oaednews

Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

Συλλογικό έπος σύγχρονων «Οδυσσειών»

Εννέα συγγραφείς συμπράττουν στο βιβλίο «Αμ' έπος ανέργων - Οκτώ ενεργά διηγήματα»

Μπορεί η συνεχώς αυξανόμενη ανεργία να φέρει κάτι θετικό; Κατά κάποιον τρόπο, ναι! Αφού μπόρεσε να αποτελέσει πηγή έμπνευσης και δημιουργίας και να γεννήσει ένα επίκαιρο βιβλίο με ιστορίες πικρής πραγματικότητας.

Αποτυπώνοντας στο έπακρο τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, εννέα συγγραφείς συμπράττουν στο βιβλίο, με τίτλο «Αμ' έπος ανέργων - Οκτώ ενεργά διηγήματα», των εκδόσεων Vakxikon.gr, που παρουσιάζεται στο βιβλιοκαφέ Έναστρον, το Σάββατο 30 Νοεμβρίου, στις 7.30 το απόγευμα, όπου και θα μιλήσουν οι Μαρία Κατσοπούλου, Μαρία Σούμπερτ και Ελένη Τζατζιμάκη.


Το βιβλίο αποτελεί συλλογική δημιουργία των Μαρίας Γιαγιάννου, Μαρίας Κατσοπούλου, Μαρίας Τσιράκου, Μαρίας Σούμπερτ, Ελένης Τζατζιμάκη, Χρήστου Α. Μιχαήλ, Δημήτρη Ροβόλα, Θοδωρή Καραγεωργίου και Λίας Ζώτου.
Για έναν τρόπο ζωής που αλλάζει
Η Μαρία Σούμπερτ.
Όπως εξηγεί η Μαρία Σούμπερτ για το βιβλίο: «Οκτώ διηγήματα για την ανεργία, για το πρώτο σοκ και το μούδιασμα. Για το γκρέμισμα ενός τρόπου ζωής, που συνδέει την εργασία με την κοινωνική και ψυχολογική ολοκλήρωση. Γιατί αυτό θα έπρεπε να είναι η εργασία. Ένας τρόπος κάλυψης οικονομικών αναγκών, αλλά και ένας χώρος δημιουργικότητας, ανάπτυξης του ατόμου και των δυνατοτήτων του. Με την κρίση, όμως, χάθηκαν και οι δύο αυτές δυνατότητες. Ο κόσμος ψάχνει να βρει εργασία οπουδήποτε, κάτω από οιεσδήποτε συνθήκες. Σήμερα πια, η εργασία είναι πιο σημαντική ως έννοια ψυχολογικής ολοκλήρωσης, παρά κάλυψης οικονομικών αναγκών. Όταν, λοιπόν, το άτομο χάσει τη δουλειά του, χάνει στην ουσία κάθε εσωτερικό του έρεισμα.

Τα διηγήματα μιλούν για έναν τρόπο ζωής που αλλάζει, που μας επιβάλλει να βρούμε νέους δρόμους σχετίζεσθαι, νέους τρόπους κοινωνικοποίησης.  Περιγράφοντας απλές καθημερινές καταστάσεις, η γραφή τους είναι έντονα μπλεγμένη με τα γεγονότα των ημερών. Δεν έχουν πάρει τη λογική απόσταση, δεν παρατηρούν από μακριά, αλλά από μέσα. Μέσα από τους δρόμους, τις κενές ημέρες, τα όνειρα που γκρεμίζονται, τις ζωές που χάνονται. 

Διαβάζουμε ιστορίες για έναν φοιτητή - απογραφέα, που μπαίνει στο λάθος σπίτι. Για μια νέα γυναίκα που αφήνει την οικογένειά της, για να δουλέψει. Για την παρέα των νέων που κάνουν αυτό, που όλοι ονειρευόμαστε: τα παρατάνε όλα και φεύγουν για μια ζωή τσιγγάνικη. Για μια σύζυγο και ερωμένη που, τελικά, δε μοιράστηκαν μόνο τον ίδιο άντρα, αλλά διεκδίκησαν την ίδια δουλειά. Για έναν νέο που βιώνει τα πάνδεινα, για να φτάσει στο πολυπόθητο ραντεβού, για να συνειδητοποιήσει πως η θέση δεν έχει καμία σχέση με την περιγραφή της αγγελίας. Για ένα μικρό κορίτσι που  κατεβαίνει με τη μητέρα του στην πλατεία Συντάγματος, την περίοδο των Αγανακτισμένων. Για έναν εργαζόμενο κοινωνικής υπηρεσίας που δεν μπορεί να δώσει βοήθεια. Και τέλος, για έναν νεο - άνεργο που θα προσπαθήσει να κάνει ληστεία και, στη συνέχεια, φόνο, για να καταλήξει να πουλήσει ένα νεφρό.

Οι οκτώ ιστορίες περιγράφουν την περίοδο αυτή, που το σοκ κρατάει το άτομο κλεισμένο στον δικό του κόσμο. Ιστορίες ατομικές που, ίσως, αν γράφονταν ξανά σήμερα, να είχαν να προτείνουν μια κάποια διέξοδο».

Φωνή αλληλεγγύης στις σύγχρονες «Οδύσσειες»
Και η Μαρία Κατσοπούλου συμπληρώνει: «Οκτώ ιστορίες που φλερτάρουν με την παράνοια, την απελπισία, τον θάνατο, τη φυγή. Όλες τους αληθινές. Ή σχεδόν. Η ζωή μάς ξεπερνάει καθημερινά. Όταν η ανεργία τσακίζει ζωές, ήθη, ψυχές, γράφεις, γράφεις, γράφεις, για να διώξεις αυτόν τον πόνο, αυτήν την πίκρα, που δε λέει να φύγει από τον οισοφάγο σου, αυτόν τον κόμπο στο στομάχι, όταν παρακολουθείς τους ανθρώπους γύρω σου να πέφτουν στο κενό της ανυπαρξίας.
Ήδη από το φθινόπωρο του 2010, το θέμα της ανεργίας άρχισε να παίρνει φωτιά. Τότε ήταν, που ξεκίνησε η ιδέα για τη δημιουργία αυτού εδώ του βιβλίου, από την ανάγκη να μιλήσουμε για πράγματα που βιώνουμε οι ίδιοι, είτε ως άνεργοι, είτε ως θεατές μιας έτερης δυστυχίας, που δεν παύει να διογκώνεται. Έπειτα από δυο χρόνια αντίξοων συνθηκών, με συμμετοχές να έρχονται και να φεύγουν, με καμία εγγύηση ότι οι ταπεινές μας ιστορίες θα έβρισκαν την επιθυμητή ανταπόκριση από τους “επαγγελματίες” του χώρου, η προσπάθεια αυτή δίνει τους καρπούς της. Against all odds.
Τώρα που η χιονόμπαλα έγινε χιονοστιβάδα, τώρα που οι εξελίξεις μας πρόλαβαν και η σήψη επιταχύνει επικίνδυνα, η μικρή μας συλλογή αποτελεί μια φωνή αλληλεγγύης στις σύγχρονες “Οδύσσειες” καθημερινών ανθρώπων. Ενάντια στον ολοκληρωτισμό που ρουφάει με λύσσα το μεδούλι της αξιοπρέπειας, παλεύουμε με όπλα τις πένες μας και όχι μόνο».
Πληροφορίες
Βιβλιοκαφέ Έναστρον: Σόλωνος 101 - Αθήνα, τηλ.: 210 3828161.
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
gkoul@naftemporiki.gr
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου