Εργασιακός Μεσαίωνας

Της ΕΛΕΝΗΣ ΔΕΛΒΙΝΙΩΤΗ

Υπάρχει κάτι χειρότερο από το να είσαι άνεργος; Ισως το να δουλεύεις και να μην πληρώνεσαι. Υπάρχει κάτι χειρότερο από το να είσαι σε... διαθεσιμότητα; Ισως το να είσαι «νοικιασμένος». Υπάρχει κάτι χειρότερο από το να είσαι συμβασιούχος; Ισως το να είσαι «αδήλωτος»... 

 Μικρά και μεγάλα... διλήμματα μιας εποχής που μοιάζει να έχει δανεισθεί εικόνες από την Κόλαση του Δάντη για να περιγράψει τις απλές καθημερινές στιγμές του καθένα μας... Ελλάδα, σωτήριον έτος 2014, έτος 4 μετά Μνημόνιον...

Κι έφτασαν 4 χρόνια για να εγκαταστήσουν γύρω μας κι εντός μας μια εργασιακή ζούγκλα ανείπωτης βαρβαρότητας. Κάπου εδώ ξεθωριάζουν οι στίχοι των τραγουδιών που μας έμαθαν να αγωνιζόμαστε λες κι έσβησαν μονομιάς τα οράματα και οι αναμνήσεις, χάθηκαν οι ποιητές της εφηβείας μας, τα χρόνια των ονείρων και της ανεμελιάς.
Εδώ τώρα κατοικεί το τέρας της ανεργίας -και όχι μόνον-, ξαναζωντάνεψαν οι «δεινόσαυροι» της εργασιακής ζούγκλας που τη λένε, στις ειδήσεις, αγορά εργασίας...
Αν καταφύγουμε στη γλώσσα των αριθμών, μπορούμε να συνεννοηθούμε καλύτερα:
* 600.000 αδήλωτοι ανασφάλιστοι εργαζόμενοι μισθωτοί. Αυτό σημαίνει ότι 27% του συνόλου του πληθυσμού -δηλαδή τρία εκατομμύρια ψυχές σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΕΟΠΥΥ- είναι χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, που θα πει άνθρωποι απροστάτευτοι στην αρρώστια και το θάνατο.
* 1.363.000 άνεργοι που αντιστοιχούν στο 27,5% του εργατικού δυναμικού, κλεισμένοι στο σπίτι τους χωρίς πρόσβαση στην αγορά εργασίας, χωρίς πρόσβαση στη ζωή.
* 337.000 υποαπασχολούμενοι σε δουλειές του «ποδαριού» που αντιστοιχούν στο 6,8% του εργατικού δυναμικού, εκ των οποίων οι 213.000 -δηλαδή 4,3% του εργατικού δυναμικού- είναι μερικώς απασχολούμενοι.
* 1.000.000 εργαζόμενοι που αν και δουλεύουν καθημερινά είναι απλήρωτοι, άλλες φορές γιατί οι επιχειρήσεις όπου εργάζονται αδυνατούν πραγματικά να τους πληρώσουν κι άλλες γιατί ορισμένοι εργοδότες έχουν βρει στην κρίση το μήνα που θρέφει τους ένδεκα. Υπολογίζεται ότι οι απλήρωτοι εργαζόμενοι έχουν κατά μέσο όρο «χρηματοδοτήσει» τις εταιρείες τους με τους μισθούς πέντε ή και έξι μηνών. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις εργαζομένων που έχουν να πληρωθούν έως και 12 μήνες.
* 300.000 ψευδο-αυτοαπασχολούμενοι, οι οποίοι παρουσιάζονται ως «ελεύθεροι επαγγελματίες» ενώ στην πραγματικότητα παρέχουν εξαρτημένη εργασία.
* 200.000 εργαζόμενοι με «μερική απασχόληση» ενώ στην πραγματικότητα εργάζονται με πλήρες ωραρίο.
* 350.000 εργαζόμενοι που είναι μόνιμοι... συμβασιούχοι, εργάζονται με αποικιοκρατικές συμβάσεις για χρόνια χωρίς δικαιώματα και χωρίς πλέον καμιά ελπίδα μονιμότητας στην όποια εργασία τους, ακόμα και στο Δημόσιο, αφού τώρα πια απολύονται στις δημόσιες υπηρεσίες ακόμα και όσοι έχουν συμβάσεις αορίστου χρόνου.
(Τα στοιχεία προέρχονται από την ΕΛΣΤΑΤ, το Ινστιτούτο Ερευνών της ΓΣΕΕ και τη Γιούροστατ.)


enet.gr