Αυτοδιαχειριζόμενη BIOME: Το πείραμα πέτυχε

"Eίμαστε η σάρκα της σάρκας του εργοστασίου" μας λέει ο Μάκης Αναγνώστου, ένας από τους εργαζομένους στη ΒΙΟ.ΜΕ. Έχουν περάσει 2,5 χρόνια από τότε που το εργοστάσιο πέρασε στον έλεγχο των εργατών και η ΒΙΟ.ΜΕ. από ένα τυπικό εργοστάσιο, έγινε πρότυπο άλλου μοντέλου εργασίας. Προχωρώντας βήμα - βήμα, αποφασίζοντας τα πάντα με συνελεύσεις, χωρίς κεφάλαιο, αλλά με ανεξάντλητη θέληση, οι εργάτες τα κατάφεραν. Του Κώστα Παπαντωνίου

Σήμερα η ΒΙΟ.ΜΕ. παράγει βιολογικά απορρυπαντικά, που η πώλησή τους, πάντα σε προσιτές τιμές, εξασφαλίζει μισθούς ίσους με επίδομα ανεργίας στους περίπου 40 εργαζόμενους. Εφόσον οι εργάτες βγάλουν άδεια λειτουργίας, άρα θα μπορούν να εξάγουν, το προσωπικό θα εξαπλασιαστεί, όπως λένε. Μέχρι όμως αυτό να γίνει πραγματικότητα, έχουν μπροστά τους ακόμη μια μεγάλη μάχη. Την ερχόμενη Δευτέρα θα εκδικαστεί αίτημα των συνδίκων της πτωχευμένης ΒΙΟ.ΜΕ. για εκποίηση των ακινήτων του συγκροτήματος της Φιλκεράμ Τζόνσον, όπου στεγάζεται το συνεργατικό εργοστάσιο, το οποίο εγκατέλειψε η εργοδοσία αφήνοντας απλήρωτους και χωρίς αποζημιώσεις τους εργαζόμενους.

Απάντηση στην ανεργία μέσα από τον χώρο μας

"Θα μας βρούνε μέσα όποια κι αν είναι η απόφαση" διαμηνύουν. "Δεν είμαστε διατεθειμένοι να μετακινηθούμε σε άλλο χώρο, δεδομένου πως οι μηχανές είναι χτισμένες μέσα στον χώρο του εργοστασίου και το κόστος μεταφοράς είναι πολλαπλάσιο από τη σημερινή λειτουργία του" τονίζουν. Άλλωστε, όπως λένε, δεν απολύθηκαν ποτέ. Η εργοδοσία δεν ασχολήθηκε με το μέλλον τους ούτε ακόμα όταν είχαν προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας, διεκδικώντας να αποπληρωθούν τα δεδουλευμένα μηνών. "Είμαστε στον χώρο μας" προσθέτουν.

Η σημασία της λειτουργίας της ΒΙΟ.ΜΕ. υπερβαίνει τα όρια των αναγκών των εργαζομένων της. Πάνω από 50.000 εργαζόμενοι, όπως είχε υπογραμμιστεί από την "Αλληλεγγύη για Όλους" έμειναν άνεργοι επειδή έκλεισαν τα τελευταία χρόνια πολλά εργοστάσια. "Το εγχείρημά μας είναι και μία απάντηση απέναντι στην ανεργία" αναφέρει στην "Α" ο Μάκης Αναγνώστου, που τονίζει ότι έχουν προχωρήσει στην κατάλληλη έρευνα για να γνωρίζουν ότι σε Ιταλία, Γερμανία και Γαλλία μόνο οι καταναλωτές των προϊόντων τους μπορούν να είναι 6 εκατομμύρια. Που σημαίνει αυτόματα "μεγαλύτερα οφέλη για μας, που θα εξασφαλίζουν την επιβίωσή μας, αλλά παράλληλα θα θέτουν τις βάσεις για να προσληφθεί και άλλος κόσμος”.

Η ΒΙΟ.ΜΕ., όμως, είναι και το παράδειγμα που μπορεί να "αναστήσει" πολλά ακόμα "κουφάρια", όπως χαρακτηρίζει ο Αλέκος Σιδερίδης, άλλος εργαζόμενος, τα εργοστάσια που κλείνουν σε όλη τη χώρα. "Από τη στιγμή που τα αφεντικά παρατάνε τα εργοστάσια, δεν υπάρχει λόγος αυτά να μένουν αχρηστευμένα και να μένουν την ίδια ώρα οι εργάτες άνεργοι στα σπίτια τους" προσθέτει ο Δημήτρης Κουματσιούλης. Άλλωστε, οι εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ. απέδειξαν ότι "τα αδύνατα είναι δυνατά", αρκεί παράλληλα με τον κόπο να υπάρχει και τρόπος. "Δεν είχαμε λεφτά για να πάρουμε τις πρώτες ύλες για να κατασκευάσουμε τα προηγούμενα προϊόντα, οπότε σκεφτήκαμε να κάνουμε μια στροφή στην παραγωγή" λένε. Από κόλλες και δομικά υλικά παράγουν προϊόντα καθημερινής χρήσης, μαλακτικά, καθαριστικά, σαπούνια, απορρυπαντικά που πωλούνται σε όλο και περισσότερα νοικοκυριά.

Τρέχουμε να πιάσουμε το όνειρο και να ζήσουμε τις οικογένειές μας

Ένα σημαντικό σημείο, στο οποίο στέκονται είναι η στήριξη του κόσμου. "Κατάλαβαν τι πρεσβεύουμε. Δεν κάναμε κάτι για το κέρδος, αλλά για να ζούμε". Η στήριξη αυτή μεταφράζεται από την αγορά προϊόντων που διατέθηκαν χτες σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα και Πάτρα, μέχρι τις υπογραφές οργανισμών, δομών και πολιτών που στηρίζουν τη συνέχιση λειτουργίας της ΒΙΟ.ΜΕ. και προέρχονται από όλο τον κόσμο! "Εμείς απαντήσαμε πως θέλουμε πίσω τις δουλειές μας, θέλουμε τις ζωές μας, θέλουμε την αξιοπρέπειά μας. Αν αυτό θεωρείται παράλογο ναι, είμαστε παράλογοι! Αν θεωρείται άνομο, ναι, είμαστε άνομοι! Αν θεωρείται άπιαστο όνειρο, ναι, τρέχουμε να πιάσουμε το όνειρό μας, και να ζήσουμε τις οικογένειές μας!" λένε σε μία από τις ανακοινώσεις τους, συμπυκνώνοντας τα "γιατί" της προσπάθειας, που εξελίσσεται σε ιστορική για τον χώρο της εργασίας και η αξία της δεν μπορεί να ακυρωθεί στις αίθουσες των δικαστηρίων.

Πηγή: Η Αυγή