Την εδραιωμένη άποψη πως το ελληνικό δημόσιο είναι υπερμέγεθες
αμφισβητούν τα στοιχεία έρευνας του ΟΟΣΑ, στα οποία, ωστόσο,
καταγράφεται το γεγονός ότι οι υπάλληλοι που απασχολούνται δεν
κατανέμονται με το σωστό τρόπο με αποτέλεσμα να παρατηρούνται προβλήματα
στη λειτουργία τομέων και φορέων.
Το βρετανικό περιοδικό Economist επικαλείται αυτή την έρευνα, βασισμένη σε στοιχεία του 2011, σε κείμενό του με αντικείμενο τις αντίστοιχες αποκλίσεις από χώρα σε χώρα.
Η Ελλάδα, στο «διάγραμμα» με τα ποσοστά απασχόλησης σε κυβερνήσεις και δήμους χωρών – μελών του ΟΟΣΑ, βρίσκεται ακριβώς στη μέση, καθώς το ποσοστό των δημοσίων υπαλλήλων στη χώρα ανέρχεται στο 21% του συνολικού εργατικού δυναμικού της χώρας.
Μεγαλύτερα ποσοστά «δημόσιας» απασχόλησης καταγράφονται σε 9 χώρες: Νορβηγία, Δανία, Τσεχία, Ρωσία, Σουηδία, Φινλανδία, Γαλλία, Σλοβενία, Ολλανδία.
Σε αντίθεση οι Πολωνία, Βρετανία, Καναδάς, Σλοβακία, Χιλή, Γερμανία, Ισπανία, Βραζιλία, Μεξικό καταγράφουν μικρότερα ποσοστά, πάντα σε σύγκριση με την Ελλάδα.
Το μεγαλύτερο ποσοστό δημοσίων υπαλλήλων από τις χώρες – μέλη του ΟΟΣΑ αντιστοιχεί στη Νορβηγία (34%), ενώ το Μεξικό έχει τους λιγότερους δημοσίους υπαλλήλους με ποσοστό 10%
Το ποσοστό των δημοσίων υπαλλήλων στη Νορβηγία και τη Δανία είναι τουλάχιστον διπλάσιο από το αντίστοιχο στη Γερμανία και στην Ισπανία.
Στις ΗΠΑ, οι οποίες απουσιάζουν από το διάγραμμα του Economist, οι κυβερνητικοί υπάλληλοι ανέρχονται στο 15%, ακριβώς κάτω από τον αντίστοιχο μέσο όρο του ΟΟΣΑ.
Οπως αναφέρει στο naftemporiki ο αναπληρωτής καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Χρηστος Κόλλιας, σχολιάζοντας τις επίμαχες στατιστικές, το πρόβλημα δεν είναι το μέγεθος των υπαλλήλων, αλλά ο τρόπος με τον οποίο κατανέμονται.
«Ο τεράστιος αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων αφορά σε έναν μύθο ο οποίος πλανάται ακόμη και σήμερα πάνω από την Ελλάδα. Το πρόβλημα της ελληνικής δημόσιας διοίκησης δεν είναι ο αριθμός των υπαλλήλων, ο οποίος κινείται περίπου στον μέσο όρο των χωρών – μελών της ΕΕ και του ΟΟΣΑ. Αντιθέτως, το πρόβλημα του ελληνικού δημοσίου είναι η κατανομή αυτών των υπαλλήλων και ο ευρύτερος τρόπος λειτουργίας του» τονίζει με νόημα.
Πως πληρώνονται οι δημόσιοι υπάλληλοι
Σε γενικές γραμμές οι δημόσιοι υπάλληλοι, στις δυτικές ευρωπαϊκές χώρες, πληρώνονται απευθείας από το δημόσιο, σε αντίθεση με τις ανατολικές χώρες, όπως οι Πολωνία και Τσεχία, όπου κατά βάση οι δημόσιοι υπάλληλοι πληρώνονται εμμέσως, από επιχειρήσεις του δημοσίου.
Από το 2001 έως το 2011 τα ποσοστά των κυβερνητικών υπαλλήλων μειώθηκαν στις περισσότερες χώρες του ΟΟΣΑ, με εξαίρεση την Ελλάδα, τη Βρετανία και τον Καναδά, χώρες στις οποίες καταγράφεται μικρή αύξηση -σημειωτέον, τα στοιχεία αφορούν στα ποσοστά των κρατικών υπαλλήλων επί του συνόλου του εργατικού δυναμικού όπως αυτό διαμορφώνεται κάθε φορά στην εκάστοτε χώρα.
Το βρετανικό περιοδικό Economist επικαλείται αυτή την έρευνα, βασισμένη σε στοιχεία του 2011, σε κείμενό του με αντικείμενο τις αντίστοιχες αποκλίσεις από χώρα σε χώρα.
Η Ελλάδα, στο «διάγραμμα» με τα ποσοστά απασχόλησης σε κυβερνήσεις και δήμους χωρών – μελών του ΟΟΣΑ, βρίσκεται ακριβώς στη μέση, καθώς το ποσοστό των δημοσίων υπαλλήλων στη χώρα ανέρχεται στο 21% του συνολικού εργατικού δυναμικού της χώρας.
Μεγαλύτερα ποσοστά «δημόσιας» απασχόλησης καταγράφονται σε 9 χώρες: Νορβηγία, Δανία, Τσεχία, Ρωσία, Σουηδία, Φινλανδία, Γαλλία, Σλοβενία, Ολλανδία.
Σε αντίθεση οι Πολωνία, Βρετανία, Καναδάς, Σλοβακία, Χιλή, Γερμανία, Ισπανία, Βραζιλία, Μεξικό καταγράφουν μικρότερα ποσοστά, πάντα σε σύγκριση με την Ελλάδα.
Το μεγαλύτερο ποσοστό δημοσίων υπαλλήλων από τις χώρες – μέλη του ΟΟΣΑ αντιστοιχεί στη Νορβηγία (34%), ενώ το Μεξικό έχει τους λιγότερους δημοσίους υπαλλήλους με ποσοστό 10%
Το ποσοστό των δημοσίων υπαλλήλων στη Νορβηγία και τη Δανία είναι τουλάχιστον διπλάσιο από το αντίστοιχο στη Γερμανία και στην Ισπανία.
Στις ΗΠΑ, οι οποίες απουσιάζουν από το διάγραμμα του Economist, οι κυβερνητικοί υπάλληλοι ανέρχονται στο 15%, ακριβώς κάτω από τον αντίστοιχο μέσο όρο του ΟΟΣΑ.
Οπως αναφέρει στο naftemporiki ο αναπληρωτής καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Χρηστος Κόλλιας, σχολιάζοντας τις επίμαχες στατιστικές, το πρόβλημα δεν είναι το μέγεθος των υπαλλήλων, αλλά ο τρόπος με τον οποίο κατανέμονται.
«Ο τεράστιος αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων αφορά σε έναν μύθο ο οποίος πλανάται ακόμη και σήμερα πάνω από την Ελλάδα. Το πρόβλημα της ελληνικής δημόσιας διοίκησης δεν είναι ο αριθμός των υπαλλήλων, ο οποίος κινείται περίπου στον μέσο όρο των χωρών – μελών της ΕΕ και του ΟΟΣΑ. Αντιθέτως, το πρόβλημα του ελληνικού δημοσίου είναι η κατανομή αυτών των υπαλλήλων και ο ευρύτερος τρόπος λειτουργίας του» τονίζει με νόημα.
Πως πληρώνονται οι δημόσιοι υπάλληλοι
Σε γενικές γραμμές οι δημόσιοι υπάλληλοι, στις δυτικές ευρωπαϊκές χώρες, πληρώνονται απευθείας από το δημόσιο, σε αντίθεση με τις ανατολικές χώρες, όπως οι Πολωνία και Τσεχία, όπου κατά βάση οι δημόσιοι υπάλληλοι πληρώνονται εμμέσως, από επιχειρήσεις του δημοσίου.
Από το 2001 έως το 2011 τα ποσοστά των κυβερνητικών υπαλλήλων μειώθηκαν στις περισσότερες χώρες του ΟΟΣΑ, με εξαίρεση την Ελλάδα, τη Βρετανία και τον Καναδά, χώρες στις οποίες καταγράφεται μικρή αύξηση -σημειωτέον, τα στοιχεία αφορούν στα ποσοστά των κρατικών υπαλλήλων επί του συνόλου του εργατικού δυναμικού όπως αυτό διαμορφώνεται κάθε φορά στην εκάστοτε χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου