% στο 16%, μέσα στα επόμενα τρία χρόνια. Η μείωση της ανεργίας σε αυτό το ποσοστό χρειάζεται την δημιουργία περίπου 430 χιλιάδων θέσεων εργασίας.
«Η καθαρή αμοιβή, θα πρέπει να διασφαλίζει ένα ελάχιστο επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης και σίγουρα να είναι υψηλότερη από το ατομικό κατώφλι της φτώχειας».
Το Ινστιτούτο μελέτησε τρία πιθανά σενάρια:
Η καθαρή αμοιβή του ανέργου που συμμετέχει στο πρόγραμμα καθορίζεται στα 495 ευρώ ανά μήνα, είναι δηλαδή ίση με τον βασικό καθαρό μισθό ενός άγαμου άνω των 25 ετών χωρίς εργασιακή εμπειρία.
Η καθαρή αμοιβή διαμορφώνεται στα 545 ευρώ ανά μήνα, δηλαδή είναι ίση με τον βασικό καθαρό μισθό ενός άγαμου άνω των 25 ετών με μία τριετία.
Η καθαρή αμοιβή του προγράμματος ανέρχεται σε 594,26 ευρώ ανά μήνα, δηλαδή είναι ίση με τον βασικό καθαρό μισθό ενός άγαμου άνω των 25 ετών με δύο τριετίες. Και στα τρία σενάρια το ύψος της καθαρής αμοιβής είναι αρκετά υψηλότερο από το μισθό εισαγωγής (431,75 ευρώ), δηλαδή ασκεί μικρή (και θετική) αυξητική πίεση στο ύψος του κατώτατου μισθού.
Σε καθένα από τα τρία σενάρια και προκειμένου να υπάρχει απόδοση των αναμενομένων, η καθαρή αμοιβή πρέπει να είναι επαρκώς υψηλότερη από την ανελαστική δαπάνη διαβίωσης του ανέργου, ο οποία εκτιμάται σε 400 ευρώ ανά μήνα.
Οπως υποστηρίζουν οι ερευνητές, η θετική επίδραση του προγράμματος δημιουργίας θέσεων εργασίας δεν περιορίζεται στον αριθμό των ανέργων που θα απασχοληθούν στο πρόγραμμα. Το επιπλέον εισόδημα που δημιουργείται ενισχύει την κατανάλωση, δηλαδή τη συνολική ζήτηση. Η αυξημένη ζήτηση προκαλεί αύξηση της παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών, η οποία για να επιτευχθεί απαιτεί πρόσθετη απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.
Η ανατροφοδοτούμενη διαδικασία αύξησης της απασχόλησης, του εισοδήματος και της ζήτησης θα επιφέρει πρόσθετα ετήσια φορολογικά έσοδα περίπου 526 εκατ. ευρώ, από τον ΦΠΑ χάρη στην αυξημένη κατανάλωση και περίπου 47 εκατ. ευρώ από το φόρο εισοδήματος των επιχειρήσεων λόγω της οριακής αύξησης της κερδοφορίας τους. Θα μπορούσε, επίσης, να μειώσει το ποσοστό φτώχειας κατά τουλάχιστον 15%, ενώ το συνολικό όφελος για τα ασφαλιστικά ταμεία υπολογίζεται περίπου στα 3,5 δισ. ευρώ.
Οσον αφορά τη χρηματοδότηση του προγράμματος αυτή θα μπορούσε να γίνεται μέσω πόρων όπως η Ειδική Εισφορά Αλληλεγγύης που υπολογίζεται σε 204 εκατ. ευρώ το έτος, δηλαδή περίπου 820 εκατ. ευρώ σε βάθος τετραετίας και τις ήδη προϋπολογισμένες δαπάνες του νέου ΕΣΠΑ (ΣΕΣ 2014-2020) για παρεμβάσεις στην αγορά εργασίας.
Επιπλέον, θα μπορούσε να γίνει χρήση των εσόδων από ευρωπαϊκούς πόρους και έκτακτα φορολογικά έσοδα, δηλαδή από τα έσοδα που δεν επηρεάζουν τη δημοσιονομική προσαρμογή, όπως είναι τα έσοδα από πρόστιμα που επιβάλλονται για φορολογικές παραβάσεις.
Οπως υποστηρίζουν οι ερευνητές πρόκειται για τη «διάνοιξη μιας λεωφόρου απασχόλησης με στόχο την άμεση αποκλιμάκωση του ποσοστού ανεργίας και την ώθηση της εσωτερικής ζήτησης», στο οποίο το κράτος θα λειτουργεί «ως εργοδότης ύστατης καταφυγής και ως όχημα εξόδου από την κρίση».
Το πρόγραμμα, που προτείνετε από το Ινστιτούτο, θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τόσο την κρίση υποαπασχόληση αλλά και να μειώσει την ανεργία κατά 10%, από το 26% στο 16%, μέσα στα επόμενα τρία χρόνια. Η μείωση της ανεργίας σε αυτό το ποσοστό χρειάζεται την δημιουργία περίπου 430 χιλιάδων θέσεων εργασίας.
«Η καθαρή αμοιβή, θα πρέπει να διασφαλίζει ένα ελάχιστο επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης και σίγουρα να είναι υψηλότερη από το ατομικό κατώφλι της φτώχειας».
Το Ινστιτούτο μελέτησε τρία πιθανά σενάρια:
Η καθαρή αμοιβή του ανέργου που συμμετέχει στο πρόγραμμα καθορίζεται στα 495 ευρώ ανά μήνα, είναι δηλαδή ίση με τον βασικό καθαρό μισθό ενός άγαμου άνω των 25 ετών χωρίς εργασιακή εμπειρία.
Η καθαρή αμοιβή διαμορφώνεται στα 545 ευρώ ανά μήνα, δηλαδή είναι ίση με τον βασικό καθαρό μισθό ενός άγαμου άνω των 25 ετών με μία τριετία.
Η καθαρή αμοιβή του προγράμματος ανέρχεται σε 594,26 ευρώ ανά μήνα, δηλαδή είναι ίση με τον βασικό καθαρό μισθό ενός άγαμου άνω των 25 ετών με δύο τριετίες. Και στα τρία σενάρια το ύψος της καθαρής αμοιβής είναι αρκετά υψηλότερο από το μισθό εισαγωγής (431,75 ευρώ), δηλαδή ασκεί μικρή (και θετική) αυξητική πίεση στο ύψος του κατώτατου μισθού.
Σε καθένα από τα τρία σενάρια και προκειμένου να υπάρχει απόδοση των αναμενομένων, η καθαρή αμοιβή πρέπει να είναι επαρκώς υψηλότερη από την ανελαστική δαπάνη διαβίωσης του ανέργου, ο οποία εκτιμάται σε 400 ευρώ ανά μήνα.
Οπως υποστηρίζουν οι ερευνητές, η θετική επίδραση του προγράμματος δημιουργίας θέσεων εργασίας δεν περιορίζεται στον αριθμό των ανέργων που θα απασχοληθούν στο πρόγραμμα. Το επιπλέον εισόδημα που δημιουργείται ενισχύει την κατανάλωση, δηλαδή τη συνολική ζήτηση. Η αυξημένη ζήτηση προκαλεί αύξηση της παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών, η οποία για να επιτευχθεί απαιτεί πρόσθετη απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.
Η ανατροφοδοτούμενη διαδικασία αύξησης της απασχόλησης, του εισοδήματος και της ζήτησης θα επιφέρει πρόσθετα ετήσια φορολογικά έσοδα περίπου 526 εκατ. ευρώ, από τον ΦΠΑ χάρη στην αυξημένη κατανάλωση και περίπου 47 εκατ. ευρώ από το φόρο εισοδήματος των επιχειρήσεων λόγω της οριακής αύξησης της κερδοφορίας τους. Θα μπορούσε, επίσης, να μειώσει το ποσοστό φτώχειας κατά τουλάχιστον 15%, ενώ το συνολικό όφελος για τα ασφαλιστικά ταμεία υπολογίζεται περίπου στα 3,5 δισ. ευρώ.
Οσον αφορά τη χρηματοδότηση του προγράμματος αυτή θα μπορούσε να γίνεται μέσω πόρων όπως η Ειδική Εισφορά Αλληλεγγύης που υπολογίζεται σε 204 εκατ. ευρώ το έτος, δηλαδή περίπου 820 εκατ. ευρώ σε βάθος τετραετίας και τις ήδη προϋπολογισμένες δαπάνες του νέου ΕΣΠΑ (ΣΕΣ 2014-2020) για παρεμβάσεις στην αγορά εργασίας.
Επιπλέον, θα μπορούσε να γίνει χρήση των εσόδων από ευρωπαϊκούς πόρους και έκτακτα φορολογικά έσοδα, δηλαδή από τα έσοδα που δεν επηρεάζουν τη δημοσιονομική προσαρμογή, όπως είναι τα έσοδα από πρόστιμα που επιβάλλονται για φορολογικές παραβάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου