Ένας ευρωπαϊκός «ΟΑΕΔ» για την ασφάλιση των ανέργων

Με χρηματοδότηση απο Ευρωπαικά κονδύλια θα πρέπει να παρέχονται έως και το 50% των εργαλείων κοινωνικής στήριξης των ανέργων σε κάθε χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
σύμφωνα με μελέτη του γερμανικού Κέντρου Ευρωπαϊκών Οικονομικών Ερευνών (ZEW). Η μελέτη αυτή δημοσιεύτηκε πριν από λίγες ημέρες Η άντληση των αναγκαίων πόρων για ένα σχήμα «ευρωπαϊκής ασφάλισης ανέργων», όπως το βαφτίζουν οι εμπειρογνώμονες του ZEW μεταξύ αυτών και ο διάσημος οικονομολόγος και επικεφαλής του εν λόγω think tank κος. Κλέμενς Φούεστ, θα γίνει μέσω της επιβολής μιας μέσης εισφοράς 1,57% επί των εισοδημάτων των εργαζομένων όλων των χωρών – μελών της ευρωζώνης, και όχι μέσω των κοινοτικών κονδυλίων (στην Ελλάδα το ΕΣΠΑ), όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα. Η εισφορά αυτή θα διαφοροποιείται από χώρα σε χώρα της ευρωζώνης, ανάλογα με το οικονομικό μέγεθος της κάθε μίας. Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσαν να μαζεύονται 39 δις. ευρώ κάθε χρόνο, αναφέρει το ZEW, και τα οποία θα διανέμονταν σε δωδεκάμηνη βάση στους δικαιούχους ανέργους της ευρωζώνης. Στη μελέτη του ZEW αναφέρονται τρία βασικά σενάρια για το πώς θα μπορούσε να εφαρμοστεί ένα τέτοιο σχήμα. Σύμφωνα με το επικρατέστερο, στην Ελλάδα θα μπορούσε να επιβληθεί μία εισφορά της τάξεως του 2,08%. Υπενθυμίζεται πως σήμερα η εισφορά που αποδίδεται στο ΙΚΑ υπέρ του ΟΑΕΔ ανέρχεται στο 5,7% του μισθού κάθε εργαζομένου του ιδιωτικού τομέα. Η μελέτη του ZEW για την «ευρωπαϊκή ασφάλιση των ανέργων» δεν ήλθε σαν κεραυνός εν αιθρία. Στα τέλη του περασμένου Αυγούστου είχε εκδώσει τη δική του μελέτη του Γερμανικό Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών (DIW), ενώ λίγες μέρες πιο πριν ο ίδιος ο πρώην κοινοτικός Επίτροπος Απασχόλησης, Λάζλο Αντόρ είχε ταχθεί δημοσίως υπέρ ενός τέτοιου σχήματος, σε συνέντευξη που παραχώρησε στη γερμανική εφημερίδα die Welt. Σε ένα τέτοιο μέτρο, έχουν ήδη συμφωνήσει γενικά οι κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας, αλλά είναι ακόμα επιφυλακτική η χριστιανοδημοκρατική πτέρυγα της κυβέρνησης του Μεγάλου Συνασπισμού στη Γερμανία (σ.σ. CDU, κόμμα της γερμανίδας καγκελαρίου, κας. Άνγκελα Μέρκελ). Πρώτος που έθεσε, πάντως, τη συγκεκριμένη ιδέα, σε θεσμικό επίπεδο στην Ε.Ε. ήταν ο ίδιος ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, κ. Herman Van Rompuy το 2012. Συγκεκριμένα είχε αναφέρει πως «η δημοσιονομική μετεξέλιξη της Οικονομικής Νομισματικής Ένωσης με τη διαμόρφωση ενός περιορισμένου απορρόφησης των ασύμμετρων σοκ (σ.σ. μίας κρίσης) θα μπορούσε να πάρει τη μορφή ενός συστήματος ασφάλισης μεταξύ των χωρών-μελών της ευρωζώνης. Ο συγκεκριμένος σχεδιασμός ενός τέτοιου εργαλείου θα μπορούσε να γίνει με δύο προσεγγίσεις. Η μία θα μπορούσε να είναι μακροοικονομική, όπου οι συνεισφορές θα βασίζονταν στις κυκλικές διακυμάνσεις των εσόδων και η δεύτερη θα βασιζόταν σε μία μικροοικονομική προσέγγιση, η οποία θα συνδεόταν περισσότερο με μία πιο ευαίσθητη σχέση με τον οικονομικό κύκλο και θα αφορούσε την ασφάλιση των ανέργων».